O muzyce:
Po wspanialej 'Achtung Baby' U2 mieli miejsce na praktycznie nagranie wszystkiego. Kredyt u fanow byl wielki. Nowa plyta pod obiecujacym tytulem 'Zooropa' (cokolwiek mialoby to znaczyc) okazala sie jednak post klonem poprzedniczki czyli 'Achtung Baby'. Roznice jednak sa i to znaczne. Po pierwsze zabraklo ognia a zamiast tego jest skupienie i kontemplacja. Co za tym idzie. Zooropa' jest spokojniejsza i bardziej skupiona na sobie. Po drugie - U2 sprobowalo nie powielac brzmienia 'Achtung Baby' i na niektorych utworach slychac zapowiedzi 'Pop' - elektroniczne smazenie sampli. Nie ma jeszcze tragedii i wszystko jakos dzielnie sie komponuje ale poziomu takie wstawki nie podnosza. Dobre kawalki? Jest ich kilka. Ladnie sprzedaja sie monochromatyczny 'Numb' oraz 2 utwory o niesamowicie dlugich tytulach, ktorych nie chce mi sie przytaczac. ‘Zooropa' to nie porazka. Po wspanialej ‘Achtung Baby’ trudno jednak bylo dotrzymac kroku oczekiwaniom. Panowie Bono i spolka lekko wyluzowani.

O dźwięku:
Dzwiek jest mily dla ucha. Chwilami ladny basik, troche kolorkow i kameralnego brzmienia, ktorego nie bylo na ‘Achtung Baby’. I to jest jakas zaleta z punktu widzenia przyjemnosci lykania dzwiekow w audiofilskim smrodku.