Naprawdę Dobre Podstawki

[wasylak]

Do wykonania Naprawdę Dobrych Podstawek skłoniły mnie wskazówki zamieszczone na stronie:

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

Za punkt odniesienia przyjąłem taką oto tezę (z pow. strony):

 

(...)

If the vibrations on the speaker is stronger then that on the stand, your stand is not too good at its job.

 

If the vibration feels about the same, your stand is doing a decent job.

 

If the vibrations are stronger on the stands then on the speakers, you have one hell of a stand.

(...)

 

Nie ukrywam, że kiedy przeczytałem słowa "you have one hell of a stand", zaczął mnie drążyć robal zawiści dla posiadających piekielnie dobre podstawki, ale też zacząłem się głębiej zastanawiać, jak w ogóle można to osiągnąć?

Zaangażowałem się więc w dwa ostatnie punkty, tzn. wibracje na podstawce mają być co najmniej tak silne, jak na obudowie kolumny. Momentem wyjścia były proste, 60cm wys. podstawki autorstwa elfan., składające się z dwóch płyt (blach) o grubości 5mm i dwóch rur o średnicy 60mm. Masa samej podstawki to ok. 10 kg.

 

Zamówiłem więc odlew żeliwny pod dolną podstawę; jest nim płyta litego żeliwa o wymiarach odpowiadających dolnej płycie standu, o grubości 60mm, szlifowana. Waga słuszna: 35kg. Płytę osadziłem na 3 kolcach przechodzących przez dywan (gruby, długi włos, przez który da się poprowadzić szpice kolców) do podłoża. I tu zaczęła się zabawa.

 

W planie było skręcenie blachy podstawki z płytą. Niestety, okazało się, że podstawka przykręcona śrubami do płyty znacznie rezonuje (metoda pomiaru- stukanie palcem w rurę i słuchanie rezonansu), znacznie bardzie, niż położona swobodnie. Żeby nie było wątpliwości- otwory w płycie były gwintowane, a skręcenie całości- mocne. Okazało się, że śruby zadziałały jak struny. Wkładanie arkusza gumy, papieru, kartonu, itp. między blachę i płytę niewiele dobrego wnosiło...okazało się, że śruby zadziałały jak struny. Efekt był zadziwiająco ewidentny.

Dodatkowo, okazało się, że kolumna głośnikowa, zdjęta z kolców i położona bezpośrednio na podstawkę, zachowuje się znacznie lepiej, tzn. transfer drgań, znikomy przy kolumnie na kolcach, ogromnie się poprawił (tu już testowałem nie stukając palcem, ale puszczając muzykę i chwytając to za rurę podstawki, to przykładając dłoń do boku kolumny głośnikowej). Właściwie, to kolumna na kolcach w ogóle nie przekazywała drgań podstawce...

Dobrym rozwiązaniem okazało się podłożenie pod głośnik krążków od kolców (zapobiegających kaleczeniu powierzchni stykającej się ze szpicem kolca), ale znów- był tylko jeden słuszny kierunek transferu wibracji. Krążek z jednej strony, tej z dziurką na szpic, jest metalowy, a z drugiej- pokryty mikrogumą. Z blachą stykać się musiała metalowa powierzchnia krążka, ta gumowa- przychodziać miała dod strony podstawy kolumny głośnikowej (metal do metalu, miękkie do miękkiego).

A cały ten motyw z krążkami dlatego, iż powierzchnia blach (zwłaszcza na jednej z podstawek) była zbyt nierówna i ten jeden głośnik nie stykał się z blachą na całej powierzchni (właściwie, to się kręcił przy lekkim dotknięciu). Na szczęście- krążki zamontowane j.w. działały skutecznie i umożliwiały całkiem swobodny przepływ wibracji.

 

Tak zmontowana konstrukcja działała na poziomie punktu drugiego, czyli- poziom drgań na kolumnie głośnikowej odpowiadał mniej więcej poziomowi drgań na podstawce. Było czuć i słychać, że zabawa się opłaciła.

 

Ale postanowiłem pójść dalej.

 

Wiedząc, że jedna z metod współpracy monitora i podstawki odbywa się poprzez postawienie monitora na płycie (np. marmurowej), a dopiero tej płyty- na kolcach stojących na blacie podstawki, zamówiłem drugą parę płyt żeliwnych pod wymiar podstaw głośników. Grubość tych płyt: 40mm, masa ok. 20 kg, szlifowane (to bardzo ważne, żeby było dobre przyleganie równych powierzchni). No i wtopa. Kolumna głośnikowa postawiona na płycie...i brak transferu drgań do standu, i duże wibracje na obudowie głośnika.

 

I tu nastąpił prawdziwy skok jakości. Płyty powędrowały na głośniki. Położenie ich bezpośrednio NA GÓRZE, na kolumnach głośnikowych, sprawiło, że uzyskałem "one hell of a stand", tzn. drgania z obudów głośników jakby spłynęły na podstawki! Różnica między kolumną a standem jest wielokrotna, a przy cichym słuchaniu rzekłbym, że spektakularna- zero odczuwalnych wibracji na głośniku, wyraźnie odczuwalne (choć oczywiście słabe)- na standzie. Przy głośnym słuchaniu drgania na rurach podstawki są już bardzo mocne, jakby w nich znajdowały się membrany głośników. Wibracje odczuwalne sa zresztą na każdym elemencie dolnego układu, tzn. i na blachach, i na dolnej płycie żeliwnej, i na kolcach...

Jedyny minus tego układu polega na widoku płyt na głośnikach...choć są ładnie polakierowane na czarny mat (jak reszta elementów, tzn. podstawki i płyty dolne), a boki mają sfrezowane dla ozdoby, to jednak widok trochę dziwny jest.

 

A efekt dźwiękowy? Postęp wprost proporcjonalny do redukcji drgań na obudowie głośnika. Głównym aspektem poprawy jest stabilne obrazowanie- źródła lokalizowane są ostro, jak brzytwa. Nie znaczy to oczywiście, że sam dźwięk stał się bezwględnie rewelacyjny, gdyż podstawki służą pod monitorami Mission M51 i braków tychże nie rekompensują. Chodzi jednak o poprawę tego, co się poprawić dało. No i sprawdzenie koncepcji Naprawdę Dobrej Podstawki.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )