Fajny tekst o audiofilach

[Gość yami]

Znalazłem przed chwilą w sieci przyjemny tekścik "HI-FI A LITERATURA" w fa-art: http://www.fa-art.pl/dzial.php?id_dzialu=154

 

Szczególnie przyjemny jest koniec:

 

"Warto jednak zwrócić uwagę, że środowisko audiofilów to swoiste getto. Złotousi dobrze wiedzą, że ich pasja wielu wydaje się czymś dziwnym, że są społecznie naznaczeni. Jeśli kupimy telewizor za kilka tysięcy, to w porządku. Jeśli zafundujemy sobie i rodzinie wakacje pod piramidami, nikt nie piśnie słówka. Ale jeśli te same pieniądze wydamy na klocek, który służy wyłącznie do słuchania muzyki, a w dodatku nie trzyma dizajnerskiego fasonu, to nasza luba będzie nabzdyczona co najmniej przez miesiąc, a znajomi ukradkiem będą się pukali w czoło. Mimo to audiofile trzymają fason. Potrafili się skrzyknąć, potrafili stworzyć własne środowisko, stosujące się do norm, jakie sami między sobą ustalili."

[Gość vasa]

On chyba skądś spadł.

Bo o co mu chodzi? Jest jak powinno być.

[Gość antośiek]

Czy to jest fajny tekst o audiofilach? ........raczej nie , moim zdaniem jest to kolejny chaotyczny proces myślowy autora( inaczej bla bla bla ).

 

pojawia się zarzut który często może usłyszeć audiofil - to że słucha nie muzyki a sprzętu.

Jest mowa o "poezji audiofilskiej"itp. .........to raczej stereotypowe widzenie i audiofilstwa i prasy branżowej.

 

Jetem kompletnym ignorantem w sprawach np: windsurfingu- ta dyscyplina sportowa ma też swoje branżowe gazety i branżowy język zrozumiały dla wtajemniczonych. A sprzęt kosztuje często znacznie więcej niż dobre audio.

 

Nie rozumiem sensu pisania tego typu tekstów.......może to jakieś łaskotanie swoich kompleksów ........czy chęć takiego bezinteresownego przyłożenia komukolwiek byle przyłoić.....niewiem , czytam wiele tego typu tekstów od kiedy mam net ,od jakiegoś czasu na naszym forum pisze osobnik o nicku Jazz ...to własnie tego typu osobowosć która niewiele rozumie a próbuje zamieszać bo tak jest po prostu mniej nudno.

[EDDY]

Dla mnie kompletna paranoja jest stwierdzenie: im drozszy sprzet, tym wiekszy znawca/audiofil.

[avw]

Nie czytam takich rzeczy, bo to strata czasu... Kiedys byłem "npalonym" audiofilem - słuchałem wszystkiego i gdzie sie dało i na czym się dało... Odsłuchy sprzętu to była moja pasja (prawie takie hobby). Miałem ambicję kupowania wszystkich nowych płyt polskich wykonawców - tak do 91 roku to jeszcze było możliwe - potem już nie bo ruszyła lawina komercyjna i wydań było coraz wiecej. Ceny zrównały się z cenami zachodnich wydawnictw.

Przy okazji jednak interesowałem się stroną techniczną zagadnień dotyczących sprzętu, a zawodowo kwestiami ekonomicznymi produkcj... i wtedy przeszło mi na dobre. Jest cienka granica między pasją a manią ;-) zresztą bobbysta to inaczej pasjonat... słowo pasjonat jeszcze niedawno ozaczało pieniacza i wariata :-)

A >Jazz wygląda mi na człowieka, który odkrył te same prawdy i "mania audiofillska" mu przeszła... Pozatym nie eleganckie jest obmawianie innych.

[cezary]

Ejze,,wybrzydzacie ,a chyba nie doczytaliscie do konca.Wszak Krzysztof Unilowski pisze z nutka zazadrosci,ze audiofile potrafili sie skrzyknac i odwazyli sie powiedziec NIE hucpie i tandecie :)

[avw]

Tak jest >cezary... ale przy tej okazji stracili odporność na prymitywny marketing niskoseryjnych producentów-pacykarzy...

Skąd wzieło sie przekonanie że im drozszy sprzęt tym lepszy??? To słuszne przecież spostrzeżenie, że drozej znaczy lepiej, producenci wykorzystują do tzw. marketingu cenowego... Lokuja produkty na jak najwyższych pułapach cenowych i w ten sposób budują ich legendę... Gdyby nie maniakalni audiofile, to tacy producenci mogli by sprzedawać nadwartościowany sprzęt jedynie zboczonym bogaczom, którzy"śpią na pieniądzach". Sytuacja wróciłaby do normy. Zainteresuj sie urządzeniami studyjnymi i zobacz jaka jest ich klasa i jaka cena w porównaniu z domowym Hi-Endem.

[KRZYS]

Kochani, nie napisałem felietonu o audiofilizmie. Napisałem o tym, ze w zyciu literackim czesto brakuje pasji, miłosci do literatury. I tego można naprawdę zazdrościć audiofilom - pasji do ich własnych poszukiwań! I uczyć się od nich. Słowem, potraktowałem Wasze środowisko nieco instrumentalnie, jako punkt odniesienia, by pouskarzać się na to, co dzieje się w moim, literackim.

Było tu parę dziwnych dla mnie komentarzy... Ale tak często się dzieje, że czyta się to, co się chce przeczytać, nie to, co autor napisał. Dlatego to sprostowanie. Wszystkim, którzy mój felietonik uznali za fajną ciekawostkę - dziękuję. Krzysztof Uniłowski

[sovajazz]

dzięki i prosimy o jeszcze.. przyjrzyj się nam czasem, stojąc nieco z boku (choć sam jak piszesz jesteś zarażony)... ;)

[andrea29]

Czego to ludzie nie wymyślą ; )

[parmenides]

"Jestem pewnie bardzo naiwnym czytelnikiem, nigdy bowiem nie zastanawiałem się, co autor chce powiedzieć prócz tego, co rzeczywiście mówi. Kiedy Franz Kafka stwierdza, że Gregor Samsa obudził się pewnego ranka pod postacią wielkiego robaka, nie sądzę, by stanowiło to jakiś symbol, i jedynie co mnie zawsze intrygowało, to jakiego rodzaju to był robak." - gg marquez (fragment felietonu pt "poezja na miarę dzieci").

[KRZYS]

>>parmenides

Oczywiście, trzymając się zaleceń GGM, uwazasz, że Kolumbijczyk pisząc to, co napisał, był poważny i szczery jak pierwszoklasista przy przysiędze szkolnej i że naprawdę nie widział różnicy między parabolą a reportażem...

A ja sobie myślę, że nie kazdy audiofil wie, że np. niewyrażalność była do niedawna w modzie w kręgach literaturoznawczych w związku z odnowieniem przez Lyotarda Kantowskiej kategorii wzniosłości. W efekcie może nie mieć pojęcia, że pisząc o audiofilskiej poezji i niewyrażalności doznań z odsłuchu high edu zartowałem sobie z tej mody.

[parmenides]

masz rację - ale w tym celu należałoby prześledzić rozróżnice słów 'fantazja' i 'wyobraźnia'.

a twój tekst mi się podobał chociaz dla mnie był właśnie o środowisku literackim a nie audiofilskim.

[Kubeł]

Panowie. Czy mnie oczy mylą, czy też niektórzy z was załapali się na analfabetyzm czynny? Przeczytaliście tekst? Jeśli tak, to w świetle niektórych wypowiedzi (tu cytuję): "On chyba skądś spadł. Bo o co mu chodzi? Jest jak powinno być.”, „Nie rozumiem sensu pisania tego typu tekstów.......może to jakieś łaskotanie swoich kompleksów ........czy chęć takiego bezinteresownego przyłożenia komukolwiek byle przyłoić.....”, nie powinniście się do tego przyznawać. Spróbujcie przeczytać jeszcze raz.

Krzysztofie Uniłowski, dziękuję za ciekawy i wyważony tekst.