Otto KLEMPERER

Jest też kilka wznowień z IDISa. Nagrania z 1960

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Polityka małych wytwórni płytowych jest nie raz bardzo dziwna.

Ten komlet beethovenowski grany przez orkiestrę Philharmonia na festiwalu Wiener Festwohen w jednym czasie oprócz Idisu wydały tez Music&Arts, Andromeda oraz Memories czyli 4 firmy jednocześnie.

Natomiast wiele nagrań , które chciało by się dostać od wielu lat jest nie wznawiana.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

dong · 20 Kwietnia 2012

Ten komlet beethovenowski grany przez orkiestrę Philharmonia na festiwalu Wiener Festwohen w jednym czasie oprócz Idisu wydały tez Music&Arts, Andromeda oraz Memories czyli 4 firmy jednocześnie.

Z tych czterech, o ile nic się nie zmieniło, tylko M&A samodzielnie opracowuje materiał. Reszta żeruje na źródłach już nieobjętych prawami autorskimi i wydaje wydaje składanki z "gotowców". Takie półpiractwo.

Na nagraniach niedostępnych, o których piszesz, ktoś pewnie trzyma łapę, a zarazem zachowuje się jak przysłowiowy "pies ogrodnika" - ma prawa, ale ani nie wyda, ani nie umożliwi tego innym chętnym.

Znakomite edycje Testamenta to np. w większości materiał, który udało się wydębić z archiwów EMI. A później majors przychodzi na gotowe i uprawia recykling (jeśli wierzyć amazonowi, to np. nowy, budżetowy boks z nagraniami pod kierunkiem Cantellego zawiera w komplecie transfery Testamenta przygotowywane i wydawane na przestrzeni kilku lat).

marco1972 · 20 Kwietnia 2012

Zgadza się.

Zeby było ciekawiej , ja ten komplet Beethovena mam wydany przez jeszcze kogoś innego mianowicie Living Stage.

marco1972 · 22 Kwietnia 2012

Wkrótce wznowienie kolejnej pozycji z nagrań Klemperera.

Cossi Fan Tutte Mozarta nagrane tuż przed śmiercią w 1972 roku , podobno tempa iście pogrzebowe.

Jedno z nielicznych nagrań Otto , którego nie mam.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

jacekm · 22 Kwietnia 2012

Jest teraz jakiś bum na Klemperera, co bardzo cieszy. Poza Archiphonem i Testamentem, w maju szykują się takie cudeńka:

JazzyFan

Mam ten 3 plytowy album z symfoniami Mozarta , pieknie wydany z bardzo dobra jakoscia dzwieku w SACD ...

krzysiekkozlowski · 23 Kwietnia 2012

Wyjątkowe edycje SACD Klemperera z doskonałą jakością dźwięku wydaje EMI Japan. Jeśli ktoś ma nagranie IX Dvoraka z 1991 roku, warto aby porównał z poniższą, wznowioną w marcu tego roku edycją SACD

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

jacekm · 23 Kwietnia 2012

Fakt ...!!! Tylko te europejskie wersje sa CIUT tansze .... Mam nadzieje ze bedzie ciag dalszy europejskiej serii Signature Collection !!!

Np 4 plytowy album z Lieder Schuberta spiewanymi przez D.Fischer-Dieskau mozna juz kupic za 20,57 Euro ..... :-)

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Walsung · 6 Lipca 2013

Ten sztywny podział na dawnych wizjonerów i dzisiejszych HiPowych rekonstruktorów jest trochę nieaktualny. HiP od jakiegoś czasu nie jest już tylko muzyczną archeologią, ten nurt rozwija się i zdążył wyłonić z niego paru artystów z wizją (Minkowski, Staier). Ale nie o tym chciałem.

Dzisiaj mija 40. rocznica śmierci Klemperera. Z tej okazji napiszę, skoro już padły tutaj takie pytania, że jest on w skali bezwzględnej moim ulubionym dyrygentem. "W skali bezwględnej" oznacza tyle, że to chyba jedyny kapelmistrz, który zachwyca mnie za każdym razem i w dowolnym repertuarze (najbardziej, rzecz jasna, w romantycznym). Słabych jego nagrań nie znam. Uwielbiam surowe, "teutońskie" piękno brzmienia Philharmonia Orchestra pod jego dyrekcją, to jedyne w swoim rodzaju zgranie perfekcyjnej techniki i głębokiej uczuciowości. Wielkość, która góruje nad wszelkimi trendami. Mogę znać dziesiątki wykonań jakiegoś utworu, bardziej spontanicznych, na subiektywnym poziomie nawet mocniej do mnie trafiających, jednak wykonanie Klemperera, o ile mam zarejestrowane na płycie, zawsze będzie głównym punktem odniesienia.

I oczywiście, jako wrocławianin, szczycę się tym, że mieszkam w rodzinnym mieście tego geniusza batuty :)

Walsung · 8 Lipca 2013

Odcinek "Dużej Czarnej" poświęcony bohaterowi tego wątku jest już na Chomiku:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

8 Lipca 2013

Dzięki za link. O Horensteinie też tam można posłuchać.

Słabych jego nagrań nie znam.

A podoba Ci się obcięty finał 8 symfonii Brucknera w nagraniu EMI? Pytanie z haczykiem ;)

No i ten koszmarek...gdzie był wtedy dyrygent?

http://youtu.be/tRnP-ctjCBY?t=23m50s

Z drugiej strony jego pozostałe nagrania Mahlera są doskonałe.

Walsung · 8 Lipca 2013

A podoba Ci się obcięty finał 8 symfonii Brucknera w nagraniu EMI? Pytanie z haczykiem ;)

Wstrzymam się od oceny tego dziwacznego pomysłu Klemperera gdyż widzę w nim nutę romantyzmu, która pokrywa mi się z osobowością szalonego Otta. Ingerować w partyturę w takim stopniu dyrygent nie powinien. Ale to jest trochę jak ze stojącym nad grobem malarzem, który nie kończy obrazu bo mu pędzel wypada z ręki. Klemperer, nagrywając to, miał 85 lat i wariackie papiery, ego zapewne też spore (choroba afektywna tak nastraja człowieka), może myślał że to jego ostatnie nagranie będzie i chciał owo przeczucie w nim zawrzeć? Diabli wiedzą.

No i ten koszmarek...gdzie był wtedy dyrygent?

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Brzmi jakby był "na minusie" (epizod depresyjny). A tak szczerze - podoba mi się :) Weź pod uwagę, że "Siódma" Mahlera jest sequelem "Szóstej" i jej pierwsza część wyraża ból po druzgocącym ciosie młotem z finału poprzedniczki. Człowiek po przeżyciu niespodziewanej katastrofy czuje się jak rozdeptany robak, a rozdeptany robak zachowuje się właśnie jak ta muza pod Klempererem z linku powyżej, czyli porusza się ociężale, bezsilnie i bezładnie w jednym miejscu. Taki ból musiał Mahler czuć po śmierci córki i nikt poza Klempererem nie oddał tego w równie bezkompromisowy, rozdzierający sposób.

Facet miał chorobę dwubiegunową, wiedział co to najczarniejsza depresja.

Z drugiej strony jego pozostałe nagrania Mahlera są doskonałe.

Mam pewne zastrzeżenie do pierwszej części II Symfonii. Trochę za szybka. Bernstein prowadzi ją 8 minut dłużej, dzięki czemu plastyczniej oddaje zróżnicowanie, strukturalną zawartość, zaklętą w dźwiękach narrację. W pędzie Klemperera jest jakaś trzymająca w napięciu nieustępliwość, fatalizm, od którego ciarki przechodzą, ale brzmi to dosyć jednostajnie mimo wszystko.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

9 Lipca 2013

Mam pewne zastrzeżenie do pierwszej części II Symfonii. Trochę za szybka. Bernstein prowadzi ją 8 minut dłużej, dzięki czemu plastyczniej oddaje zróżnicowanie, strukturalną zawartość, zaklętą w dźwiękach narrację. W pędzie Klemperera jest jakaś trzymająca w napięciu nieustępliwość, fatalizm, od którego ciarki przechodzą, ale brzmi to dosyć jednostajnie mimo wszystko.

W takim razie powinieneś posłuchać wersji studyjnej Tennstedta. Pierwsza część trwa 24:45, czyli minutę dłużej od wersji Bernsteina z SONY i krócej o 20 sekund od wersji z 87r.

Przy okazji, na hdtracks jest dostępny nowy remaster II Klemperera:

https://www.hdtracks.com/index.php?file=catalogdetail&valbum_code=HD5099970466553

Kupiłem go jakiś czas temu, ale nie mam jak porównać z wersją cd bo...nie mam żadnego napędu w komputerze :)

Wstrzymam się od oceny tego dziwacznego pomysłu Klemperera gdyż widzę w nim nutę romantyzmu, która pokrywa mi się z osobowością szalonego Otta. Ingerować w partyturę w takim stopniu dyrygent nie powinien. Ale to jest trochę jak ze stojącym nad grobem malarzem, który nie kończy obrazu bo mu pędzel wypada z ręki. Klemperer, nagrywając to, miał 85 lat i wariackie papiery, ego zapewne też spore (choroba afektywna tak nastraja człowieka), może myślał że to jego ostatnie nagranie będzie i chciał owo przeczucie w nim zawrzeć? Diabli wiedzą.

Możliwe. Albo i prościej - może to po prostu efekt...zdziadzienia? W końcu miał wtedy ponad 80 lat na karku. W tym wieku człowiek miewa różne szalone pomysły. Chuck Berry jest teraz w podobnym wieku, co w 1970 Klemperer. Nadal gra koncerty, fizycznie trzyma się całkiem dobrze, ale jego umysł zdecydowanie jest już jedną nogą w innym świecie.

Człowiek po przeżyciu niespodziewanej katastrofy czuje się jak rozdeptany robak, a rozdeptany robak zachowuje się właśnie jak ta muza pod Klempererem z linku powyżej, czyli porusza się ociężale, bezsilnie i bezładnie w jednym miejscu. Taki ból musiał Mahler czuć po śmierci córki i nikt poza Klempererem nie oddał tego w równie bezkompromisowy, rozdzierający sposób.

Zajrzałem właśnie do książki Kaplana - w 1907 po śmierci Marii, tamtego lata już nic nie skomponował i nie wrócił więcej do Maiernigg.

To jest właśnie ten paradoks u Mahlera, że swoją niezwykle dramatyczną VI napisał w miarę szczęśliwym okresie swojego życia. Szkice powstały pół roku po urodzeniu Marii, całość skończył w wakacje tuż po urodzeniu Anny. Z lata 1905r. (kiedy powstała I część siódemki) pochodzą zdjęcia kiedy uśmiechnięty tuli swoje dzieci. Jego najgorszy rok (1907 - śmierć córki, choroba serca, odejście z Wiednia) dopiero przed nim.

VII symfonia (podobnie jak II i V) kojarzy mi się raczej z życiową drogą ku światłu - najpierw dramatyczny początek, proza życia codziennego w środkowych częściach i zbawienie czyli...triumfalny finał na koniec. Motyw wędrówki i marszu w końcu przewija się non-stop w jego dziełach - Pociej pisał o tym w swojej książce, Bernstein też o tym wspomina w The Little Drummer Boy.

Walsung · 9 Lipca 2013

W takim razie powinieneś posłuchać wersji studyjnej Tennstedta. Pierwsza część trwa 24:45, czyli minutę dłużej od wersji Bernsteina z SONY i krócej o 20 sekund od wersji z 87r.

Słyszałem kilkanaście nagrań II Symfonii (Tennstedta również) i czas powyżej 20 minut jest raczej normą w przypadku pierwszej części. Tylko Klemperer pędzi na złamanie karku; mam 3 jego wykonania Drugiej nagrane w różnych latach z różnymi orkiestrami, i zawsze jest to +/- 18 minut.

Przy okazji, na hdtracks jest dostępny nowy remaster II Klemperera:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

To jest odnośnik do nowego remasteru, ale "Pieśni o ziemi" :)

Co do II Symfonii, zakup nowego wydania jest raczej priorytetem, bo w serii GROC EMI wypuściło bubel. Nagranie trwające oryginalnie 80 min. 10 s. skrócili (przyspieszając taśmę) do 79 min. 18 s. żeby się zmieściło na 1 CD. Nie wiem, czy nowy remaster, który kupiłeś, ma poprawioną prędkość, ale wydanie z tego boksu napewno ma:

No i nie można wykluczyć, że przyczyna obcięcia finału VIII Brucknera była ta sama - brak miejsca na płycie :) A zamiana oryginalnego zakończenia IX Beethovena wycinkiem z próby w nagraniu Furta? W końcu to nagranie było prirytetem przy ustanawianiu objętości płyty CD i jego długość to już skrajna eksploatacja obszaru tego nośnika. EMI swoje ma za uszami.

Zajrzałem właśnie do książki Kaplana - w 1907 po śmierci Marii, tamtego lata już nic nie skomponował i nie wrócił więcej do Maiernigg.

To jest właśnie ten paradoks u Mahlera, że swoją niezwykle dramatyczną VI napisał w miarę szczęśliwym okresie swojego życia. Szkice powstały pół roku po urodzeniu Marii, całość skończył w wakacje tuż po urodzeniu Anny. Z lata 1905r. (kiedy powstała I część siódemki) pochodzą zdjęcia kiedy uśmiechnięty tuli swoje dzieci. Jego najgorszy rok (1907 - śmierć córki, choroba serca, odejście z Wiednia) dopiero przed nim.

VII symfonia (podobnie jak II i V) kojarzy mi się raczej z życiową drogą ku światłu - najpierw dramatyczny początek, proza życia codziennego w środkowych częściach i zbawienie czyli...triumfalny finał na koniec. Motyw wędrówki i marszu w końcu przewija się non-stop w jego dziełach - Pociej pisał o tym w swojej książce, Bernstein też o tym wspomina w The Little Drummer Boy.

Symfonie V, VI i VII często postrzega się jako trylogię, tak za sprawą jednolitości języka muzycznego, jak i z powodu silnego ich nasycenia autobiografizmem. Sporo na ten temat mówili Marcin Gmys i Marcin Majchrowski w "dwójkowym" cyklu audycji o symfoniach Mahlera pt. "Moje czasy jeszcze nadejdą" (na Chomiku można ustrzelić wszystkie odcinki).

Dla mnie te trzy symfonie to jeden monumentalny trzyaktowy utwór. Jeśli myśleć o nich w kategoriach trylogii to można chyba założyć, że Siódma zaczyna się tam, gdzie kończy Szósta, czyli po tym tragicznym, druzgocącym, "pieczętującym" (określenie Pocieja) i totalnie oszałamiającym słuchacza walnięciu młotem. To nie jest typowe zakończenie w stylu Mahlera, zważywszy że inne jego symfonie kończą się eufonicznie (odnalezieniem "światła" jak to określiłeś). Jedynie Szósta zamiast ku światłu zasuwa ku katastrofie (Marciny w audycji o "Szóstce" napomykają, że Mahler zaczytywał się wtedy w "Annie Kareninie", więc może ten cios odnosi się do jej śmierci pod kołami pociągu, kto wie - tym bardziej że wcześniejsze Andante moderato ma znamiona romansu). Taki finał aż prosi się o dogrywkę (niczym zakończenie "Imperium kontratakuje" ;)).

VII Symfonia to chyba najlżejsza do słuchania z symfonicznych cegieł Mahlera, oprócz Czwórki. Ja w niej widzę prostą i budującą historyjkę. Zaczyna się funeralnie, rozpaczliwie - ktoś chyba tragicznie zginął pod koniec Szóstki i trzeba go teraz pochować. Nadchodzi noc; umartwiony "podmiot liryczny" spać nie może więc wychodzi na spacer. Maszerując nocą "podmiot" słucha śpiewu ptaszków i inszej "muzyki nocy", odwiedza żydowską tancbudę, a po wypiciu paru głębszych zachodzi na salony, gdzie tańczy walca. Po imprezie znów wychodzi w noc, i wpada w zadumę nad muzyką dwóch grajków, jednego z mandoliną, drugiego z gitarą, brzdąkających serenadę zapewne pod oknem jakiejś nadobnej białogłowy. "Podmiot", widząc ile uroków skrywa życie, zapomina o cierpieniu, kolejny dzień wita więc euforycznie (finał).

Abbado z orkiestrą Chicago to moje ulubione - najbardziej radosne i klarowne - wykonanie tej symfonii. Odradzam natomiast Chailly'ego - zrobił z niej niestrawny bełkot.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

16 Lipca 2013

To jest odnośnik do nowego remasteru, ale "Pieśni o ziemi" :)

No tak, sam się pogubiłem w tym co piszę :)

No i nie można wykluczyć, że przyczyna obcięcia finału VIII Brucknera była ta sama - brak miejsca na płycie :)

Wątpię, żeby w 70r. przejmowano się objętością płyty cd ;) A jedna strona winyla spokojnie zmieści finał bez cięć (chyba, że dyryguje Celibidache ;)

pawellt · 17 Lipca 2013

Dużo nowych wydań Klemperera szykuje Testament:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Zaloguj się

Otto KLEMPERER

Rekomendowane odpowiedzi

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Gość oh_mercy

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Gość oh_mercy

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Gość oh_mercy

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Odnośnik do komentarza

Udostępnij na innych stronach

Zarchiwizowany

Ostatnio przeglądający 0 użytkowników

Biuletyn

Najnowsze wpisy na blogu