O muzyce:
Laurie Anderson "Life on a String" (Atlantic 75939) sierpień 2001 1. One White Whale 2:03 2. The Island Where I Come From 4:08 3. Pieces and Parts 3:36 4. Here With You 2:22 5. Slip Away 5:50 6. My Compensation 2:28 7. Dark Angel) 3:22 8. Broken 3:19 9. Washington Street 4:41 10. Statue of Liberty 4:24 11. One Beautiful Evening) 5:05 12. Life on a String 2:57 Laurie Anderson - Vocals, Percussion, Violin, Gong, Keyboards, Producer, Engineer Van Dyke Parks - Conductor, Keyboards, String Arrangements Mitchell Froom - Keyboards, Mellotron, Wurlitzer, Claviola Peter Scherer - Keyboards Lou Reed - Guitar Bill Frisell - Guitar David Torn - Loop Joey Baron - Percussion, Drums Mino Cinelu - Percussion Vinicius Cantuaria - Percussion Danny Frankel - Percussion, Handclapping Erik Friedlander - Cello Eyvind Kang - Violin Cuong Vu - Trumpet Ben Rubin - Bells Chris Speed - Saxophone Greg Cohen - Bass (Acoustic) Skuli Sverrisson - Bass, Guitar, Director, Keyboards, Sounds, Percussion Programming Hal Willner - Turntables, Producer, Sampling czas: 44:24 płyta nagrana w technice HDCD, wydana w kartonowym pudełku. Wszystkie teksty na płycie są autorstwa Laurie Anderson (za wyjątkiem utworu 6 - "My Compensation" (Anderson/Skuli Sverrisson). Do płyty nie ma załączonej książeczki z tekstami, sama płyta nie ma też nadrukowanych tytułów utworów. ====================================================================== Laurie Anderson. Człowiek Renesansu (i postmodernizmu) - wokalistka, multiinstrumentalistka, kompozytorka, poetka, rzeźbiarka i malarka, aktorka,... W swoich happeningach łączy muzykę, video, film, teatr, pantonimę, a wszystko to z elementami groteski. Nagrania muzyczne stanowią tylko małą część dorobku artystki. Również nie wszystkie projekty zostały "przetłumaczone" na język muzyki. Podobnie jak Philip K. Dick w literaturze science fiction, Laurie Anderson tworzy swoją muzykę z różnych elementów, korzystając ze wszystkich duchowych języków. Wykorzystuje zarówno muzykę awangardową, jazz, muzykę elektroniczną, jak i muzykę dyskotekową. Laurie Anderson to nie tylko zjawisko muzyczne, ale także kulturalne, socjologiczne, czy opiniotwórcze. Laurie Anderson nagrywa (i wydaje) płyty rzadko, co kilka lat. Płyta "Life on a String" jest siódmą płytą Laurie Anderson, nagraną w ciagu 20 letniej działalności. (8 - zaliczając do dyskografii płytę "You're the Guy I Want to Share My Money With" (East Side Digital 80722; z 1981 roku, wydaną na CD w 1993). Laurie Anderson, czyta na niej swoje poezje (również to samo czynią - William Burroughs i John Giorno). Nie słyszałem tej płyty. Moje pierwsze spotkanie z muzyką Laurie Anderson, to pierwsza płyta - "Big Science". Płyta jako całość, nie zrobiła na mnie, aż tak dużego wrazenia (wtedy). Pierwszy utwór "From The Air", był bardzo podobny w klimacie i budowie do nagrań z wczesnego okresu Petera Hammilla z zespołem Van Der Graaf Generator, którego byłem wtedy wielkim fanem. Myślałem, że Laurie Anderson, to jeszce jedna artystka tworząca pod wpływem osobowości Petera Hammilla (czy Petrera Gabriela) Potem wyszła druga płyta - "Mister Heartbreak" - zmieniłem zdanie, no i tak to się zaczęło. Przy pierwszym przesłuchaniu, muzyka z płyty "Life on a String" wydała mi sie smutna, a nawet trochę "dołująca". Po kolejnych kilku odtworzeniach, określiłbym płytę jako najbardziej melancholijną, w dorobku artystki (ale jako "dołująca" - nie). Na tej płycie nie ma może perełek, takich jak choćby "White Lily", czy też "Language Is A Virus", jak na poprzednich albumach, ale być może, przez to, płyta zyskuje większą spójność, płynność muzyczną (chociaż nie jest to "album koncepcyjny"). Laurie Anderson posługuje się różnymi technikami wokalnymi, najczęściej własną wariacją monodeklamacji. Na płycie "Life on a String" (jak i na poprzednich) Laurie Anderson, bardzo często korzysta z instrumentów elektronicznych. Na płycie jednym z wiodących instrumentów, obok głosu artystki (użytemu jako instrument), jest wiolonczela. Jest obecna od pierwszego, krótkiego utworu ("One White Whale"). Występuje też jako instrument solowy - w utworze 4 ("Here With You"). Utworami najbardziej przypominajacymi poprzednie płyty (zwłaszcza płyty "Mister Heartbreak" z roku 1984 i "Home of the Brave" z 1986) są: utwór 2 ("The Island Where I Come From") oraz utwór 6 ("My Compensation"). Utwór 7 ("Dark Angel") - to żart muzyczny, łączący elementy muzyki tanecznej z lat 50tych, muzyki filmowej (częściowo animowanych "kreskówek"), z monodeklamacją i zmianami tempa, łamaniem rytmu,... Pozostałe utwory są już "poważne". Płyta nagrana w HDCD - duża muzyczna przestrzeń, z dobrze oddaną dynamiką, "amerykański dźwiek". Chociaż na płycie, wśród muzyków nie znajdziemy Billa Laswella, ze swoimi "basowymi zwierzątkami" - jak na płycie "Home of the Brave" (Warner Brothers 7599-25400-2) z 1986 roku, to Laurie Anderson nigdy nie zapomina tez o miłośnikach basu. Na tej płycie jest go szczególnie dużo i to nisko schodzącego (zwłaszcza w utworze 5 - "Slip Away "). Żeby w pełni docenić realizację płyty, polecałbym odsłuch na sprzęcie przenoszącym pęłne skraje pasma (głównie niskie częstotliwości) i dużą rozpiętość dynamiki. Również na sprzęcie budżetowym, muzyka z płyty "Life on a String", wypada dobrze, nie tracąc nic z nastróju, klimatu wykreowanego przez artystkę. Poprzez bardziej urozmaicony, różnorodny charakter, a przede wszystkim, poprzez sam głos Laurie Anderson, muzyka tej artystki stanowi ciekawą alternatywę dla muzyki awangardowych zespołów pokroju Bang on a Can, czy muzyki kompozytorki Jin Hi Kim. Pod zwałami elektroniki widać jeszcze, że twórcą i wykonawcą, jest człowiek, w odróznieniu od sytuacji, gdy dzwoniąc gdzieś nie ma sie pewności czy rozmawiamy z człowiekiem, czy z maszyną. To tylko Laurie Anderson - człowiek, nie maszyna. Szkoda, że muzyczne spotkanie ze swiatem Laurie Anderson trwa tak krótko. Czekam na kolejną płytę (płyty) i wierzę, że muzyka Laurie Anderson nie raz jeszcze sprawi mi wielką przyjemność.

O dźwięku:
Muzyka: duże przeżycie Jakość dźwięku: bardzo dobra