Zagadki muzyczne.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 3 Lipca 2016

Rabih Abou Khalil

3 Lipca 2016

Który z wielkich kompozytorów posiadał liczną rzeszę partnerów homoseksualnych, nigdy jednak nie porzucając żony?

Bernstein Leonard.

Lesbijką była pewna klawesynistka, ale męża też miała.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 3 Lipca 2016

Trudno jednak nazwać go wielkim kompozytorem.

Wanda Landowska.

3 Lipca 2016

Fakt. A Copland miał żonę? Zaglądamy pod łóżko.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 3 Lipca 2016

Pod łóżkiem bym żony nie szukał.

To chyba chodzi o któregoś z tych wielkich?

**Chicago** · 3 Lipca 2016

Bernstein Leonard.

Killerów jest dwóch, papageno. Tobie też należy się miejsce na najwyższym podium.

Trudno jednak nazwać go wielkim kompozytorem.

To prawda, ale świat opłakiwał go jak mało którego kompozytora w historii muzyki.

A Copland miał żonę?

Miał pewnie męża, ale żył na kocią łapę i zapewne zapomniał, że go miał. Zapadł na Alzheimera w 1983.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 3 Lipca 2016

Jest jeszcze Killer Mark.

No to pociągnijmy ten wątek.Który z tych wielkich kompozytorów został (jak się uważa ) zmuszony do popełnienia samobójstwa w związku z homoseksualizmem?

3 Lipca 2016

Piotr Czajkowski.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 3 Lipca 2016

Tak.

3 Lipca 2016

Kto po śmierci Skriabina mówił na koncertach: Dziś wieczorem tylko Skriabin.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 3 Lipca 2016

Rachmaninow

Co łączyło Skriabina z pewnym bolszewikiem?

3 Lipca 2016

Nazwisko. Wiaczesław nazywał się Skriabin.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 3 Lipca 2016

Tak ale nie byli spokrewnieni.

3 Lipca 2016

Nie byli. Dobranoc.

**Chicago** · 3 Lipca 2016

Behind the scenes of zagadkas... !

Dzisiaj był piękny sparing - podoba mi się ten wątek najbardziej ze wszystkich na forum. Super! Stawia wyzwania, mobilizuje i kształci - i wszystko to dzieje się we właściwej i spokojnej atmosferze, choć emocji czasami nie brakuje!? Dzięki moi drodzy.

W nagrodę klip YT i mój mały komentarz.To jedna z nielicznych płyt Mingusa, których nie miałem i która kilka dni temu do mnie dotarła - 'Mingus At Monterey'! Czyżby fenomen? Jeden z najbardziej zmysłowych i kreatywnych koncertów jakie ostatnio słyszałem! Coś pięknego! Wysłucham jeszcze kilka razy i coś skrobnę w fascynacjach, bo zbrodnią byłoby pominąć ten wspaniały, doskonały album! Długie kompozycje, i zmysłowe, jakże odmienne historie, plany, które się na siebie w pewnym momencie nakładają tworząc monolit - domena Mingusa. Ten człowiek był Parkerem, Monkiem, Coltranem i Milesem w jednym organiżmie!

Płytkę otwiera medley ellingtonowskie z sześcioma standardowymi przebojami, ale to jest tylko trzęsienie ziemi - póżniej jest już tylko lepiej. Muzyka Ellingtona w oczywisty sposób musiała być obecna na takim koncercie, bo Duke, to przecież duchowy i mentalny ojciec Mingusa, którego Charles przedstawiał w swojej twórczości ile tylko się dało. Po ellingtonowskim medley, czyli po około dwudziestu kilku minutach, mówi nam zespół, że nigdy za dużo bluesa, ale do bluesa wkrada się też ballada z cudownym i jakże zmysłowym solo McPhersona! Po prostu fantastyka! Po tym bluesowym klimacie wchodzimy do klimatów kameralnych, orkiestrowych, wspólczesnych... 'Meditations on Intergration' - pomimo intelektualnej rozprawy, wewnątrz, gdzieś w środku, w brzmieniu... słychać i czuć swing oraz brzdęk bluesowych kajdanów... i jak najbardziej przypomina nam Charles zarówno o Ellingtonie jak i o drodze 'de Aranjuez'. Wspaniały album - nie ma zmiłuj, trzeba to mieć! Zapłaciłem $34.00 za japońskie wydanie, używane w stanie mint! Płytka w sensie artystycznym posiada własną historię i w sensie audiofilskim własne wady - cenne jak najbardziej obydwa przypadki.

Ukryta Zawartość