Keith Jarrett

Lech W · 10 Maja

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

**Chicago** · 11 Maja

Trasa koncertowa Keitha Jarreta w 2016 roku obejmowała trzy miasta amerykańskie (New York, Los Angeles i San Francisco) oraz pięć europejskich. Po otwierającym koncercie 3-go lipca w Budapeszcie i po imprezie 6-go lipca w Bordeaux we Francji , koncert wiedeński 'New Vienna' był trzecim koncertem Jarretta w Europie w 2016. Trzy dni po koncercie w Wiedniu, 12 lipca 2016 roku mistrz wystąpił w Rzymie w Parco Della Musica. Cykl występów Jarretta zamknął koncert w Monachium, który to odbył się 16 lipca 2016.

Jak widać, rok 2016 był dość pracowity dla Jarretta - osiem dużych koncertów solo z czego trzy w Stanach i pięć w Europie. Z europejskiej części pozostał jedynie do wydania koncert z Rzymu. Co do koncertów amerykańskich Jarretta, to coś jest na rzeczy, że nie są wydawane, a szkoda, bo te które widziałem 'live' i te które znam z płyt, to naprawdę mistrzostwo galaktyki. Póki co, mamy płyty z przeszłości. Jedną z rzeczy Keitha Jarretta, która mnie zawsze 'zabija', to 'Changeless' - cykl koncertów zarejestrowanych na tej płycie pochodzi z amerykańskiej trasy trio w pażdzierniku w 1987 roku. Trasa obejmowała piętnaście amerykańskich miast począwszy od koncertu w Clearwater na Florydzie, który odbył się 3-go pażdziernika 1987. Na 'Changeless' mamy występy zarejestrowane w Denver, Dallas, Lexington i Houston. Jest to płyta, która zawsze jest na szczycie i zawsze lśni nawet na tle innych lśniących. Absolutny artystyczny top i absolutny transowy feeling muzyki!

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

**Chicago** · 12 Maja

Dzisiaj w centrum uwagi będzie Gary Peacock. Cztery dni po urodzinach Keitha Jarretta mamy kolejny ważny jubileusz nierozerwalnie związany z The Keith Jarrett Trio, czy też jak ktoś woli ze The Standard Trio - na dzisiaj przypada okrągła, 90-ta rocznica urodzin Gary Pacocka. Gary Peacock był być może najwcześniejszym architektem niesamowitego The Standard Trio - pierwszy raz spotkali się razem podczas sesji Gary Peacocka dla ECM w 1977 roku, z której mamy płytę 'Tales of Another'. Już na tej pierwszej płycie, podczas pierwszego spotkania trio, da się wyczuć jakieś nieziemskie porozumienie i potężną chemię pomiędzy tą oryginalną trójką - chemię nacechowaną radością grania, pozytywną energią i wręcz mistycznym porozumieniem. To był początek ich wieloletniej współpracy.

Gary Peacock -> The Keith Jarrett Trio, Albert Ayler Trio / Quartet... , Tethered Moon, Miles Davis, Paul Bley Duo / Trio / Quartet, Prince Lasha Quintet, Marc Copland, Marilyn Crispell, Tony Williams, Bud Shank, Bill Evans, Mal Waldron, Chick Corea, Don Ellis, Misha Mengelberg, Don Pullen, John Surman, Ralph Towner...

Dla przypomnienia fragment wywiadu z Gary Peacockiem z 1999 roku na łamach All About Jazz o początkach jego twórczości.

All About Jazz: zacznijmy od początku.

Gary Peacock: Chyba zacząłem grać na perkusji w szkole średniej. Byłem w zespole nastolatków. Krótko po ukończeniu studiów lub krótko przed ich ukończeniem, odkryłem, że tym, co naprawdę chcę robić w życiu, jest muzyka, a szczególnie interesowałem się jazzem. Znalazłem szkołę w Los Angelesi i zapisałem się do niej w lecie 1954 roku - tak myślę...??? To była szkoła Westlake College of Music. Studiowałem tam głównie perkusję, bardzo dużo fortepianu i wibrafon. Potem zostałem powołany do służby wojskowej i tam też, w wojsku, założyłem kwintet. Grałem na pianinie, aranżowałem utwory na kwintet i napisałem kilka rzeczy. Pech chciał, że basista ożenił się, a jego żona powiedziała - „nie możesz już grać w nocy”. W tamtym czasie nie chciałem grać na basie, ale nie wyobrażałem sobie grania w zespole bez basisty, więc perkusista, którym wtedy był Red Holt, być może znasz go z Ramsey Lewis Trio (byliśmy razem w tej samej jednostce) powiedział - „człowieku, przecież ty grasz na basie”! Powiedziałem, że „nie chcę grać na basie”, na co Red mi odpowiedział - „wiesz, możemy znaleźć pianistę, ale na pewno tutaj nie znajdziemy basisty”. Więc to było jakby z automatu, że zacząłem grać na basie. Kiedy zacząłem z basem, wydawało mi się to dość naturalne i łatwe do ogarnięcia, i coraz bardziej mi się to i podobało i coraz bardziej się w to angażowałem. Więc tak zacząłem.

AAJ: czy kiedykolwiek miałeś ochotę powrócić do perkusji i klawiszy...???

Gary Peacock: właściwie nie. W rzeczywistości miałem zestaw perkusyjny przez kilka lat, a potem się go pozbyłem. Zawsze miałem pod ręką pianino, więc zawsze trochę grałem, w ciągu dnia zawsze trzymałem rękę na klawiaturze.

AAJ: porozmawiajmy o twojej współpracy z Paulem Bleyem.

Gary Peacock: cóż, Paula poznałem w Los Angeles. To był chyba rok 1957 lub 1958. Pamiętam ten 'meeting', bo utkwił mi w pamięci. Zadzwonił do mnie i zapytał, czy nie chciałbym popracować, bo klaruje się gig w kawiarni. To było w La Brea czy coś w tym stylu, i powiedziałem - „jasne, że chcę". Tak naprawdę nie spotkałem go wcześniej. Trochę o nim słyszałem, ale nigdy nie spotkałem go osobiście. Więc poszedłem na miejsce, wszedłem i postawiłem bas w rogu obok pianina. Kiedy poszedłem do baru po filiżankę kawy, rozejrzałem się i zobaczyłem faceta siedzącego przy pianinie w płaszczu i kapeluszu. Pomyślałem, że dam mu znać, że nie będzie w stanie tam siedzieć zbyt długo, bo zaraz zacznie się gig i muzycy zaczną grać. Więc podszedłem i powiedziałem - "przepraszam proszę pana, ale zaraz zaczyna się gig, więc..."

Człowiek w płaszczu i kapeluszu odwrócił się i zapytał - „Gary?” Powiedziałem - "tak", a on odpowiedział - „jestem Paul”. Więc tak się poznaliśmy.....

**Chicago** · 12 Maja

Można chyba powiedzieć, że z całej trójki zacnego trio Jarreta, to właśnie Gary Peacock był najbliżej eksperymentu i przestrzeni z free improwizacją. Wsród płyt sygnowanych nazwiskiem Gary Peacocka i projektów z jego udziałem odnajdziemy dużo przystępnej i melodycznej muzyki, muzyki utrzymanej w tradycyjnych formach, ale myślę, że głównym pulsem tego niezwykłego basisty było jednak zamiłowanie do muzyki improwizowanej - muzyki oscylującej gdzieś pomiędzy awangardą, free improwizacją i contemporary. Niektóre wybrane rzeczy z dyskografii Peacocka cechuje muzyka cięższego kalibru i niestety nie jest dla wszystkich, ale ktoś kto nie boi się wyzwań i nieodkrytych obszarów, ten na pewno nie będzie zawiedziony.

'Quartett' miał swój początek w 1982 roku i był kolektywem, który na przestrzeni kilku lat rozwijał wspólne zamiłowanie i twórczy ekspresjonizm do improwizowanej muzyki. Dzielenie się najgłębszymi emocjami w muzycznej wymianie myśli kwartetu było świadectwem wzajemnego doceniania i zaufania. Finałem tego projektu jest płyta 'No Secrets' - płyta mniej znana albo wręcz nieznana fanom muzyki improwizowanej, ale za to płyta, która ukazuje bezpośrednie odzwierciedlenie spędzonego razem czasu jako wykonawcy, kompozytorzy i przyjaciele.

Gary Peacock - bas; Jerry Granelli - perkusja i samplery; Julian Priester - puzon; Jay Clayton - głos i efekty.

Quartett - 'No Secrets'