Brad Mehldau-czarodziej fortepianu.

**Chicago** · 8 Października 2012

Muszę też powiedzieć, że nawet brzmienie Mehldau, i jego trio, zaczęło mnie ostatnio irytować. Chyba zbyt nowoczesne... tak, to dobre słowo. Nie chodzi mi o jego technikę i pomysły, które przecież są genialne razem z całym bagażem jego artystycznej dojrzałości czy też wrażliwości... wszystko to jest nienaganne, ale właśnie ta nienaganność i nowoczesność w jego dzwięku wprowadzają u mnie pewien dyskomfort i zamęt, nad którym w sumie się wcześniej nia zastanawiałem, lecz czułem że coś jest nie tak. Ta nowoczesność formy to zupełnie inny feel niż przy muzyce Jarretta, który generalnie gra cały czas jedno i to samo, jednak jak zupełnie inaczej... Jarrett oddycha głębiej! Opowieści, swing, energia... kosmos! Tak, to jest chyba Mistrz!

Taką samą blokadę muzyczną mam ostatnio z Rosenwinkelem, który nota bene razem z Mehldau wytyczył nowe ścieżki, wskazał inny kierunek, i w ogóle jest genialnym artystą, lecz mimo wszystko coś spowodowało, że musiałem jego muzykę odstawić do poczekalni. Nie zastanawiałem się nad tym przedtem, albo być może nie potrafiłem znależć żródła moich podskórnych rozterek, w każdym razie podejrzewam, że to właśnie ten sound i nowoczesność zaczęły negatywnie iskrzyć w mojej percepcji odbierania jego muzyki.

chick · 9 Października 2012

Niestety Mark muszę się z tym zgodzić. Wyparowała z tej muzyki duchowość, czy może jakiś stan ducha nadający jej inny wymiar.

**SzuB** · 12 Października 2012

Kudy mu do Garnera, Kelly'ego, Kurylewicza, Waldrona!!!

**Chicago** · 12 Października 2012

Technicznie Mehldau jest nie do pokonania. Jest ponad wszystkimi, których wymieniłeś. Opowiada też fantastycznie... i niewątpliwie jest geniuszem... tylko ta nowoczesność!... '-)

Waldrona uwielbiam, niezależnie od projektów. Kupuję wszystko z jego nazwiskiem. Pozostałych cenię.

Pozdr, M

**SzuB** · 12 Października 2012

Hm, "technicznie" to za mało, a czasem nie potrzeba niczego z "technicznie". Dlatego ciarki po plecach idą, gdy słucham, jak Garner gra "Autumn Leaves", a jak gra Brad - nie czuję nic poza chęcią zmiany płyty. No, ale o gustach się nie dyskutuje. Kocham np. MJQ, a nie trawię Wyntona Marsalisa itd., itp. :)

Witek B. · 14 Października 2012

.. nowoczesność w jego dzwięku wprowadzają u mnie pewien dyskomfort i zamęt,

MarkN

Na czym polega nowoczesność dźwięku fortepianu Brada, bo na jego ostatniej płycie "Where do you start" żadnego rodzaju nowoczesności nie usłyszałem?

ciarki po plecach idą, gdy słucham, jak Garner gra "Autumn Leaves",

A mnie idą jak Garner gra "It's all right with me", zwłaszcza w czasie 2:00 - 2:30 min., a Brad i Wynton też bywają nieźli, no, ale o gustach nie dyskutuje się. I dzięki temu każdy może znaleźć coś dla siebie.

**Chicago** · 14 Października 2012

Niestety, najnowszej płytki jeszcze nie dostałem i nie wiem co jest grane... Nowoczesność muzyki Brada Mehldau odbieram poprzez doskonałą i nienaganną technikę, mniej swingowe granie i trochę tak jakby zdygitalizowane brzmienie. Niewykluczone, że mam jakieś urojenia i nie idę z trendem, jednak ostatnio nie sięgam po jego płyty tak chętnie jak to kiedyś robiłem. Być może przyczyną jest kopanie i wynajdywanie perełek jazzowych z lat 50/60 i to właśnie ta muzyka jest obecnie chyba mi najbliższa. Na pewno coś się u mnie poprzestawiło, tym bardziej, że pokochałem min. bardziej wymagające klimaty z kręgu free i awangardy.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 15 Października 2012

MarkN

U mnie podobnie.Dzięki winylom słucham głównie muzyki z lat 50 i 60.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 25 Października 2012

Mam już wreszcie najnowszą płytę i jestem po pierwszym odsłuchu.Dla tych,którzy twierdzili,żę Brad gra zbyt intelektualnie i zimno dobra wiadomość.Tym razem gra piosenki( jedna własna kompozycja) ale gra z żarem,czadem i hot.Nagrania z 2008 i 2011 r.Świetna płyta.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 25 Października 2012

A jak gra Hey Joe!

**wojciech iwaszczukiewicz** · 25 Października 2012

Mowa oczywiście o płycie "Where Do You Start".Panowie nieprzekonani.Posłuchajcie koniecznie tego nagrania.

**SzuB** · 25 Października 2012

Chętnie posłucham. Wielokrotnie przekonywałem się, że artysta, który mnie nie pociągał, nagle czymś zaskakiwał. Albo jak odkryłem jakieś nagrania. Tak było np. z Billem Evansem. Dopiero na vinylu dopadło mnie to granie.