Filmy nagrodzone i wyróżnione - Oscars 2012

[Chicago]

Właśnie skończyłem oglądać wielkiego przegranego - HUGO. Piękny i magiczny film. Nie sposób nie powiedzieć nic o tym obrazie. Znakomita bajkowa opowieść, fantastyczne zdjęcia, muzyka, aktorstwo na najwyższym poziomie i Ben Kingsley. Był to mój czwarty oskarowy film tegorocznej edycji i uważam, że niedoceniono tej prześlicznej bajki. Magiczne kino i razem z Midnight in Paris tworzy piękną podróż do przeszłośći. Też odbyłem podróż, ale do sklepu w celu nabycia tych dwóch filmów;)

 

Pozdr, M.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Poza "Rozstaniem" werdykt tegorocznych Oskarów to wielka kompromitacja Akademii!

[Gość partick]

a oglądałeś Iron Lady? jak najbardziej zasłużone Oskary dla Meryl Streep i za make-up.

[sonik77]

a oglądałeś Iron Lady? jak najbardziej zasłużone Oskary dla Meryl Streep i za make-up.

 

Moim zdaniem to trochę za mało na dobry film. Pozdrawiam

[wojciech iwaszczukiewicz]

partic

 

Za make-up owszem.

[Chicago]

The Tree of Life - film, który miał odnieść sukces artystyczny, a okazał się kolejnym przegranym. Powiem tak: nie wywarł na mnie ten film jakiegoś wielkiego wrażenia. Rozumiem pewne analogie i symbole jak np. odwoływanie się do Boga jako wszechświata, do narodzin, do życia i śmierci, do rodziny (tutaj znowu symbole; skojarzenia erupcji i kształtowania się życia na Ziemi do apodyktycznego tatusia - znakomity Brad Pitt), ale było tego wszystkiego moim zdaniem dużo za dużo i w istocie czekałem na coś, co w tym filmie mnie zaskoczy ewentualnie wyzwoli jakieś emocje. Niestety, przez prawie 140 minut nic nie wpłynęło na to, żeby wyrazić się o tym tak reklamowanym obrazie w sposób jednoznaczny np. jako arcyciekawy film, który automatycznie zostaje zakodowany w pamięci. Niezły film, fajne zdjęcia, muzyka, duchowe klimaty, egzystencja, metafizyka, symbole, analogie i dużo przestrzeni na dowolną i własną interpretację - co jest moim zdaniem największym atutem tego filmu. Według mojej oceny jest to niezły, a nawet dobry film, lecz to za mało na zakwalifikowanie tego obrazu do grona wybitnych pozycji i okrzyknięcie mianem arcydzieła. Dla porównania, niedawno obejrzana Melancholia jest moim zdaniem ciekawszym filmem, w którym ładunek emocjonalny przerósł moje najśmielsze oczekiwania.

 

Pozdr, M.

[nsk]

Widziałem wszystkie filmy nominowane do Oscarów.

 

Nie mam wątpliwości, że jedynym filmem, który zasłużył na wygraną jako Najlepszy film był The Artist., drugie miejsce The Descendants i trzecie Moneyball. Reszta filmów oprócz Midnight in Paris ma za dużo wad. Extremely Loud and Incredibly Close w ogóle nie powinno być na tej liście, a Hugo, The Help i War Horse to są strasznie przereklamowane filmy. War Horse nawet nie nazwałbym dobrym filmem, Steven stracił już to coś dawno temu.

 

Najlepszy aktor pierwszoplanowy też słuszna decyzja.

 

Reszta nagród to tak rozdana, aby jednym nie dać wszystkiego, ze względów politycznych, ze względu na nazwiska itd. Brakowało też kilku filmów, które były lepsze od niektórych nominowanych.

[Chicago]

Nie widziałem jeszcze The Artist i mam nadzieję, że się nie zawiodę. Co do Moneyball - uważam również, że to bardzo dobry film, szczególnie dla Amerykanów, dla których pała i futbol (oczywiście ten amerykański) to obiekty kultu. Znakomicie pokazany kompleksowy mechanizm sterujący całym przemysłem sportowym (branżowym) i znakomita kreacja Brada Pitta. Chociaż muszę przyznać, że z mojego punktu widzenia film ten nie jest jakimś wielkim arcydziełem i podobał mi się w umiarkowanej strefie stanów średnich ;) Było już trochę takich tematów. Jak na razie moimi faworytami są Hugo i Midnight in Paris. To jest moje kino ;) No i nie widziałem jeszcze Separation, który niewątpliwie będzie niespodzianką - takie klimaty wchłaniam jak odkurzacz kurz ;)

 

Pozdr, M.

[nsk]

Wielkim arcydziełem nie jest, ale podziwiam twórców, że podołali zrobić coś ciekawego o tak nudnym temacie i ciężkiej do adaptacji książki. Poza tym lubię Sorkina i jego dialogi, jest to obecnie jeden z najlepszych scenarzystów.

 

A tak w ogóle to film niezły kit sprzedał, że niby Billy Beane dokonał tego rekordu dzięki statystykom. W filmie pominięto fakt, że posiadał 4 najlepszych miotaczy w sezonie, którzy pociągnęli cały team.

 

Midnight in Paris podobało mi się, lekkie i przyjemne.

 

Hugo - kiedyś jeszcze wrócę do tego filmu, ale oczekiwania miałem takie duże, że nie spełnił ich.

 

The Artist i A Separation musisz koniecznie zaliczyć, to był zdecydowanie peleton poprzedniego roku.

[Chicago]

nsk ! Dzięks !

[Chicago]

In Darkness - bardzo dobry film. Świetna kreacja Więckiewicza i wielu innych aktorów. Sceny w kanałach, ujęcia, zdjęcia, światło - wszystko na najwyższym poziomie. Dialogi - tutaj też przyznaję sześć gwiazdek - znakomity pomysł z językiem polskim, ukraińskim, niemieckim, żydowskim. W filmie dostało się wszystkim - Agnieszka Holland nie oszczędza nikogo w swoim obrazie i w piękny sposób pokazuje animozje i różnice między poszczególnymi narodowościami. W ogólnym klimacie filmu da się jednak wyczuć pewne schematy holywoodzkie, ale nie wpłynęło to moim zdaniem w znacznym stopniu na przekaz i samą ideę przeniesienia tej niebanalnej przecież historii na ekran. Zniesmaczyły mnie sceny seksu, które były za długie i za częste, a samą scenę z porodem skróciłbym o połowę i przedstawił w formie symbolu - analityczność tej sceny była według mnie dużo za duża. Była być może szansa na statuetkę, ale niestety, film A Separation był za silnym kandydatem.

 

Pozdr, M.

[Chicago]

Rozstanie - faktycznie bardzo dobry film....reżyser w piękny sposób obnażył słabośc irańskiego społeczeństwa - balans pomiędzy prawdą, kłamstwem, strachem i religią - film, który przedstawia też w znakomity sposób zakłamanie, cynizm i bezmiar głupoty (sceny w sądzie to pełna egzotyka :)) Wszyscy aktorzy z tego filmu zasługują na słowa uznania, a każda rola ma swoją wagę i wymiar - niemalże analityczny. Obejrzałem to dzieło i muszę powiedzieć, że nie podzielam zachwytów całego świata nad tym obsypanym nagrodami obrazem. Oczywiście kino irańskie, zresztą jak i cała kultura tego regionu ma swoje klimaty i specyfikę, więc byłem przygotowany na pełną egzotykę w kontekście formy jak i treści. Zabrakło mi w tym filmie kulminacji, czegoś na co czekałem przez cały czas trwania projekcji, na moment, który zdecyduje o ważności i wyjątkowości głównego wątku, i który wpłynie na bezkrytyczne zakwalifikowanie tego obrazu do kanonu światowego kina i wytyczanych nowych kierunków w filmie. I nie chodzi mi o przeniesienie punktu ciężkości na obserwację lub ocenę mentalności głównych bohaterów, tylko o brak, w moim odczuciu, wyzwolenia adekwatnej dawki emocji, która to powoduje, że film na długo zostaje w magazynie pamięci. Być może cała siła tego dzieła polegała właśnie na braku wyzwolenia tej adrenaliny i pozostawienie widza w pewnym niedosycie, niedopowiedzeniu i niepewności. Mnie to niestety nie przekonało. Gdyby to ode mnie zależało, nie przyznałbym statuetki ani Rozstaniu ani W ciemności, co oczywiście nie znaczy, że nie są to bardzo dobre filmy.

[Chicago]

Anonymous - kandydat do statuetki w kategorii najlepszych kostiumów. Ja bym wystawił ten film jeszcze w kilku innych kategoriach! Znakomity! Takie klimaty uwielbiam! Okres elżbietański w Anglii, Szekspir, afery, intrygi i roszady seksualno-miłosne. Super zdjęcia i fantastyczne kolory. Wszyscy aktorzy w tym filmie grają genialnie ze szczególnym wyróżnieniem Rhys'a Ifans'a, który grał rolę Hrabiego z Oxfordu - Edwarda de Vere - domniemanego, prawdziwego autora szekspirowskich dzieł. Doskonałe kino bez scen batalistycznych, oparte i skoncentrowane na dialogu i teatralnej grze aktorskiej. Wszystkich gorąco namawiam do obejrzenia tego filmu!

 

Anonymous - reż. Roland Emmerich. Scenariusz: John Orloff. Zdjęcia: Anna Foerster. Muzyka: Harald Kloser, Thomas Wanker.