O muzyce:
’Turn It On Again’ ma w podtytule ’The Hits’ i to wiele wyjasnia. Jednak plyta moze zaskoczyc wielbicieli Genesis prowadzonego wizjami Petera Gabriela. Z pierwszego okresu mamy ledwie 2 utwory a z okresu post-Collinsowskiego jeden (’Congo’)! Wniosek jest zatem oczywisty – mamy do czynienia z ’Greatest Hits’ Genesis z okresu ’3 komikow’ czyli Collins, Banks, Rutherford. Tak traktujac dzielko wybor piosenek jest przedni i nie zapomniano o zadnym hicie a nawet dodano utwory do miana hitow nie pretendujace. Atmosfera jest przyjemna, nieco skoczna i lekka ale tez, o dziwo, uwazne sluchanie budzi pewien szacunek. Okazuje sie, ze Phil i s-ka zadziwiajaco trafnie i z wyczuciem traktowali tak milosne perypetie (’Turn It On Again’ czy ’Misunderstanding’ chociazby) jak i zjawiska spoleczne (’Jesus He Knows Me’ czy ’Land of Confusion’). Smrodek inteligencki ciagnie sie za praktycznie kazdym utworkiem tej plyty a jest ich 18. Na naszym szanownym forum przykladanie Philowi stalo sie swego czasu niezwykle modne. Moze slusznie. Jednak ten zbiorek jest silnym argumentem przeciw szufladkowaniu. Solidna pozycja.

O dźwięku:
Nagranie jest jak w tytule jednego z utworow – pelna konsternacja! Niektore rzeczy moze nie az zaraz wzorowe ale swietnie nagrane. Inne okropne – prawie mono garazowe. Spore zaskoczenie. Dla zrownowazenia dajemy 3 gwiazdki ale pamietajmy – procz niezlej produkcji zdarzaja sie i kaczany. Razi takze rozmaitosc barw glosu Phila Collinsa, ktory raz brzmi gladko i slodko a raz chropowato i z niezbyt milym dla ucha przesterowaniem.