Jakość wydawanych płyt - DIGIPACK, ECOPACK

PietrekBM · 28 Stycznia 2016

Digipaki się rozpadają przecierają i Bóg wie co jeszcze. Jewelcase to można chociaż wymienić pudełko, bo może się porysować albo ząbki mogą się wyłamać. Mam niektóre płyty po 15 lat w plastikowych pudełkach i ich stan jest ok. A digipacki, szczególnie Metal Mind to jakiś horror, po 5 latach to się robi śmieć, mimo iż bardzo dbam o płyty. Także jak się da to kupuje jewelcase. Tyle w temacie.

kulawy24

Dokładnie napisałeś to co chciałem przeczytać. A wcześniej stworzyć nowy post o digipackach. Bo opisałeś temat ze szczegółami. Digipacki zabijają też kolekcjonerstwo. Może po prostu mało osób czyta i ogląda jeszcze wkładki z płyt? Kiedyś to była wielka przyjemność przeczytać że mam wydanie takie a takie, z tego roku, taki label, taka wersja, made in ... taki i sraki (West Germany na przykład, moja 20 letnia znajoma nie wie o co chodzi?) a może jeszcze jakiś "hidden track". Niedawno otrzymałem wyczekiwany CD ostatniego metalowego objawienia BATUSHKA. Digipack jakości dwa razy złożonego najtańszego papieru do "tego" z dronki!!! Przy pierwszej próbie wyjęcia płytki z ząbków wszystko się łamie i ugina. Cena...39 PLN! Inny dostępny nośnik - vinyl za 59 PLN. Wytwórnia ogłasza że wyda jeszcze "to cudo" w drewnianej oprawie. I od wielu lat czytam wypociny pewnych tuzów show biznesu że "piractwo zabija muzykę". Tandeta zabija ją także. !!

kulawy24 · 29 Stycznia 2016

O Metal Mind napisałem, bo jestem kiedyś w Saturnie, widzę Budgie - In for the Kill (UWAGA na "złotym nośniku") to myślę sobie tak: co mi szkodzi, to tylko 20 zł, zakupię, bo wydania na złotych nośnikach porządnych firm (AF, MFSL, MS) chodzą po dużo wyższych cenach.

Wróciłem do domu, rozpakowuje, a tam wkładka plastikowa ze stickerami nieprzyklejona, książeczka wsadzona w taką bruzdę w papierze, łatwo rozerwać, druk średni. Konkluzja: szkoda było kasy.

Mam tez wydania TSA niektóre w digi a inne w jewelcasach i te w opakowaniach plastikowych ta są w o wiele lepszym stanie.

Kolejna rzecz to wydania Pink Floyd z 2011. Opakowania w wersjach podstawowych to lipa straszna. To desakralizacja klasyki rocka. Jak zobaczyłem jak to wygląda to mimo że jestem fanem PF to sobie odpuściłem.

Mam remastery z 1994, nie są one idealne, ale przynajmniej w porządnych opakowaniach, bez jakiś pseudo bonusów, i wydania z lat 80's i to wystarczy.

Także rynek wydawniczy kroczy dzisiaj w złym kierunku.

I od wielu lat czytam wypociny pewnych tuzów show biznesu że "piractwo zabija muzykę". Tandeta zabija ją także. !!

To smutna prawda. Najpierw pojawiła się straszna gandrena, czyli loudness war, a potem te śmieciowe opakowania. Dobrze, że jeszcze są winyle.

kulawy24

jarex · 29 Stycznia 2016

Pamiętam czasy Pewexu. człowiek wchodził i pytał - co pan tam ma na CD? Gość wyciągał kartonik, tam z 10 płyt... Collins, Van Halen, Roxy Music. Takie czasy, ale wszystko w plastikowych pudełkach, eh....

30 Stycznia 2016

To desakralizacja klasyki rocka. Jak zobaczyłem jak to wygląda to mimo że jestem fanem PF to sobie odpuściłem.

Bez przesady. Dla mnie digipaki dodają analogowego/winylowego feelu. Mam 7 letnie digipaki i są w dobrej formie.

maciek1 · 30 Stycznia 2016

Też pamiętam urocze czasy "firmy" Pewex:) Ale jeszcze winyle mnie bardziej kręciły - z cds poszło szybciej. Pamiętam jeden z ostatnich zakupówmna nieistniejącej już 18 stycznia w byłej stolicy... To był Pewex! A co do jakości digipack... Hmmm... Nigdy nie zauwazyłem usterek - nawet te odsądzane od czci i wiary z wytwórni MM - mam takie ponad 10 letnie i bez zastrzeżeń. W sumie to wolę digipacki, jakoś tak symaptyczniej sie łapie:) Ale de gustibus. Z winylami jednak jakby bezpieczniej (poza poslkimi wydaniami z lat 80-tych:))) Ale mimo kiepskiej jakościpapieru farba trzyma!:))) Nieraz nawet w środku (opakowanie zastępcze:)