Skocz do zawartości
IGNORED

Zagadki muzyczne.


wojciech iwaszczukiewicz

Rekomendowane odpowiedzi

Tak,Chicago ma rację.Aaron Copland koncert na klarnet napisany na zamówienie Benny Goodmana.

 

Chicago

 

Sugerujesz,że Penderecki nie schyliłby się nawet po taką robotę?Pewnie masz rację!

Dla jasności nie chodzi tu o utwór z błękitem w tytule.

Przepraszam zrozumiałem zupełnie odwrotnie niż zostało napisane.

Czytam za szybko, bez zrozumienia.

 

Włączę się do zabawy poprzez prośbę o dokończenie zdania:

"Pierwszy zespół muzyki pop to......."

Zapytaj lampy. Lampa bucha to Cię wysłucha! - powiedzonko dziecięce

Zarówno jeden jak i drugi to moi ulubieńcy, choć Waldron, jak to kiedyś napisał SzuB, jest nierówny w jakości artystycznej płyt - i to się w sumie zgadza. Nagrali razem chyba dwie płyty w duecie, ale głowy nie dam czy czegoś jeszcze nie mają razem na koncie. Nie mam tych duetów w swojej kolekcji.

 

Jaka lub która płyta przedstawia różne techniki nagraniowe? Dla utrudnienia dodam, że w nagraniach bierze udział oktet złożony z japońskich muzyków.

Parker's Mood

... i 'Much More', tak?

 

Jaka lub która płyta przedstawia różne techniki nagraniowe? Dla utrudnienia dodam, że w nagraniach bierze udział oktet złożony z japońskich muzyków.

 

Jeszcze jedna podpowiedż - płytka ukazała się w barwach xrcd.

 

Gonzalo Rubalcaba The Blessing.

 

Tu należy się małe sprostowanie - niecały rok przed nagraniem 'The Blessing', nagrano bardzo dobry, koncertowy album Rubalcaby z Motianem i Hadenem z festiwalu w Montreux - album zatytuowany jest 'Discovery' i pochodzi tak jak i 'The Blessing' z 1991 roku, ale samo nagranie 'Discovery' odbyło się w 16 lipca 1990. W sumie palma pierwszeństwa należy się chyba albumowi 'Discovery'.

Parker's Mood

Ok. Album ze stajni xrcd, który ukazuje różne techniki nagraniowe, to 'Our Delight / Many Sides of Recordings Technique' - z udziałem japońskiego oktetu i lidera tego projektu Eiji Kitamura. Na tej płytce idealnie słychać, oraz widać, jak się różnią nagrania między sobą pod względem ustawienia mikrofonów i ich poszczególnych modeli. W repertuarze tradycyjny jazz z zestawem tradycyjnych instrumentów: klarnet, piano, wibrafon, bas, perkusja. Jak najbardziej dobra i przede wszystkim ciekawa płyta pod kątem różnych technik nagraniowych. Dodatkowo, jak na realizacje xrcd tego typu przystało, mamy w książeczce płyty rozrysowane układy i lokacje instrumentów oraz mikrofonów, dzięki którym można sobie sprawdzić prawidłowość odtwarznia poszczególnych setupów audio. Płytka oryginalnie wyszła z labela GML.

 

Zagadka: kto i o kim wypowiedział poniższe słowa?

 

".... jest moim najlepszym studentem i najlepszym przyjacielem, ma podobną wrażliwość, podobne serce, doskonałe brzmienie, a jego umiejętności już daleko przerosły moje własne - śmiało polecam go innym muzykom w Los Angeles".

Parker's Mood

Dzięki Monkowi, Orrin Keepnews poznał wielu muzyków - nie wiem dokładnie, czy namawiał go do wyprodukowania konkretnych sesji, ale faktem jest, że dzięki Monkowi, Keepnews zapoznał się z Billem Evansem i Clarkiem Terry, który przecież uczestniczył w sesji Brilliant Corners. Zwrócił też Monk uwagę Keepnewsa na chicagowskich magików: Johnny Griffina i Wilbura Ware.

Parker's Mood

O muzykę wpółczesną.Braxton to za "partytury"?

 

Raczej myślałem o różnych teoriach i technikach kompozytorskich w muzyce awangardowej połowy XX wieku.O Ligetim,Xenakisie,Stockhausenie.Rzeczywiście konstruowanie form muzycznych ma wiele wpólnego np. z architekturą.

Chyba z niczym innym, jak tylko z matematyką można skojarzyć świat kompozycji Braxtona? Z klasyków muzyki współczesnej to pewnie Boulez, który już w młodości zdradzał talent do matematyki, a i przygotowania do inżynierskich studiów zdradzały jego zdolności i mówiły same za siebie. Podobnie Stockhausen, Xenakis...

W ogóle, jak się czyta i zarazem póżniej słucha większości kompozytorów muzyki współczesnej, to powiedziałbym, że świat matematyki i muzyki w ich wydaniu biegnie równolegle i zahacza jeden o drugi. Wspólnym mianownikiem, zarówno we wspólczesnej muzyce klasycznej jak i tej matematyczno-jazzowej jest ich niebagatelność, trudność kompozycji i intelektualny profil. Dostępność takiej muzy dedykowana jest raczej tylko dla wyrafinowanych słuchaczy - być może się mylę, ale takie odnoszę wrażenia. Typowym przykładem jazzowym jest właśnie Vijay Iyer, u którego wręcz słychać matematyczną zależność i inklinacje tkwiące w jego muzyce.

Parker's Mood

Lubisz tę płytę? Kiedyś bardzo mi się podobała, no i okładka fantastyczna - Rabih Abou Khalil - 'Blue Camel'.

 

Który z wielkich kompozytorów posiadał liczną rzeszę partnerów homoseksualnych, nigdy jednak nie porzucając żony?

Parker's Mood

  • Pokaż nowe odpowiedzi
  • Zarchiwizowany

    Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.



    • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

      • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
    ×
    ×
    • Dodaj nową pozycję...

                      wykrzyknik.png

    Wykryto oprogramowanie blokujące typu AdBlock!
     

    Nasza strona utrzymuje się dzięki wyświetlanym reklamom.
    Reklamy są związane tematycznie ze stroną i nie są uciążliwe. 

     

    Nie przeszkadzają podczas czytania oraz nie wymagają dodatkowych akcji aby je zamykać.

     

    Prosimy wyłącz rozszerzenie AdBlock lub oprogramowanie blokujące, podczas przeglądania strony.

    Zarejestrowani użytkownicy + mogą wyłączyć ten komunikat oraz na ukrycie połowy reklam wyświetlanych na forum.