Smutna muzyka ...

[Doman]

Mialo byc MONO, ech te literki:)

[Vlad]

Christopher Tye: Lawdes Deo (na 6 viol da gamba) Hesperion XX / Jordi Savall / harmonia mundi.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Dla mnie naj bardziej smutna i dołująca jest muzyka Milesa Davisa do filmu "Windą na szafot" oraz "Tabula rasa" A.Parta.

A może dorzuciłbym jeszcze adagietto z V symfonii G.Mahlera.

[porucznikzubek]

Witam wszystkich!

 

Jacekk011: Wall of Voodoo to istotnie smutne i nocne klimaty. Ciekaw jestem wrażeń z koncertu. Aranżacje skromne, lecz wiele dzieje się w tle, rozmaite odgłosy, echa. W efekcie całość jest moim zdaniem do dzisiaj ciekawa i myślę że się nie zestarzała. Ja od dłuższego już czasu zapadłem w trochę inne brzmienia i szczególnie wieczorami zasmucam się płytami Terje Rypdala. Przed laty zaczynałem od jego bardziej gitarowych płyt. Od niedawna zaś zasłuchuję się w naprawdę mrocznych płytach "orkiestrowych", np. "Undisonus Ineo". Gorąco polecam. Wracając jeszcze do nowej fali lat 80-tych, WoV byli w moim odczuciu amerykańsim i ultraamerykańsko brzmiącym odpowiednikiem zimnego i smutnego rocka rodem z europy i Nowego Jorku. Myślę że w tym wątku warto wspomnieć przynajmniej niektóre z tych "smutnych" kapel, np. Long Pig. Może ktoś jeszcze pamięta?

Pozdrawiam

[głaz]

No, u mnie, to prawie wszystkie cd są mroczne i smutne. Chętnie polecę np.:

 

1. Human Drama - moje niedawne odkrycie. Każda płyta jest warta uwagi. Muzyka dla wszystkich. Gdyby stworzyć listę najsmutniejszych utworów HD byłaby z pewnością u szczytu.

2. Z prog rocka wybieram Pentacle - La clef des songes. Przepiękna płyta, taka trochę kobieca...

3. Z dark wave i gothic cudna rzecz: Diorama - Pale. Podoba się nie tylko mnie, jej piękno zatrzymuje też przygodnych słuchaczy.

4. Najsmutniejszy i przeszywający wokal: Artwork - Bella Donna. Połączenie gotyku z muzyką dawną.

5. I na koniec największa perła. Mój nr 1 wśród utworów (czyli połączony utwór 2 i 3z płyty :) Solaris - Nostradamus book of prophecies. Nic piękniejszego, monumentalnego i smutnego nie stworzono.

 

Niestety są to tytuły niszowe, bo przecież smutasów w radiu się nie gra... spada słuchalność. Ale warto poszukać.

 

A może zna ktoś jakieś tytuły (oprócz muzyki poważnej) płyt/utworów ze skrzypcami w składzie, które pięknie płaczą i potęgują wszechogarniający smutek i melancholię?

 

Pozdrawiam - głaz

[aTom]

Dziś obejrzałem na TVP Kultura koncert Matta Elliotta (znanego wcześniej z projektu The Third Eye Foundation).

Bardzo mi się podobało, zwłaszcza w bardziej 'piosenkowych', akustycznych momentach. Piękna i niesamowicie smutna muzyka.

[dymu73]

Zupełnie przypadkowo obejrzałem ten koncert....i po prostu nie mogłem oderwać się od telewizora.Mimo słabej realizacji i dźwięku z kilkunastoletniego odbiornika tv ,muzyka którą zaprezentował Matt Elliott i multiinstrumentalista Chrisa Cole była niesamowicie piękna i przejmująca.

 

Aż żal ,że czlowiek nie mógł tego obejrzeć na żywo.Jeśli będzie powtórka na Tvp Kultura to serdecznie polecam.

 

Póki co na pocieszenie (to nienajlepsze slowo w tym przypadku) zachęcam do obejrzenia (Matt Elliott - the Kursk):

 

 

 

ps. aTom może nagrałeś ten koncert?

[aTom]

Nie nagrałem. Nie mam jak. Poza tym tez trafiłem wczoraj na ten koncert przypadkiem. Ale pewnie będą powtórki. Notabene ten koncert juz byl emitowany kilka, jeśli nie kilkanaście razy na TVPK. Dotychczas jakoś mi sie nie chcialo tego oglądać, albo zapominalem. ;) Płyt Matta oprocz tych nagrywanych pod szyldem 3EF tez nie znam. Błąd, błąd!

Koncert był naprawdę porażający, powalał na glebę. Taki kameralny, przytulny klub to jest idealne miejsce dla takiej muzyki (tak przynajmniej wygladalo to w TV, nigdy nie bylem w CDQ). Pozdr.

[Mr1974]

Polecam:

1. Gavin Bryars: Jesus' Blood Never Failed Me Yet

autor opowiada o powstawaniu płyty:

I took the tape (na której zarejestrował swoje wykonanie starej religijnej pieśni, którą usłyszał na ulicy śpiewaną przez jakiegoś żebraka) loop to Leicester, where I was working in the Fine Art Department, and copied the loop onto a continuous reel of tape, thinking about perhaps adding an orchestrated accompaniment to this. The door of the recording room opened on to one of the large painting studios and I left the tape copying, with the door open, while I went to have a cup of coffee. When I came back I found the normally lively room unnaturally subdued. People were moving about much more slowly than usual and a few were sitting alone, quietly weeping.

 

2. F. Sinatra - Sings for Only the Lonely

ta płyta była kiedyś reklamowana (w tamtych latach) jako najbardziej smutna, i coś w tym jest... :)

[Benjamin Braddock]

Nick Cave & The Bad Seeds - No More Shall We Part

 

Carl Craig - More Songs About Food And Revolutionary Art

 

Sean Deason - Allegory & Metaphor

[Champignon]

Coil "The Ape of Naples" - dwa ostatnie utwory.

[Fan Karajana]

Moim zdaniem mnóstwo smutku a nawet rozpaczy znajdziesz w 10. Szostakowicza, ale tylko w nagraniu Kondraszyna albo koncertowym Karajana z Moskwy 1969r.(to drugie nie ukazało się na CD)

[adamfreliszka]

odświeżająć wątek niezwykle smutną płytą jest dolina w długich cieniach SDM-u. Co prawda jest tam pare wesołych kawałków jednak ogólnie płyta bardzo smutna. Oczywiście również camel "rajaz" i anathema "judgement" - bardziej smutnego utworu niż one last goodbye chyba nie słyszałem.

pozdrawiam

[synromka]

Satie.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Mahler.

[xniwax]

Epitaph

 

Ściana, na której pisał wieszcz,

Dosłownie pęka w szwach

W narzędziach, które niosą śmierć,

Słoneczny tańczy blask.

Gdy każdy rozerwany jest

Przez koszmar i przez sny

Nie złożysz wieńca laurowego,

Gdzie cisza tłumi krzyk.

 

Zmieszanie mym epitafium jest,

Gdy pełznę ścieżką pełną wyrw.

Jeśli się uda, to będzie luz i śmiech

Ale raczej jutro będę płakał,

Boję się, że jutro będę płakał.

 

Pośród żelaznych losu bram

Nasiona czasu tkwią,

Podlane uczynkami tych,

Co byli i co są (2)

 

Wiedza to niebezpieczny druh,

Gdy reguł nie da nikt.

A ludzkie przeznaczenie, patrz

W idiotów dłoniach tkwi. (3)

 

Zmieszanie mym epitafium jest,

Gdy pełznę ścieżką pełną wyrw.

Jeśli się uda, to będzie luz i śmiech

Ale raczej jutro będę płakał,

Boję się, że jutro będę płakał.

[mc iek]

Dorzucę jeszcze jedną urzekającą smutkiem propozycję :

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[xniwax]

Epiatafium w tłumaczeniu W. Manna - żeby było wpożądku wobec autora tłumaczenia.

[Champignon]

О,Господи!

Спаси мою душу грешную

За порядки здешние,

От этапа дальнего,

От шмона капитального,

От забора высокого,

От прокурора жестокого,

От хозяина-беса,

От пайки малого веса,

От тюремных ключников,

От стальных наручников,

От лесоповала,

От холодного подвала,

От короткой стрижки

И защити от вышки.

Аминь.

[Champignon]

Te robaczki które wlazły powyżej to cyrylica - tekst, który uderzająco przypomina słowa pewnej piosenke Coila. Bardzo się zdziwiłem - czyżby ta "molitwa zakliuczennych" stanowiła inspirację tekstu o "Zimnej Celi" ?

 

 

link poniżej

 

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[adamfreliszka]

Pszepraszam, za odbieganie od tematu - ale która Waszym zdaniem płyta Joy Division jest najsmutniejsza?

Pozdrawiam

[psg]

moim - "Unknown Pleasures"

[Tad46]

X Szostatkowicza to smutek konstruktywny. Taka lodowata przeraźliwość smutności beznadziejnej to XV. Z Haitinkiem. Mimo wygłupów w tej symfonii miejscami, to ma się uczucie jakby się świat zatrzymywał z ostatnim akordem. I większość kwartetów, późnych zwłaszcza.

[synromka]

>>xniwax

 

Tekst epitaph jest tak żenująco sentymetnaly, napuszony i patetyczny, że po prostu śmieszny :) brzmi jak wypociny wrażliwego licalisty.

 

>>adamfreliszka

 

zdecydowanie Closer.

[Champignon]

Olivier Messiaen "Quatuor pour la fin du temps".

[karbidoczaszka]

Samuel Barber - Adagio for Strings

[xniwax]

>synromka

 

Co w związku z tym ?... Dla mnie jest smutny i nie tylko z powodu tytułu.

[synromka]

To że dla mnie nie smutny.

 

Pozdrawiam!

[kissinger]

Nie zauważyłem w postach wcześniej więc za ewentualnego dubla sorry: Pink Floyd "The Final Cut" - dla mnie bardzo smutna płyta.

[xniwax]

Galahad "Sleepers" smutna płyta.