Najglębsze Wtajemniczenie Jazzowe...

graaf · 18 Lutego 2014

dzięki! jakoś nie mogłem znaleźć

**Chicago** · 18 Lutego 2014

Już kiedyś wspominałem na forum o płytce Actions - duńskie wydanie z 2001 roku przez firmę Intuition, zremasterowane do 24 bitowego formatu. Oryginał był dostępny na winylu i wydany w 1977 przez label Wergo. Trzy nagrania na płycie pochodzące z koncertu podczas festiwalu Donaueschingen Music Festival w Niemczech - zarejestrowane 17 pażdziernika 1971 roku. Producentem nagrania jak i całego koncertu był sam Joachim Ernst Berendt. Pierwsze nagranie - Homus - autorstwa Don'a Cherry, to ponad osiemnasto-minutowa jazda złożona z siedmiu części: Sa-re-ga-ma-pa-dha-mi, Spirale, Siddharta, Elements, Daisy McKee, Yin and Yan, Soul Of The Soil - etniczne klimaty przeplatają się z energetycznym i tanecznym pulsem, wolną improwizacją i klasyką. Znakomity wokal i świetna atmosfera z opowieściami. Następnie, w ramach bisu ponad czterominutowa tradycyjna pieśń - Sita Rama Encores - powtórzenie Daisy McKee z unikalną techniką wokalną Indian Teentala. Na zakończenie szesnasto i pół minutowy tytułowy Actions - w wolnej orkiestrowej formie, gdzie całą orkiestrę poprowadził Krzysztof Penderecki. Płyta jak najbardziej unikatowa, z bardzo ciekawą muzyką, świetnie wydana z obszernym opisem, zdjęciami, komentarzem Joachim'a Ernst'a Berendt'a i wywiadem z K.Pendereckim przeprowadzonym przez Josefa Hausiers'a. Egzotyczne, unikalne brzmienia i natchniona muzyka, wspaniały koncert i płyta godna polecenia. Nazwiska mówią same a siebie:

Don Cherry & The New Eternal Rhythm Orchestra: Manfred School, Kenny Wheeler, Tomasz Stańko, Paul Rutheford, Albert Mangelsdorff, Gerd Dudek, Peter Brotzmann, Willem Breuker, Gunter Hampel, Terje Rypdal, Loes MacGillycutty, Moscqui Cherry, Fred van Hove, Buschi Niebergall, Peter Warren, Han Bennink, Maya Bird.

Roscoe Mitchell z ECM, to trzy płyty, w które na pewno warto się wtajemniczyć, ale przypuszczam, że wszyscy doskonale znają te rzeczy... chociaż na moim przykładze widać, że nie jest to takie oczywiste, bo jak już wspomniałem, Composition / Improvisation Nos.1,2&3, zdobyłem zupełnie niedawno. Do ciekawego szumu należy też wtajemniczenie z Black Saint i płytka Roscoe Mitchell Quartet - The Flow of Things - nagrana w 1986 i wydana w 87.

**Chicago** · 18 Lutego 2014

Kreatywna scena z Woodstok Jazz Festival z 1981 roku i zaraz po tym, VIII edycja poznańskiego Made in Chicago. Jakże charakterystyczne ruchy Jacka DeJohnette za instrumentem... nie do pomylenia... i w ogóle skład taki, że beret zrywa z głowy - warto obejrzeć; godzina świetnej jazdy... i pół godziny wtajemniczenia z Roscoe Mitchellem i Mikem Reedem.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

**Chicago** · 18 Lutego 2014

Sound Lee Konitza zawsze mi się kojarzy z elegancją... i tak też ten człowiek wygląda; elegancko. Idealnie w tym wypadku pasuje powiedzenie: tak grasz jak wyglądasz... itd. '-) Co tu dużo mówić; giganci i spotkanie na szczycie!

ABs · 18 Lutego 2014

>MarkN,

dzięki za Woodstok Jazz Festival z 1981, rzeczywiście nazwiska beret zrywają :-) - muszę koniecznie obejrzeć!, straszny jest ten internet i jego ogrom danych...

graaf · 18 Lutego 2014

@MarkN

przyjemne wrzutki, dzięki!

i za info o Actions rzecz jasna

Don Cherry o Aylerze:

Najwyższe Wtajemniczenie Muzyczne

dong · 20 Lutego 2014

U mnie z Anthonym Braxtonem to tak lekko ponad dwadzieścia pozycji i co najmniej pięć w drodze. (...)

A propos zgłębiania Braxtona - znasz oczywiście to zestawienie?

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Przestali aktualizować w 2011, ale do tego czasu to chyba najlepsza dyskografia AB w sieci.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

graaf · 20 Lutego 2014

A propos zgłębiania Braxtona - znasz oczywiście to zestawienie?

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Przestali aktualizować w 2011, ale do tego czasu to chyba najlepsza dyskografia AB w sieci.

świetna rzecz, Bogu dzięki za internet i zapaleńców, którym chce się tworzyć takie stronki!

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Фома · 20 Lutego 2014

free jazz ; Collective Improwization ..itd Ornettea . Nie trzeba przedstawiać . Nie jest to w pełni koncept , nie w kompozytorskim znaczeniu i dla tego chciałem się odnieść do tego albumu . Nie w kwestii "wtajemniczenie , ale chyba naj naj już nie można . Pewnie zawsze można inaczej , Ale nie poza samą ekspresje , czy energię , granie z lacia " nazwijcie to jak chcecie .

A co sądzicie o płycie OM ' tranea ?

**Chicago** · 20 Lutego 2014

A propos zgłębiania Braxtona - znasz oczywiście to zestawienie?

Znam i dzięki za przypomnienie. Faktycznie stronka bezkompromisowa i ułożona bardziej pod kątem Braxtomanów niż regularnej dyskografii płytowej. Poszli latami i jak się przyjrzeć dokładnie twórczości AB, to wychodzi na to, że ten człowiek, oprócz tego że żyje, to tylko komponuje, gra i nagrywa...

A co sądzicie o płycie OM ' tranea ?

W jakim kontekście? Dla mnie jest to kolejny krok medytacyjno-duchowy, transowo-chaotyczny... z dorobioną ideologią, chociaż w przypadku Trane'a o dorobieniu czegokolwiek raczej chyba nie może być mowy, biorąc po uwagę jego skłonności medytacyjne, hermetyczność i właśnie uduchowienie... praktycznie od wczesnych dziecinnych lat... na które niewątpliwie wpływ miał jego rodzinny i bardzo religiny dom. Om, czyli póżny okres Coltraneowski z najlepszym oraz najbardziej twórczym kwartetem... i z dopalaczem w postaci Pharoaha Sandersa plus D.Garrett i Joe Brazil - dobre! Odtworzyłem przed chwilą i wysłuchałem po raz... no nie wiem który. W poszukianiu swojej muzyki Coltrane wydeptał i przetarł wiele ścieżek, a także sformował wiele składów i zgadzam się, że ten z Jonesem, Garrisonem i McCoy Tynerem był chyba nie do pokonania, chociaż póżna koncepcja Trane'a nie przemawiała jednak do Jonesa i McCoy Tynera, którzy uważali, że sprawy poszły za daleko i rozstali się z Coltrane'm. Wcześniejsza płytka Ascension, z tego samego roku co OM, jest też bardzo burzliwa i w kontekście zbiorowej improwizacji można chyba powiedzieć, że w penym sensie Om jest kontynuacją Ascension w pomniejszonym składzie... A propos właśnie Ascension... kojarzy mi się z odpowiedzią na Free Jazz A Collective Improvisation... Coltrane był z kosmosu i można chyba w nieskończoność pisać rozprawki na temat jego samego jak i jego muzyki. Mało kto potrafiłby się z nim zmierzyć... ale i tak częściej przesiaduję na drzewie Birda. Fajnie, że wątek się rozwija, bo raz, że znależli się rozmówcy, a dwa, jest o czym rozmawiać. Dzięki wielkie moi drodzy.

ABs · 20 Lutego 2014

A co sądzicie o płycie OM ' tranea ?

ano chyba w 1965 roku nastąpiło to największe wtajemniczenie - niejaki Coltrane nagrał wówczas 6 regularnych albumów!!!

Фома · 21 Lutego 2014

ano chyba w 1965 roku nastąpiło to największe wtajemniczenie - niejaki Coltrane nagrał wówczas 6 regularnych albumów!!!

Może być . Można powiedzieć że ciągnęło się od dawna . MarkN , Co do Birda to jest tam właśnie wszystko . W dodatku o tyle uniwersalne że świadomie czy nie, wielu ociera się o Birda .

graaf · 21 Lutego 2014

bardzo lubię późnego Trane'a a zwłaszcza duety z Rashiedem Ali

A propos właśnie Ascension... kojarzy mi się z odpowiedzią na Free Jazz A Collective Improvisation

skojarzenie się narzuca, lubię, ale jednak dla mnie nie ma tej świeżości co Ornette

Co do Birda to jest tam właśnie wszystko . W dodatku o tyle uniwersalne że świadomie czy nie, wielu ociera się o Birda

pod tym względem Parker to trochę taki Bach jazzu

jednak nie wszystkich kręci Bach

może nie dorośli? nie są wystarczająco wyrobieni? a może ... niewtajemniczeni? ;-)

graaf · 21 Lutego 2014

to na poważnie - nie żart, taki uśmieszek tylko

Фома · 21 Lutego 2014

bardzo lubię późnego Trane'a a zwłaszcza duety z Rashiedem Ali

skojarzenie się narzuca, lubię, ale jednak dla mnie nie ma tej świeżości co Ornette

pod tym względem Parker to trochę taki Bach jazzu

jednak nie wszystkich kręci Bach

może nie dorośli? nie są wystarczająco wyrobieni? a może ... niewtajemniczeni? ;-)

Rashied dla mnie , to taki trochę protoplasta drum n bassu . Bardzo ciekawy perk . Mam trochę wrażenie że odkąd zabrakło Coltrane , to nie bardzo mógł się gdzieś podziać. . New Directions In Modern Music fajna płyta ale czegoś mi tam brak , może Tranea?

Wiesz Bacha jest łatwo zagrać , powiadają ze tylko 4 dźwięki ; B,A,C,H ;)

A na serio to z klasyki bardziej mnie w moderne ciągnie , współczesna , czasem do wiedeńskiej trójcy , S, W ,B.

Ale wielki szacunek dla Bacha .

Podobno był swietnym improwizatorem , szkoda ze tego posłuchać nie mozna . Zresztą impro w tamtych czasach to normalka , długo później akademickie skostnienie

Marcin Poleczka · 9 Czerwca 2014

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

**Chicago** · 12 Czerwca 2014

Roscoe Mitchell & Nicole Mitchell's Black Earth Ensemble - 'Three Compositions' / RogueArt, 2012

Trzy kompozycje Roscoe Mitchella zagrane z improwizatorskim rozmachem na pograniczu jazzu i muzyki współczesnej. Wymagająca muzyka dla wymagającego słuchacza. Jak najbardziej warto sięgnąć po to nagranie, tym bardziej, że płytka została wydana przez prestiżowy francuski label RogueArt i jest to nagranie live z 30 sierpnia 2009 roku w Piazza del Nuraghe podczas jazzowego festiwalu Sant'Anna Aresi w Sardynii.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

... i zaraz po tym, następne wtajemniczenie, a dlaczego wtajemniczenie? To już sami wtajemniczeni wiedzą, dlaczego...

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.