Duety w jazzie

29 Stycznia 2011

Zakładam wątek o duetach jazzowych. Nie ukrywam że małe składy to moje ulubione składy:)

A wiec jeśli chodzi o mnie to lubie duet perkusja-saksofon. Takie prawdziwe free-mięso jak:

Ken Vandermark - Paal Nilssen Love

Peter Brotzmann - Paal Nilssen Love / Hamid Drake

Czy wręcz kultowy J.Coltrane - R. Ali.

Może znacie jakieś podobne granie do tego mi najbliższego a może chcecie się podzielić waszymi opcjami składów. Zachęcam do dyskusji.

aTom · 29 Stycznia 2011

Zakładam wątek o duetach jazzowych. Nie ukrywam że małe składy to moje ulubione składy:)

A wiec jeśli chodzi o mnie to lubie duet perkusja-saksofon.

Też lubię :)

Takie prawdziwe free-mięso jak:
Ken Vandermark - Paal Nilssen Love

A które płyty konkretnie? Mnie powaliło dopiero 'Milwaukee Volume', wcześniejsze jakoś nie trafiały do mnie za specjalnie...

Peter Brotzmann - Paal Nilssen Love / Hamid Drake

Tu też nie jest źle, ale Brotzmann na dłuższą metę nudzi. Nie od dziś wiadomo, że ciągle gra to samo;)

Z duetów Hamida Drake'a zdecydowanie bardziej sobie cenię 'Brothers Together' z Sabirem Mateenem (Eremite).

Równie dobry jest duet Sabir Mateen - Sunny Murray - 'We Are Not At The Opera' (też Eremite), choć rzecz jasna płyty dość się różnią, jako że zdecydowanie różni się styl gry tak charyzmatycznych drummerów jak Murray i Drake.

Jeszcze wracając do Hamida Drake'a to fajna jest jego płyta duetowa z Fredem Andersonem - Back Together Again (Thrill Jockey)

Czy wręcz kultowy J.Coltrane - R. Ali.

Wiadomo, podstawa. Aż głupio wymieniać;)

Może znacie jakieś podobne granie do tego mi najbliższego a może chcecie się podzielić waszymi opcjami składów. Zachęcam do dyskusji.

No to jeszcze dorzucam:

Anthony Braxton & Max Roach - One in Two, Two in One (HatHut). Fascynujące spotkanie dwóch muzycznych światów.

Anthony Braxton - Andrew Cyrille - Duo Palindrome vol. 1 & 2 (Intakt)

Pozdrawiam

29 Stycznia 2011

A które płyty konkretnie? Mnie powaliło dopiero 'Milwaukee Volume', wcześniejsze jakoś nie trafiały do mnie za specjalnie...

Od Dual Pleasure (obie częśći), choć nowsza 'Milwaukee Volume' jakoś specjalnie mnie tak nie "podnieca" jak wspomniana Dual Pleasure.

Tu też nie jest źle, ale Brotzmann na dłuższą metę nudzi. Nie od dziś wiadomo, że ciągle gra to samo;)

Z duetów Hamida Drake'a zdecydowanie bardziej sobie cenię 'Brothers Together' z Sabirem Mateenem (Eremite).

Równie dobry jest duet Sabir Mateen - Sunny Murray - 'We Are Not At The Opera' (też Eremite), choć rzecz jasna płyty dość się różnią, jako że zdecydowanie różni się styl gry tak charyzmatycznych drummerów jak Murray i Drake.

Masz racje że nudzi, na początku mojej przygody z jazzem kupiłem coś bardzo hardcorowego Brotzmanna (duet z Drake) i to sprawiło że mam jakby sentyment do tego saksofonisty bo bardzo mi się podobało. Słuchałem dwie płyty z Drake (nie licząc trio w Never Too Late But Always Too Early) i obie mnie już w tym okresie mojej przygody z jazzem nudzą. Ale są jeszcze z Paalem Nilssen Love, te są ciekawsze, przyajmniej wiekszość. Reszty nie znam, ale sprawdze jak polecasz;)

Jeszcze wracając do Hamida Drake'a to fajna jest jego płyta duetowa z Fredem Andersonem - Back Together Again (Thrill Jockey)

Mam From The River To The Ocean też tej wytwórni i podoba mi się. Jak piszesz że warto to sprawdze. Dzieki.

No to jeszcze dorzucam:

Anthony Braxton & Max Roach - One in Two, Two in One (HatHut). Fascynujące spotkanie dwóch muzycznych światów.

Anthony Braxton - Andrew Cyrille - Duo Palindrome vol. 1 & 2 (Intakt)

Dzięki wielkie, mam nadziej że nie tylko ja skożystam.

Również pozdrawiam.

aTom · 29 Stycznia 2011

Mam From The River To The Ocean też tej wytwórni i podoba mi się. Jak piszesz że warto to sprawdze. Dzieki.

'Back Together Again' to tylko duet F.Anderson-H.Drake (From the river... też firmuje duet, ale jak pewnie wiesz skład jest tam większy).

Jak porównać obie te płyty to sprawdza się tu zasada 'less is more' :) Ale być może to kwestia subiektywna. Najlepiej sprawdzić samemu.

Od Dual Pleasure (obie częśći), choć nowsza 'Milwaukee Volume' jakoś specjalnie mnie tak nie "podnieca" jak wspomniana Dual Pleasure.

No patrz;) Do 'Dual Pleasure' podchodziłem w momencie przesytu Vandermarkiem, 'Seven' także mnie nie wciągnęło, może jednak trzeba wrócić do tych starszych płyt. Do Milwaukee podchodzilem bez większych oczekiwań i bardzo pozytywnie mnie ta płyta zaskoczyła.

Bo takiego Vandermark 5 nie daje rady już słuchać. Formuła tego składu się moim zdaniem wyczerpała. Nawet najnowsze V5 Special Edition w rozszerzonym składzie niewiele jest w stanie pomóc...

29 Stycznia 2011

To koniecznie odśwież sobie tą płyte Dual Pleasure, bo to choć tradycyjna w pewnym sensie formuła ma w sobie wiele energi, dużo się w niej dzieje zwłaszcza na sekcji rytmicznej, Paal Nilssen Love się nie oszczedza i moim zdaniem zjada saksofoniste.

Seven słuchałem dawno temu również, nie pamietam tej płyty.

Było jeszcze Chicago Volume, słuchałeś? Co o niej sądzisz?

aTom · 30 Stycznia 2011

Było jeszcze Chicago Volume, słuchałeś? Co o niej sądzisz?

Sądzę, że ma nieco gorszą okładkę niż Milwaukee Volume (która ma świetną okładkę, również pozostałe zdjęcia we wkładce - autorstwa KV zresztą - są super, naprawdę pięknie wydana jest ta płyta, mimo że w zwyczajnym plastikowym jewel case).

Niestety nie słuchałem, pewnie kiedyć posłucham, bo ponoć też dobra.

rosohacz · 30 Stycznia 2011

Duety zwłaszcza we free to sama sól jazzu! Ponieważ każdy z nas słuchał ich mnóstwo, w tym bardzo wiele bardzo dobrych, to pozwólcie, że podzielę się swoimi refleksjami o dwóch:

1) Mala Waldrona i Mariona Browna - cudowne kameralne granie free jazzowe dwóch niesamowitch muzyków drugiego szeregu (a powinni być w pierwszym!). Napisałem o tym kiedyś słów kika:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

2) Keira Neuringera i Rafała Mazura - z wydanej pod koniec ubiegłego roku płyty przez NotTwo płyty "Unison

Lines", Tekst niestety po angielsku:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Tą drugą płytę można wszędzie zamówić, a doprawdy jest ona warta grzechu!

Pozdrawiam free jazzowe duszyczki ;-)

Maciej Nowotny

Ukryta Zawartość