Wzmacniacz w klasie A z książki "Wzmacniacze elektroakustyczne" 1982

[Jaro_747]

Nie za bardzo wiem dlaczego dlaczego próbujecie z taką upartością kopiować rozwiązania z przed nie 30 a 40 lat ?

2013-1971 = 42 !!!! lata.

Ja tu troszkę widzę małą nie wiedzę. Na temat trzeba popatrzeć historycznie z rozsądkiem. I tak koniec lat 60 to dopiero pierwsze wzmacniacze tranzystorowe. Ówczesne tranzystory mocy były wolne jak diabli, co oczywiście odbijało się całej konstrukcji. Problem ten został rozwiązany właśnie w latach 70 (inne topologie układów szybsze tranzystory). Oczywiście żaden układ nie jest idealny i układ ma jakiś czas propagacji (nie ma układów o zerowym czasie propagacji) ale współczesne konstrukcje są tak szybkie że zniekształcenia TIM praktycznie nie są mierzalne a jeśli już to trzeba by się troszkę natrudzić aby je zmierzyć. No chyba że chcecie udowadniać cos co zostało wielokrotnie udowodnione. Bo tutaj poprawiać już nie ma co.

[AudioST]

A to ciekawe

Zaproponowałem w tym wątku podejście merytoryczne (podobnie jak w wątku QUAD 303). Po czym podobnie jak w wątku QUAD303 i w tym wątku temat zdechł :)

[Grzegorz7]

Jak merytorycznie to napisz coś o naturze IMD, TIM...

Będziemy wiedzieli gdzie powstają i jak je minimalizować.

 

Z wklejania schematów nic nie wynika.

 

Żaden wzmacniacz nie jest pozbawiony zniekształceń. A z natury działania sprzężeń zwrotnych wprost wynika nieuniknioność TIM...

Ale IMD powstają również w innych miejscach wzmacniaczy.

[AudioST]

natura zniekształceń jest poznana opisana i wyjaśniona

Nie widzę tu sensu prowadzić takowej dyskusji

Choćby ze wzglądu na to ze zaraz pojawią sie różne mniej lub bardziej sensowne filozofie

[Grzegorz7]

Tak można byłoby wskazać, że tym bardziej układowo wszystko zostało już wymyślone.

Wątek można zamknąć...?

 

Nie mogę teraz dotrzeć do materiałów o jakich wspominałem wcześniej. Prostego rysunku, który wzbudził kontrowersje wśród zaawansowanych tu konstruktorów. Nie mam pod ręką również skanera aby to namalować i umieścić na Forum.

Poszukam na Forum...

[Gość vittorio]

Sądząc z ilości pobrań zamieszczonych przeze mnie trzech stron dokumentacji wzmacniacza Matti Otala można wysnuć wniosek iż jednak jest wśród przeglądających ten wątek spora grupa zainteresowanych tym układem.

Nie wiem tylko czy jest to zainteresowanie na tyle duże by wklejać dalsze dane dotyczące tego rozwiązania.

 

Jak oceniacie ewentualną wartość dodaną z totalnej podmiany wszelkich elementów z tego pierwotnego oryginalnego wzmaka od Matti Otala na elementy "współczesne" ? Jakieś 2sc5200 ? 2sa1943 ? Coś w driver'ach ?

Sam możesz ocenić ową "wartość dodaną" bowiem kolejne wzmacniacze Electrocompanient'a o firmowej nazwie Ampliwire zostały właśnie o tę wartość "wzbogacone".

 

Chciałbym jednak zwrócić uwagę iż tytuł wątku zawiera błąd, otóż wzmacniacz ten nie pracuje w czystej klasie A, natomiast jest to głęboka klasa AB.

[Jaro_747]

Mój poprzedni wpis szlag trafił, niedobrze. Zwłaszcza, że już nie pamiętam co tam napisałem.

 

Pierwotny schemat Ottali pewnie możnaby odtworzyć z użyciem współczesnych tranzystorów.

 

Zwłaszcza te z końcówki, czyli para BD203/BD204 nie poraża parametrami a i sterujące BD 139/BD140 nie są parą marzeń tak więc według mnie gra warta świeczki zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że układ nie jest szczególnie rozbudowany więc i koszt powinien być rozsądny.