Rock progresywny i pochodne - dobre płyty.

**Zbig** · 1 godzinę temu

1 godzinę temu, aryman napisał:

Mie miałem na myśli rewolucji czy nowinek. High hopes oczywiście w takim rozumieniu nic nie niesie ze sobą. Natomiast jest to Tak wielki utwór, że tylko dla tego 1 kawałka warto bylo aby ta płyta powstała.

To już są oczywiście mocno osobiste oceny ale jak dla mnie na Division Bell nie ma słabego utworu, to jest mocna strona tej płyty, bardzo dobrze się jej słucha w całości - w przeciwieństwie do A Momentary Lapse of Reason, gdzie pomiędzy On The Turning Away i finałowym Sorrow jest jakieś bezkształtne dźwiękowe badziewie.

**soundchaser** · 1 godzinę temu

26 minut temu, Zbig napisał:

A Momentary Lapse of Reason, gdzie pomiędzy On The Turning Away i finałowym Sorrow jest jakieś bezkształtne dźwiękowe badziewie.

Mnie na tej płycie zawsze najbardziej wkurzały: Learnig to Fly i The Dogs of War. 😉

**EmilioE** · 1 godzinę temu

Aż sobie przesłuchałem do śniadania Division Bell. Nie lubię tej płyty, nie siedzi mi, zawsze mnie nudziła, nie wiem, jakoś gilmurowskie Floydy mają sztuczne emocje, napompowane, cukrowe, ograne, żeby było miło w radio od Wielkiego Zespołu Legendy, brak tu rocka... A wychowałem się na starym PF. Ale przyznam: High Hopes to mocny akcent, wyróżnia się. Choć patos jest tutaj level max!

Edytowane 1 godzinę temu przez EmilioE