John Scofield

[Chicago]

Posiadam duzo jego plyt jako lider oraz jako sideman. Jago zdjecia wisza na "Wall of Fame" np. w chicagowskim

klubie "Jazz Showcase". Mialem okazje wysluchac i obejrzec jego wystepy na zywo wiele razy. Za kazdym razem

znakomite przedstawienie i spora dawka energii. Niezaprzeczalnie swoj wlasny, rozpoznawalny, charakterystyczny "sound".

Znakomite plyty w dorobku. Takie pozycje jak "Quiet", "Meant To Be", "Groove Elation", "Time On My Hands", "Hand Jive",

czy wspolne projekty z Metheny'm, Abercrombie'm jak i wieloma innymi nazwiskami jazzu na stale wpisaly sie do kanonu

muzyki jazzowej.

Jednak od jakiegos czasu, niczym konkretnym John Scofield mnie nie zaskoczyl. Wszystkie jego projekty ostatnich lat,

sa jak dla mnie bardzo komercyjne i nie wnoszace nic ciekawego. Czy jego czas sie juz skonczyl, czy po prostu brak

mu pomyslow i koncepcji na cos oryginalnego i swiezego? A moze to juz emerytura i "part time" ?

Jakie jest Wasze zdanie, ktore plyty cenicie najbardziej, a ktore tak sobie ?

Co dalej? Czy John Scofield nas jeszcze czyms konkretnym zaskoczy czy juz pozostanie w kregu komercyjnym?

[Violet]

A czy Scofield musi ciągle zaskakiwać czymś nowym, niepospolitym, oryginalnym? Jest niekwestionowanym mistrzem gitary, ma swój styl, etc

 

Mnie ostatnio "zaskoczył" ciakawą płytką pt. "Out Louder" nagraną z trio Medeski, Martin & Wood. Polecam.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[wojciech iwaszczukiewicz]

MarkN

 

Też mam podobne odczucia.Te nagrania z lat 80 i 90 to było coś a tak gdzieś od dekady nie nagrywa nic ciekawego.Zmęczenie materiału?

W ogóle zauważyłem,że gitarzyści w jazzie od dawna nie wnoszą niczego interesującego.

[Chicago]

A czy Scofield musi ciągle zaskakiwać czymś nowym, niepospolitym, oryginalnym? Jest niekwestionowanym mistrzem gitary, ma swój styl, etc

 

Mnie ostatnio "zaskoczył" ciakawą płytką pt. "Out Louder" nagraną z trio Medeski, Martin & Wood. Polecam.

 

Ale zawsze zaskakiwal ! W wiekszym stopniu lub mniejszym, ale byl to John Scofield i jego muzyka.

A teraz co ? Co projekt, to tak sobie i zupelnie nie Scofieldowo.

Doceniam tego muzyka bardzo. Jak sie pojawial w Chicago i koncerty w starym "Showcase" trwaly od wtorku do niedzieli

to nie opuscilem ani jednego dnia. To byla jednak inna muzyka, niz ta, ktora prezentuje obecnie.

W dalszym ciagu kupuje nowosci z nazwiskiem Scofielda, lecz po pierwszym przesluchaniu, odkladam plyte na polke

i prawie nigdy do niej nie wracam. Natomiast wszystkie starsze pozycje jak najbardzej sa w moim muzycznym obiegu

i chetnie sobie przypominam jego lata swietnosci.

Tez bardzo lubie wspolprace Scofielda z MM&W.

 

Pozdrawiam, Mariusz.

 

MarkN

 

Też mam podobne odczucia.Te nagrania z lat 80 i 90 to było coś a tak gdzieś od dekady nie nagrywa nic ciekawego.Zmęczenie materiału?

W ogóle zauważyłem,że gitarzyści w jazzie od dawna nie wnoszą niczego interesującego.

 

Kurt Rosenwinkel - "The Remedy" - Live at The Village Vanguard

 

Ostatnio, tylko on mnie kreci w gitarze jazzowej jako nowy glos.

 

Pozdr.

[aventicum]

Panie Wojciechu,

oczywiście nie chciałbym wpływać na Pana opinię o współczesnej gitarze ale nieśmiało poddam pod osąd kilka nazwisk: Morris , Bailey , Halvorson , Cline , O'Leary,Lopes , Gomes ,Solborg , Bjorkenheim , Parker .Można też posłuchać japończyków / osobiście nie przepadam/ .

Pozdrawiam krzysztof mozdzen

[Chicago]

Panie Wojciechu,

oczywiście nie chciałbym wpływać na Pana opinię o współczesnej gitarze ale nieśmiało poddam pod osąd kilka nazwisk: Morris , Bailey , Halvorson , Cline , O'Leary,Lopes , Gomes ,Solborg , Bjorkenheim , Parker .Można też posłuchać japończyków / osobiście nie przepadam/ .

Pozdrawiam krzysztof mozdzen

 

Pelna zgoda, ale co nowego wnosza do wspolczesnej muzyki jazzowej. Chyba o to Wojciechowi chodzilo.

Tez podzielam to zdanie, chociaz gitara jazzowa jest mi bardzo bliska.

Czy chodzi Ci o J. Parkera z Chicago ?

 

Pozdr.

[wojciech iwaszczukiewicz]

aventicum

 

Znam te nazwiska,mam ich płyty( niektórych) ale to nie są moi guru( tak jak np. McLaughlin w latach 70).W tej chwili moimi faworytami są pianiści,trębacze i saksofoniści.

 

Np. Morrisa bardziej cenię jako basistę niż gitarzystę.

[aventicum]

Szanowni Panowie ,

będę nieskromnie upierał sie że mimo wszystko zmieniają /rozszerzja/ współczesny obraz muzyki improwizowanej.Chyba nikt przed Halvorson / a w jej pokoleniu nikt?/ w kompozycjach nie używał w ten sposób kontrapunktowej harmoni /może ma tu wpływ grana z Pavone muzyka kameralna/,rzadko kiedy słyszymy dzisiaj u gitarzystów takie harmoniczne skomplikowanie , ograniczenie popisów technicznych dla jasności przekazu.Soloborg - tu znowu wyrażna minimalizacja dżwięku , tworzenie nowych ''substancji'' za pomocą kilku akordów.

O Bailey'u nie wspominam bo ... zmienił jazz.

Ale Panowie pewnie się mylę / to tylko moja intuicja /.

Tak , Jeff Parker.

PS. Panie Wojciechu ,nigdy nie myślałem o muzykach jako guru , nie umęe słuchać ich jako przewodników po świecie muzyki. Przepraszam.

Pozdrawiam krzysztof mozdzen

[Gość glubisz]

Ja mam tego Pana tylko jedną płyte ale pewnie nadrobie zaległośći. Mam "54", płyte aranżowaną przez Vince Mendoze.

[Jakew]

Własnie zamówiłem sobie - kiedyś miałem ale postradałem - Still Warm Scofielda; jak dal mnie jedna z rytmiczniejszych płyt rock-jazzu (Z Darylem Jonesem i Omarem Hakimem, w trio)

[broy]

Sco się dobrze słucha, wyrósł z bluesa, wiele ciekawych płyt nagrał, wiele razy w Polsce grał, klasa. Z Milesem też fajnie grał. Lubię Sco, najbardziej takiego soczystego z dawniejszych lat, mniej tego plumkającego. Choć płytę Quiet akurat polecam.

 

Podzielam jednak zdanie Wojciecha - ciekawej jest chyba na innych "polach instrumentalnych".

[zildjian]

Pomnę,iż kiedyś był już wątek pośwęcony temu panu. Ktoś tam nazwał jego grę "dwuwymiarową" - jakże pasuje do jego dokonan! Jestem fanem gitar i takie płyty mego ulubieńa Johna Abercrombie jak Class Trip czy Third Quartet uważam za wybitne (owszem,dużo tam skrzypiec Feldmana,ale świadczy to o klasie JA jako muzyka)

[psg]

jakew - z tego okresu, co Still Warm są też niezłe Blue Matter i Electric Outlet

[Jakew]

Pierwsza dziesiątka gitarzystów jazzowych wszechczasów. Podobało mi się jego granie w zespole Milesa i własnych combach rock-jazzowych. Wydaje mi się że gitarzyści męczą się w ambitnych projektach jazzowych, far out, ten instrument nie jest chyba stworzony do skomplikowanych figur, lecz do łojenia albo plumkania. Ambitna płyta Scofielda Time on My Hands nie trafiła do mnie. Z zadowoleniem powitałem jego rock-jazzowe prace, on sam chyba odczuwał - nie tylko komercyjną! - potrzebę tego typu.

[xniwax]

Jakże może być inaczej skoro jego gra to bluesowe korzenie.

[broy]

Abercrombie - tak, po latach słucham go zawsze z wielką przyjemnością. Jego płyty dla ECM to ekstraklasa!

 

BTW: kupcie sobie wspólną płytkę Abercrombiego i Sco - Solar (tanio i dobrze).

[xniwax]

Bardzo fajnie na niej grają, też polecam.

[Violet]

Polecam nową płytę Scofielda "Moment's Peace" - jest świetna!

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[xniwax]

Jest bardzo dobra.

[Chicago]

Polecam nową płytę Scofielda "Moment's Peace" - jest świetna!

 

 

W US ta plyta wychodzi dopiero 27 wrzesnia. Sluchalem tylko sampli i na pierwszy rzut ucha.... - muzycznie jest bardzo

Frisell'owo. John Fordham z guardian.co.uk doszukal sie na tej plycie wplywow Jim'a Hall'a jako wczesniejszego modelu

Scofielda. Swietny sklad : Larry Goldings, Scott Colley i Brian Blade. Pewnie ja kupie :)

 

Pozdr.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Potwierdzam "Moment's Peace" bardzo dobra.

[Gość glubisz]

Mi jakoś "Moments Peace" nie przypadło do gustu, ale może to przez wprawienie się w inne klimaty, bede jeszcze słuchał.

[Gość glubisz]

Polecam nową płytę Scofielda "Moment's Peace" - jest świetna!

Ja również już polecam.

[Jakew]

No kilka poleceń nowej płyty "Moment's Peace", ale Panowie dlaczego bez jakiegoś wgłębienia się w materiał? Czyli polecam, ale dlaczego:)

Czy musimy dopiero na Amazonach czytać dlaczego - a tam akurat czesto nie polecają bo to cytuję "smooth jazz". Nie oczekuję polemiki z opiniami tego typu, lecz własnie własnego jednego zdania dlaczego polecam. No chyba że kto czuje się jak Willis Conover (ale nawet autorytety właśnie pisały dlaczego polecają, więc nie rozumiem tego uwiądu na forum, obawa przed kontrą?)

[xniwax]

Ojejej.

 

Polecam bo płyta jest wytchnieniem od "wygibasów" z pod znaku Medeskiego, a zarazem nie jest hard bopem, taki powrót to złotego środka w karierze Johna, taka mainstreemowa płyta zagrana z doskonałym "czujem" i smakiem. Piszę to chociaż uwielbiam mocnego Scofielda, a przełomem w muzycznej karierze Scofielda była bardzo (jak dla mnie) ekscytująca płyta "Bump". Czy ta płyta jest smooth? Jesli chodzi o szufladkę jazzową, moim zdaniem nie.

[Jakew]

Polecam bo płyta jest wytchnieniem od "wygibasów" z pod znaku Medeskiego, a zarazem nie jest hard bopem, taki powrót to złotego środka w karierze Johna, taka mainstreemowa płyta zagrana z doskonałym "czujem" i smakiem. Piszę to chociaż uwielbiam mocnego Scofielda, a przełomem w muzycznej karierze Scofielda była bardzo (jak dla mnie) ekscytująca płyta "Bump". Czy ta płyta jest smooth? Jesli chodzi o szufladkę jazzową, moim zdaniem nie.

 

 

No więc właśnie i nie żadne ojejej. Różni słuchacze (czytelnicy tutaj) szukają różnych wrażeń i stylów, i jeśli popadniemy w taki płytki egocentryzm "ja polecam, a wy róbta co chcecie" to zdegenrujemy się. Myślę że to signum temporis w Polsce dziś - dezintegracja, mało kto już dba empatycznie o drugiego członka społeczności...

 

ps. nie tyle róbcie co chcecie, tylko kupujcie bo ja polecam nie wiadomo dlaczego

[Gość glubisz]

Mi się płytka podoba estetycznie. Jest wyraźna gitara i fajna perkusja. Nie ma czasu na cisze czy wolniejsze kawałki - to lubie w gitarze jazzowej.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Polecam bo grają wytrawni muzycy,którzy już nie muszą się ścigać.Bo grają prostą muzykę ale z sercem i czujem ,bo słychać w niej korzenie blusowe.No i grają piękne piosenki.Najlepsza płyta Scofielda od lat.

[Violet]

Nie chce mi się pisać jakichś dziwnych uzasadnień w punktach dlaczego TA płyta pana Scofielda jest świetna. Posłuchałem ją już kilka razy i w mojej ocenie jest "świetna". Ot i co :)

 

Ktoś inny może mieć oczywiście inne zdanie. Jego konstytucyjne prawo.

 

Chcesz, kupisz i posłuchasz. A jak nie, to nie - Twoja ewentualna strata. Choć, jak widać i inni P.T. Koledzy ją także polecają.

[Chicago]

'Past Present' - najnowszy album Johna jest już w sprzedaży i mam go u siebie od wczoraj. W sumie nic nowego, ale dobrze się stało, że Scofield powrócił brzmieniem i stylem do lat świetności i to ze składem jaki można sobie tylko wymarzyć. Rewelacyjnie się tego słucha - jest blues, jest jazz, jest energia!

Słuchając Past Present na myśl przychodzą od razu takie płyty jak Meant to Be, Time on My Hands, What We Do...

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )