Ψαραντώνης

[Gość nosferartur]

.

.

.

 

 

Czy jest na forum ktoś, poza mną, kogo urzekła osobowość i surowość jego sztuki?

[Genesis]

Chyba trzy lata temu byłem na ich koncercie w ramach WAve Gotik Treffen w Lipsku. Koncert odbywał sie w Centraltheater. Muzycy snuli sie po scenie i coś tam plumkali, a to na strunach, a to na bębenku. Połowa widowni nie dotrzymała do końca. Występowi brakowało krzty dramaturgii i dynamiki. Być może jako muzyka konteplacyjna to świetna rzecz. Na żywo porażka.

 

PS Polecam Corde Oblique i poprzednie wcielenie - Lupercalia.

[Gość nosferartur]

Daemonia Nymphe dodałem dla tego, że słychać tam Psarantonisa, jego głos i lirę. W przedsięwzięciu tym brał udział gościnnie (ot taki tam incydent w artystycznym życiu). Nie chodziło mi tutaj o jakość całego przedstawienia, a już na pewno nie o kwestie baletowe. Wątpię by na tym polu miał coś do powiedzenia. Widziałem go wchodzącego i schodzącego ze sceny i uważam, że wszelakie przymuszanie do tanecznych popisów mogłoby odebrać mu godność. Na „ normalnym” koncercie sam Psarantonis jak i towarzyszący mu muzycy nie ruszają tyłków z krzeseł (jak widać na pierwszym z filmów) i to wystarczy. Wystarczyło na trzygodzinny koncert, z którego nikt nie wyszedł w trakcie. Takiego byłem świadkiem i wcale nie odczuwałem potrzeby wypełniania przestrzeni wizualnej rekonstrukcjami antycznych orgii czy innymi dramatycznymi zdarzeniami. Przez ekspresję samej muzyki i interakcje między artystami, był to jeden z najlepszych akustycznych koncertów, jakie w ogóle słyszałem. Choć gotycko-rockowy klimat nie jest mi niemiły, to pomysł występu Daemonia Nymphe na takim festiwalu uważam za co najmniej niefortunny. Równym sukcesem cieszyłby się pewnie, jakże gotycki i dramatyczny, średniowieczny dramat liturgiczny.

Między gotyckim rockiem, a muzyką czasów gotyku zieje spora przepaść i rzadko kto przez nią skacze, ot tak sobie, z lekkością mitycznych nimf.