Ranking

R.I.P. LES BINKS (1951 - 2025)

R.I.P. JOHN LENNON (1940 - 1980) - The Legend

No dobra. Wczoraj przymierzałem się, a dzisiaj kupiłem. Podobna. Model RG421 wersja AHM, czyli korpus jesionowy, gryf klonowy, podstrunnica klonowa, progi jumbo. I na tym podobieństwa się kończą. Gryf Wizzard III świetny, jednak odrobinę grubszy aniżeli wczorajszy, co wynika z innego promienia (radiusa) podstrunnicy. Tamten ma R=430mm, ten zaś R=400mm, co objawia się grubością gryfu: - 17mm (1. próg) i 19mm (12. próg) dla RG652 - 19mm (1. próg) i 21mm (12. próg) dla RG431 Most stały Ibanez F106. Niestety albo stety. Tamten to genialny Floyd Rose Edge III, który kosztuje więcej niż niejedna gitara elektryczna. Prostota konstrukcji mostka stałego czyni gitarę wręcz bezobsługową. Z Floydem ponoć można się trochę pomęczyć, aby dobrze go ustawić. Pickupy inne. Quantum pasywne, ceramiczne. Tamte DiMarzio. Zawsze można wymienić. Gra się dobrze. Świetnie leży na kolanie i w dłoni. Ultra niska akcja strun prowokuje do szybkich solówek. Kolor nie biały, nie jasny. Ale też nie czarny. Odkupiłem od młodego człowieka, który dostał ją w prezencie i po prostu przestał grać. Ma popsuty potencjometr, który nie ścisza gitary od połowy skali do zera. Naprawa to zapewne drobnostka, biorąc pod uwagę stan techniczny i wizualny mojego nowego wiosła. Aż chce się grać! I na koniec "7 prawd dla gitarzystów". Niestety taka jest brutalna prawda...

Cyt. "(...)Czy miłość może być szczęśliwa, odwzajemniona i czy zawsze można ją spotkać? Czy miłość idealna, wyidealizowana istnieje?(...)"

Próbka dźwiękowa loopera. Na żywo lepiej to brzmi. https://we.tl/t-mc8Hkzmjal

Ostatnie zdjęcie Elvisa.

Zajefajny sprzęt! I niezła zabawa. Dopiero uczę się obsługi, rozpracowuję szczegóły. Muszę dokupić dwa przewody jack-jack 6,3mm najlepiej 90-100cm długości każdy, żeby looper położyć na podłodze i mieć łatwiejsze dojście nogą. Sterowanie ręką to porażka. Dobrze brzmi perkusja. Tom-tomy mają to mlaśnięcie, a blachy mienią się jak szklanka whiskey o zachodzie słońca, bez tego specyficznego chamskiego szelestu, typu słaba mp3-ka. *** Martwi mnie jednak ten zapis na pudełku. Drugi raz w życiu spotkałem się z tym. Po raz pierwszy - było to zabezpieczenie rowerowe typu U-Lock firmy Onguard Brute (część plastikowa). Tutaj "uj jeden wi" czy plastikowe pokrętła czy farba, którą pokryta jest metalowa obudowa? Obstawiam plastiki.

Sprzęcior przyjechał. Kurier zadzwonił i zostawił paczkę pod drzwiami, twierdząc, że nikt nie otwiera mu drzwi. Ja w pracy. Córa spała, żona na zakupach, a syn składał klocki Lego, zamknięty w swoim pokoju na trzy spusty. Dopiero otworzyłem paczkę, podpiąłem (w pętlę efektów między preamp i końcówkę mocy, a nie w "linię"), ale nie odpalałem. Jestem ciekaw jak to zabrzmi. 😉

Świetna sprawa dla Gitarzysty, ale przekleństwo dla perkusisty 😉 potem każą ci grać tak samo a to nie zawsz się da, zwłaszcza partie stopy.

Piękne wiosło😀

LB1 nie tylko dla pań :)

Cyt. "Będzie kilka propozycji. Dokładnie cztery. (...) https://www.youtube.com/watch?v=6FgLoaA5-fI" Wczoraj zmarł Val Kilmer. R.I.P. VAL KILMER (1959 - 2025)

W ciągu pięciu dni roboczych (od poniedziałku do piątku) byłem bez obu wzmacniaczy. W Laneyu trzeszczały potencjometry, a Marshall smażył w trybie wyłączenia tłumika mocy. Zrobiłem błąd, bo w salonie muzycznym ogrywałem piec na włączonym tłumiku i nie przetestowałem wyjścia "Emulated Out"/słuchawkowego. Po powrocie do domu czar prysł, bo smażenie nie było dla mnie akceptowalne. Jako, że kupiłem to combo jako sprzęt poekspozycyjny i dostałem niższą cenę, postanowiłem nie składać oficjalnie reklamacji. Przeczuwałem, że mogą być z tego problemy, stracę czas, poszarpię sobie nerwy. Tydzień temu w poniedziałek rano zawiozłem oba piece do firmy Linear Audio Research - do zdiagnozowania usterki Marshalla i przy okazji do przeserwisowania Laneya. Pan dr inż. Eugeniusz Czyżewski dość szybko znalazł przyczynę smażenia. Wymienił fabryczną lampę - podwójną triodę Marshall 12BH7 na podwójną triodę ECC99 słowackiej firmy JJ. Powiedział mi, że sama wymiana nie spowodowałaby zmniejszenie smażenia i że pokusił się o poprawienie fabryki w Wietnamie, bo tam wsadzili w obwód katody kiepskie rezystory węglowe. Wylutował je i wlutował porządne metalizowanie. Smażenia brak. Ostał się delikatny cichy szum, całkowicie dla mnie akceptowalny. Brzmienie nie gorsze, o ile nie lepsze. Zatem jak sami widzicie, wielkie fabryki można poprawiać, a biedny jest ten, który nie ma do kogo zwrócić się po pomoc. Uścisnąłem grabę Pana Eugeniusza, podziękowałem za przywrócenie do sprawności obu wzmacniaczy. Pochwalił Marshalla za ciekawy projekt dwukanałowego piecyka, jednak zganił za stosowanie paskudnych siejących szum rezestorów. @zycie_to_gra Linear Audio Research, szacun za profesjonalizm, wiedzę fachową i podejście do klienta! 🙂

Metal up your ass! 😄

Brawo za odwagę. Zbiorę myśli i coś pewnie napiszę. Może warto zaprosić tu perkusistów? Znam co najmniej dwóch stąd.

W sobotę zapytałem swoją córkę czy rzeczywiście ta cała sztuczna inteligencja jest już tak dobra, że jest w stanie pomóc zagubionemu leniwemu gitarzyście, który pragnie wspiąć się na wyższy poziom gry jeśli chodzi o sztukę improwizacji. Córa odpowiada "Tatuś, bezproblemowo." Po czym przystawia mi swój telefon i namawia do zadania odpowiedniego pytania. Zadałem zatem pytanie: "Jak improwizować na gitarze do progresji akordowej a-moll --> G-dur --> D-dur --> Cm7 add9 tak, żeby żarło?". Odczekaliśmy kilka sekund i zaczęło się. Odezwał się z telefonu głos mężczyzny, o ciepłej głębokiej, dość ciekawej barwie. Zaczęło się standardowo od nieśmiertelnej pentatoniki mollowej, żeby trzymać się dźwięków ze struktury akordowej w miejscach, gdzie jest to najbardziej pożądane, czyli w miejscach akcentowania granego rytmu. To niezawodna metoda i rzadko kiedy zdarzają się kiksy. Następnie głos męski podpowiada aby ponieść się fantazji i spróbować chromatyki, czyli korzystania z półtonów (próg za progiem w górę, w dół), ale tylko do momentu dźwięku podstawowego gdy wchodzi kolejny akord. Można w ten sposób dość sprytnie budować napięcie. Wtedy nie można skusić ani o pół tonu, bo będzie kiks. Ze naprawić to można jedynie szybkim podciągnięciem struny o pół tonu, albo obniżeniem dźwięku o pół tonu i powtórzyć tę zagrywkę w kolejnej frazie. Że taka pomyłka zapachnie chwilowo jazzem i może okazać się zbawienne w trakcie improwizacji. Żeby brzmiało to naprawdę kusząco i ciekawie. Słuchałem z zainteresowaniem. Czekałem na kolejne porady sztucznej inteligencji, ale... (...) ...ale w tym momencie obudziłem się zlany potem i uświadomiłem sobie ile czeka mnie jeszcze ciężkiej pracy i zdobywania wiedzy o budowie muzycznej utworów, sztuce kompozycji, harmonii w muzyce, budowania melodii, kreowania groovu, rytmu, umiejętności synkopowania, stosowania polifonii, kontrapunktu. Warto wychylić się i próbować czegoś więcej niż pentatonika mollowa, wyuczone przebiegi na gryfie typu arpeggia uproszczone durowe, mollowe i harmoniczne (zmniejszone ang. "diminished"). Sztuka improwizacji to umiejętność opowiadania historii, poprzez dawkowanie dźwięków i fraz tak jak słowa i pełne zdania, albo równoważniki zdań w języku mówionym, nie zapominając o intonacji, pauzach i emocjach w głosie. Gitara elektryczna Gibson Les Paul w rękach Garego Moore potrafiła na przemian śmiać się i płakać, rozpaczać, lamentować, wpadać w furię, wyrywać włosy i na koniec zasnąć. To nie jest zwykłe trzepanie pustych worków po cemencie. I pytanie podstawowe: czy sztuczna inteligencja będzie w stanie skomponować utwór na miarę cudownych koncertów fortepianowych Chopina i Rachmaninoffa, gdzie jedna zagrana tercja natychmiast powoduje zwilżenie policzków, twarzy wielu wrażliwych melomanów? Czy to w ogóle możliwe?

Wesołych Świąt

Na początek lekcja :

Większość ludzi dynamiki i transparentności, prawdy szuka niestety w tranzystorach i watach...

https://www.olx.pl/oferta/audion-silver-night-limited-20th-anniversary-edition-CID99-ID15bpTz.html Właśnie o tym napisałem w Znaleziskach na Allegro.

"(...)Say, come on Eileen These things they are real and I know How you feel Now I must say more than ever Things round here have changed I say, too-ra-loo-ra, too-ra-loo-rye-aye Come on Eileen Oh, I swear (what he means) At this moment, you mean everything You in that dress, my thoughts I confess Which are dirty Aah, come on Eileen Aah, come on Eileen Oh, I swear (what he means) At this moment, you mean everything You in that dress, my thoughts I confess Well, they're dirty Come on Eileen Come on Eileen...(...)"

82 lata temu... ...10 lipca 1942 r. uodził się Ronnie James Dio (wł. Ronald James Padavona) - wokalista i kompozytor. Był członkiem zespołów Elf (w latach 1970–1975), Rainbow (1975–1979), Black Sabbath (1979–1982, 1991–1992, 2006), Dio (1982–1991, 1993–2010) i Heaven and Hell (2006–2010). Piosenka „Stargazer” pochodzi z drugiego, studyjnego albumu grupy Rainbow pt. Rising, który ukazał się 15 maja 1976 roku. Rainbow – Stargazer *** Rainbow – Stargazer High noon, oh I'd sell my soul for water Nine years worth of breakin' my back There's no sun in the shadow of the wizard See how he glides, why he's lighter than air Oh I see his face! Where is your star? Is it far, is it far, is it far? When do we leave? I believe, yes, I believe In the heat and the rain With whips and chains To see him fly So many die We build a tower of stone With our flesh and bone Just to see him fly But don't know why Now where do we go? Hot wind, moving fast across the desert We feel that our time has arrived The world spins, while we put his dream together A tower of stone to take him straight to the sky Oh I see his face! Where is your star? Is it far, is it far, is it far? When do we leave? Hey, I believe, I believe In the heat and the rain With whips and chains Just to see him fly Too many die We build a tower of stone With our flesh and bone To see him fly But we don't know why Ooh, now where do we go All eyes see the figure of the wizard As he climbs to the top of the world No sound, as he falls instead of rising Time standing still, then there's blood on the sand Oh I see his face! Where was your star? Was it far, was it far When did we leave? We believed, we believed, we believed In heat and rain With the whips and chains To see him fly So many died We built a tower of stone With our flesh and bone To see him fly But why In all the rain With all the chains Did so many die Just to see him fly Look at my flesh and bone Now, look, look, look, look, Look at his tower of stone I see a rainbow rising Look there, on the horizon And I'm coming home, I'm coming home, I'm coming home Time is standing still He gave back my will Ooh ooh ooh ooh Going home I'm going home My eyes are bleeding And my heart is leaving here But it's not home But it's not home Ooh Take me back He gave me back my will Ooh ooh ooh ooh Going home I'm going home My eyes are bleeding And my heart is leaving here But it's not home But it's not home Ooh Take me back, take me back Back to my home ooh, ooh, ooh Autorzy utworu: Ritchie Blackmore, Ronnie Dio

https://www.eskarock.pl/radar/joey-belladonna-odda-hold-ronniemu-jamesowi-dio-wokalista-anthrax-oglosil-wyjatkowy-projekt-09-07-aa-teRt-D85N-oWTp.html

14 lat temu, dokładnie 16 maja 2010 r. ✝ Zmarł Ronnie James Dio (wł. Ronald James Padavona) - wokalista i kompozytor. Był członkiem zespołów Elf (w latach 1970–1975), Rainbow (1975–1979), Black Sabbath (1979–1982, 1991–1992, 2006), Dio (1982–1991, 1993–2010) i Heaven and Hell (2006–2010). Urodził się 10 lipca 1942 roku, zmarł w wieku 67 lat. Piosenka „Catch the Rainbow” pochodzi z debiutanckiego albumu grupy Rainbow pt. Ritchie Blackmore's Rainbow, który ukazał się 4 sierpnia 1975 roku. Rainbow – Catch the Rainbow

https://www.eskarock.pl/radar/vinny-appice-wspomina-ostatnia-sesje-nagraniowa-z-ronniem-jamesem-dio-niesamowita-aa-TE8Y-fjLE-G8Hd.html