O muzyce:
Björk Guðmundsdóttir rozpoczyna tą płytą solową karierę:) Co prawda wcześniej, w 1977 r., nagrała solową płytę zatytułowaną po prostu "Bjork". Miała wtedy 11 lat (sic!). Płyta ta zawierała utwory wyłącznie w języku islandzkim i zawierała gł. islandzkie tradycyjne ludowe piosenki:)) Dosyć ciekawe.
Ale nie o tym mam pisać. "Debut" uznaję za pierwszą płytę dorosłej, solowej kariery Bjork. Słowo kariera jest tu jak najbardziej nam miejscu. Bjork proponuje coś nowego jak na tamten czas. Tendencja t będzie jej towarzyszyła przez wszystkie lata. Specyficzny głos o imponujących możliwościach, niebanalne podkłady i urok muzyki bardzo osobistej; słychać, że jest to coś w co śpiewająca Bjork wierzy - co niestety nie jest regułą w świecie muzyki. Często płyta jest tylko produktem, brak tego czegoś nieokreślonego.
Album zawiera 12 traków i ma ponad 50 minut. Bjork określa tę oraz następną płytę, jako realizacja swoich inspiracji muzycznych. To słychać. Utwory są różne, nie nudzą. Brak tu jakiegoś napięcia, że płyta jest z góry jakoś określona; jakaś stylistyka i forma z góry postanowiona.
Z Bjork jest tak, że jest artystką, która powoduje skrajne emocje. Jedni się nią zachwycają, inni wprost nie mogą zdzierżyć jej głosu, jej pomysłu na muzykę. Co by nie mówić, rzadko kogo pozostawia z obojętnością na sztukę którą oferuje swoją muzyką, co już świadczy o tym, że jest JAKAŚ, tzn. jest kimś kto tworzy coś swojego, osobistego, nie słychać u niej że naśladuje innych artystów, czy na siłę tworzy w określonej stylistyce. Bjork sama dla siebie stanowi klasę i nie sposób ująć jej w określone ramy gatunków muzycznych. Ucieka z wszelkich szufladek. Lubię takich muzyków:))
Wracając do płyty, głos Bjork, mimo że zaczyna solową dorosłą karierę, jest już naprawdę dojrzały. Słychać możliwości wokalne artystki, charakterystyczne zaczerpywanie powietrza i nieco gardłowy dźwięk przy mocniejszym/głośniejszym śpiewie przy kończeniu słów/wersów tekstu.
Nie chcę dokładnie opisywać muzyki, bo zawsze z góry jest to skazane na pewne niepowodzenie. Muzykę się SŁUCHA, potem można coś o niej powiedzieć. Nie wyobrażam sobie opisać komuś muzykę Bjork, jeśli ktoś nigdy jej nie słyszał...
W każdym razie, większość piosenek jest smutnawych, emocjonalnych. Czuć w głosie artystki, że jest to smutek prawdziwy, że jej utwory są osobiste, że ona to CZUJE - nie tylko wykonuje. Jest to delikatna, kobieca muzyka, jednak w żadnym razie nie zbyt delikatna, nie zbyt smętna i nudna. Pojawiają się również utwory weselsze (np. Big time sensuality). Wszystkie utwory są śpiewane po angielsku. Teksty są bardzo ciekawe, nie ma problemu ze zrozumieniem. Angielski Bjork jest zrozumiały i przejrzysty, bez naleciałości (co słychać w wypowiedziach artystki, ten fajny islandzki akcent na angielskim:)))
Bjork jest autorką tekstów wszystkich utworów z wyjątkiem numeru 5 (część utworów ma obok Bjork, również autorstwo producenta płyty Nellee'a Hoopera). Na płycie jest wiele ciekawej elektroniki - co stanie się jednym z atutów muzyki Bjork.
Podsumowując: udana płyta, proponująca coś nowego, oryginalnego, równocześnie delikatnego i pełnego emocji, oraz ambitnych podkładów i przyjemną różnorodność materiału muzycznego. Zaś przede wszystkim, głos Bjork. do mnie przemawia. Zdecydowanie polecam. Kolejne płyty Bjork będą już tylko progresją i całkowitą oryginalnością muzyczną, każda zaskakuje i pokazuje ogromny poziom wokalistki, co świadczy o tym, że jest jedną z ważniejszych artystów ostatniej dekady poprzedniego tysiąclecia, jak również i pierwszych lat obecnego. :))))))
O dźwięku:
Muzyka na płycie jest nagrana dobrze. Podkłady są ambitną elektroniką połączoną z instrumentami. Głos Bjork jest wyraźny i bardzo dobrze zgrany z muzyką. Płyta godna polecenia osobom lubiącym dobrze nagrane płyty. Kolejne albumy Bjork również są dobrze nagrane, nawet lepiej od tych pierwszych. Płyta łatwo dostępna. Wersja winylowa również.
.png.2fedbaeed142d9ffa7ad27f243687120.png){kind=logo}
