O muzyce:
Cos nieprawdopodobnego – bardzo uznany i szanowany powszechnie wykonawca rzuca sie na obce sobie rejony! No i ponosi kleske. Znamy? Niestety tak. No i plyta Earthling z 1997 roku jest przykladem takiej wlasnie wpadki. David Bowie zwany kameleonem i poruszajacy sie zwinnie po wielu stylach nagle padl jak kawka zahaczajac o techno. Earthling JEST plyta techno i to plyta nieudana. Proba dotkniecia tego stylu przez Mistrza nie powiodla sie. Okazalo sie, ze techno nie poddaje sie obrobce artystycznej jakiej probowal je poddac David Bowie. W sumie wszystkie piosenki czy lepsze czy gorsze odstaja od przecietnosci tak techno jak i rocka nie dodajac jednak nic wartosciowego wzajemnie od siebie. Rock posolny techno czy techno posolne rockiem pozostaja i tak posolona truskawka. Bleee... Przed postawieniem oceny 0 czyli 'beznadziejna' ratuje moze '7 Dni w Tybecie', ktory to utwor daje sie jakos sluchac. Jezeli ktos kolekcjonuje dziela wszystkie DB to oczywiscie zakupi. W kazdym inny wypadku bede zakup tej plyty odradzal.

O dźwięku:
Nie jestem w stanie skupic sie nad ta plyta i jej produkcja. Zapewne jest poprawna zwazywszy na mozliwosci David Bowie co do doboru wspolpracownikow. Zatem ocenka srednia wydaje sie adekwatna. Jezeli ktos odnajdzie na tej plycie szczyty produkcyjnych wodotryskow to takze uznam taka opinie za wlasciwa.