O muzyce:
Jest inaczej niż na poprzednich płytach. Styl oddalił się trochę od "easy listening", choć nadal lokuje się gdzieś w okoliach strawnego popu. Przyznam, że po pierwszym przesłuchaniu byłem dość zawiedziony. Większość utworów nie ma tendencji do "wpadania w ucho", jednak z każdym kolejnym przesłuchaniem jest lepiej, a nawet dużo lepiej. Dobór singli jest jednak nietrafiony, bo zostały wybrane utwory, które nieźle radzą sobie w kontekście całego albumu, ale samotnie już raczej nie. W granicach swojego gatunku płyta wypada bardzo dobrze, ale szacunek do innych artystów nie pozwala mi wystawić większej oceny.

O dźwięku:
Na tyle na ile jestem w stanie ocenić na moim sprzęcie, dzwięk jest dobry, ale bez fajerwerków. W każdym razie w kategorii płyt popowych, które tradycyjnie bywają masakrowane przez fatalną realizację, ta wypada wyjątkowo dobrze.

O muzyce:
Wybierałem tą płytę w ciemno. Wiadomo Katie Melua, więc nie będzie zawodu. I chyba dlatego się jej słucha, bo to Katie Melua. Patrząc surowo to jest ogólnie troszkę nudno, czasami zbyt monotonnie, grzecznie - taka zachowawcza płyta, żeby nikomu nie podpaść. Są naturalnie 2-3 utwory mające szanse zaistnieć na listach przebojów ale jestem przekonany, że stanie się tak tylko dlatego, że wykonuje je Katie, a nie dlatego że są przebojami na miarę "Spiders Web" czy znanego wszystkim "Nine million bicycles". Jest mimo wszystko w niej kontynuacja poprzednich dwóch płyt. Charakter muzyki, troszkę podobny klimat. Jest mniej czaru ale na pewno miłośnicy tej artystki będą zadowoleni (choć nie zachwyceni).

O dźwięku:
Na poprzednich dwóch płytach było lepiej. Przydałoby się więcej magicznego klimatu, ciepła. Nagranie samo w sobie poprawne ale daleko mu do płyt, po które się sięga aby "posłuchać sprzętu". Tyle, że w tej muzyce nie o to chodzi - i chyba dobrze.