Dobre polskie kino.

[broniasz]

C+.Tyle co nic.Solidne kino.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Trwa posucha w polskim kinie ale wreszcie obejrzałem film , którego nie należy się wstydzić . A nawet można o nim podyskutować . Chodzi o obraz Dominiki Montean Pańków " Skrzyżowanie " . To film współczesny , rozgrywający się gdzieś w podwarszawskiej miejscowości ( Podkowa Leśna ?  Konstancin ?). Zaczyna się sceną tragicznego wypadku samochodowego ,którego jednym z uczestników jest główny bohater Jan ( Jan Englert ). Ten wypadek jest przyczyną wszystkich następnych wydarzeń burzących cały dotychczasowy ład w życiu Jana . Jest on emerytowanym lekarzem mieszkającym wraz z żoną w starym , zabytkowym dworku . Ma w miarę poukładane życie , cieszy się autorytetem, lekko skonfliktowaną żonę , sfrustrowanego syna i kontestującą wnuczkę . Można domniemywać ,że do tej pory był raczej apodyktycznym i lekko skostniałym profesorem . Okoliczności wypadku nie są jednoznaczne bo z jednej strony wymusił pierwszeństwo ale z drugiej ofiara ( motocyklista ) znacznie przekroczył dopuszczalną prędkość . Jan oczywiście przeżywa traumę związaną z winą ale z drugiej wypiera ją . Szuka winy poza sobą ,usiłuje tę winę wypchnąć ze swej świadomości . Pragnie także zadośćuczynić żonie ofiary. Ta cała sprawa i jego wątpliwości obnażają prawdziwe oblicze tej rodziny . Jej ukryte grzechy i grzeszki, zakłamanie, pazerność , egoizm , brak zrozumienia. Okazuje się ,że jej członkowie tak naprawdę niewiele o sobie wiedzą . Wszystko to opowiedziane jest trochę w manierze wczesnego Zanussiego czy Kieślowskiego co samo w sobie nie musi być złe. Mamy sprawną reżyserię , dobre dialogi, dobre aktorstwo ( Englert, Romantowska , Czernecki ) . W sumie dobre kino psychologiczne .