Tara kreśli zwarty i skoncentrowany pomiędzy głośnikami obraz dźwiękowy. Nie jest to typ kabla o hiperprzestrzennej prezentacji, stawia raczej na rzetelność i precyzję rysunku. Wydarzenia odbywają się dość blisko słuchacza, nie sposób nie odnieść wrażenia pewnej jednoplanowości przekazu. Głębia sceny prezentowana jest w sposób dość uproszczony, wyraźnie maskowane są pewne subtelności i mikrodetale rozgrywające się na tylnych planach. Również separacja i różnicowanie brzmienia poszczególnych instrumentów mogłyby być lepsze. W pierwszym kontakcie Tara sprawia wrażenie ocieplonej, po dłuższym odsłuchu oceniam, iż jest to skutek zagęszczenia niższego zakresu średnicy. W brzmieniu Tary brakuje mi natomiast bardziej muzykalnego pierwiastka, owszem przekaz jest bardzo rzetelny, ale z wyczuwalnym dystansem emocjonalnym do muzyki i generalnie mało wciągający w odsłuch. Analizując skraje pasma:
- bas cechuje się bardzo dobrą dynamiką i kontrolą, tym niemniej jego rozciągnięcie w kierunku najniższych rejestrów nie jest absolutnie wzorcowe;
- wysokie tony są prezentowane w dość monochromatyczny sposób, słychać istotne uproszczenia, na szczęście zakres ten prezentowany jest nader oszczędnie, w przeciwieństwie choćby do tańszego modelu Air 1.
Ciekawe okazało się porównanie Tary The One z moim Harmonixem GP 101 SUS. Oczywiście na tych poziomach cenowych, na jakich znajdują się oba przewody nie jest łatwo określić czy coś jest lepsze czy gorsze, jeśli już to czy bardziej lub mniej pasuje do konkretnego systemu. W stosunku do mojego Harmonixa Tara jest bardziej masywna, zwłaszcza w zakresie dolnej średnicy przez co; być może; nieco lepiej prezentuje męskie wokale. Mają one większy ciężar i jakby bardziej wypełniony od dołu tembr. Tara gra w sposób bardzo zwarty i rysuje scenę pomiędzy linią kolumn, przybliżając wokalistów. Harmonix pokazuje znacznie więcej szczegółów rozgrywających się na tylnych planach i jest znacznie bardziej przestrzenny. Scena dźwiękowa kreowana przez GP 101 sprawia wrażenie dużo większej w każdym wymiarze. Również oderwanie dźwięku od głośników jest zdecydowanie lepsze na Harmonixie. Barwowo Tara jest jeszcze ciemniejsza niż Harmonix choć i ten do jasnych nie należy. Poprzez swoją zwartość Tara sprawia wrażenie bardziej konturowej i precyzyjnej, z kolei Harmonix jest znacznie bardziej "napowietrzony". Rysunek instrumentów i wokalistów na GP 101 jest mniej konturowy, ale w zamian za pewien brak ostrości, dookoła nich czuć więcej powietrza. Barwowo oba kable są z tych cieplejszych z tym, że Harmonix gra plastyczniej i zdecydowanie lepiej przekazuje emocje zawarte w muzyce Tara ma ciepłą, nasyconą dolną średnicę, ale od strony przekazu emocji jest dość beznamiętna. Harmonix zapewniał dużo większą otwartość dźwięku jak i zdecydowanie lepsze oddanie emocji zawartych w muzyce. Tara najlepiej sprawdza się na muzyce rockowej. Struny gitar na płycie Unplugged Nirvany zabrzmiały bardzo drapieżnie, z metalicznym posmakiem. Brzmienie basu było odpowiednio mocne, był on akuratny i punktualny. W tym przypadku nie dało się odczuć braków wypełnienia najniższego wolumenu, natomiast witalność i rytmiczność wypadły doprawdy znakomicie. Widać w tym zakresie zdecydowany postęp w stosunku do niższego modelu Air 1, który w bezpośrednim porównaniu brzmi znacznie lżej i jakby bez najniższej oktawy. Z kolei Air 1, prawdopodobnie z racji użycia powietrza jako izolatora, lepiej oddaje niuanse przestrzenne i brzmi całościowo bardziej detalicznie i rozdzielczo. The One gra w sposób bardziej dostojny, w bezpośrednim porównaniu nawet w sposób monumentalny, ciężki. Oczywiście średnica i wysokie tony The One są znacznie wyższej próby, usunięto nadmierną jaskrawość i krzykliwość tych zakresów, znaną z Air 1, tym niemniej w brzmieniu The One trochę brakuje charakterystycznych wibracji i wigoru tańszego modelu. Reasumując, konstruktorzy Tary wykonali dużo dobrej roboty i udało im się zminimalizować większość wad, i tak bardzo udanego modelu Air 1, uzyskując kabel o diametralnie innym brzmieniu. Nie jest to jeszcze poziom jakościowy porównywalny choćby do Kimbera KS 1130, ale Tara ma w ofercie jeszcze kilka modeli wyżej, w tym świetny w relacji ceny do jakości model The 0,8.
.png.2fedbaeed142d9ffa7ad27f243687120.png){kind=logo}
