Fascynacje jazzowe

[wojciech iwaszczukiewicz]

Np. Medeski , Martin & Wood lub The Bad Plus .

[soundchaser]

2 godziny temu, Tal napisał:

czy możecie polecić podobnie energiczne i żywiołowe płyty z swingującą sekcją basowo-perkusyjną?

To znasz?

 

[Chicago]

3 godziny temu, Tal napisał:

Słucham właśnie Esbjörn Svensson Trio – When Everyone Has Gone, który bardzo podoba mi się ze względu dynamicznego i ekspresyjnego grania na które mam aktualnie ochotę w związku z czym mam prośbę, czy możecie polecić podobnie energiczne i żywiołowe płyty z swingującą sekcją basowo-perkusyjną?

Jak ze swingującą sekcją, to najlepiej z Amerykanami. Jak z jakąś subtelną, intelektualną i raczej mniej swingującą, to z muzykami ze Skandynawii, z Europy...

Chociaż taki NOHP to swingował tak, że kapało swingiem, ale on był jak Charlie Parker - Bóg go wystrzelił na Ziemię, tylko nie trafił i zamiast strzelić NHOPem w Amerykę, strzelił w Danię. Oprócz tych wszystkich wielkich rzeczy z epoki lat 60-tych i 70-tych, czyli znanych rzeczy z Dexterem Gordonem, Oscarem Petersonem, Chet Bakerem, Stephanem Grappelli, Joe Passem... itp. mamy cały bagażnik płyt po jego nazwiskiem, płyt o różnym charakterze i w różnych formułach, zawsze na wysokim i bardzo wysokim poziomie, i to nieważne czy bierzemy pod uwagę kontekst artystyczny, warsztatowy, techniczny, brzmieniowy czy realizacyjny - zawsze super, i to od początku jego historii nagraniowej z głównym szyldem NHOP (Niels-Nenning Ørsted Pedersen) - od duetów z Paulem Bleyem i Kenny Drew dla SteepleChase Records, po całą fantastyczną resztę w jego dyskografii; obojętnie w jakiej formule, zawsze jest super!. Wszystko co ten wspaniały muzyk nagrał, jest warte uwagi, nie tylko ze SteepleChase, chociaż ta wytwórnia będzie kluczem, który otwiera drzwi do 'treasury' NHOPa.

Co lubię u NHOPa? Wszystko. Oszałamiającą technikę, kosmiczny timing, rytm / swing, sound, melodyjny feeling... zdolności aranżacyjno-kompozytorskie, kreatywność,  świadomość... Wszystko!

    

 

 

 

Edytowane Niedziela o 14:48 przez Chicago

[Tal]

Dziękuję panowie, wiedziałem że na was można liczyć 🙂 

[Chicago]

Charles Tolliver - znakomity trębacz o mocno rozpoznawalnym nazwisku - 'faworyt' Gillespiego, innowacyjny i 'otwarty' na zawijasy trębacz z wielkim ukłonem dla tradycji. Ponadto aranżer, kompozytor, dyrygent, pedagog i co-owner słynnej Strata-East Records, którą w 1971 roku założył na spółę z nie mniej szanowanym i respektowanym pianistą Stanleyem Cowellem. 

Charles Tolliver jest totalnym samoukiem, co w jakiś sposób na pewno ma pozytywny wpływ na feel jaki wytwarza podczas grania swojej muzyki. Świetny artysta, świetne płyty, chociaż trzeba otwarcie powiedzieć, że nie jest to jakiś obszerny i oszałamiający katalog, ale za to prawie wszystko co tam się znajduje, należy do rzeczy unikalnych i poszukiwanych. Jak się spojrzy na resume Charlesa Tollivera, to widać dokładnie gdzie się obracał i co mu jest nieobce i bliskie  - przykładem może być udział w sesjach nagraniowych Andrew Hilla, Jackie McLeana, Louisa Hayesa, Bookera Ervina, Maxa Roacha, Horace Silvera, Roya Ayersa, McCoy Tynera...

Większość rzeczy, które grał Charles Tolliver wydaje się być unikalnie hard-bobowe ze świeżym, post-bopowym klimatem, z nowoczesnym myśleniem i jak już wspomniałem z wielkim ukłonem dla tradycji. I taka jest też sztuka Charlesa Tollivera. W głębi jego muzyki zawsze dotrzemy do ducha Coltrane, Milesa i Birda - i ten duch tych trzech wielkich figur będzie słyszalny w jego twórczości dość często, niemalże zawsze, o czym nas informuje na przykład koncert z 1-go Maja 1970 roku w słynnej nowojorskiej dziupli Slug's Saloon, z którego mamy płytkę 'Live at Slug's', a na niej kompozycja czwarta Spanning', czyli 'oryginał' lidera, który to pięknie przywołuje ducha Milesa i jego 'All Blues'. 'Our Second Feather' - kompozycja szósta i ostatnia, zamykająca tę unikalną podróż, to z kolei tribute dla Johna Coltrane i jego klasycznego kwartetu.

Kto na scenie? Oprócz lidera na trąbce oczywiście Stanley Cowell na pianie, a zaraz obok niesamowity Cecil McBee i drummer Jimmy Hopps.

 

Płytka CD 'Live at Slug's obejmuje dwa oryginalne wolumeny LP i ujrzała światło dzienne dosłownie tydzień temu - do tej pory mogliśmy cieszyć się tylko wersjami winylowymi.

'Live at Slug's - Volume I & II'

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane Środa o 16:50 przez Chicago
Edyt Techniczny

[Lech W]

W dniu 27.04.2025 o 18:46, Tal napisał:

Dziękuję panowie, wiedziałem że na was można liczyć 🙂 

Jak Ci Marek zapoda lekcje to potem miesiąc masz co robić. Tak tu jest. Nadmiernie jednak, że gdy kilka lat temu zacząłem uczestniczyć w tym wątku to zielony jak szczypiorek na wiosnę pytałem o takie nazwiska jak Brubeck 😊

Dzisiaj Wojciech na wątku o nowościach jazzowych podaje nazwisko Myra Melford , która nie gra łatwego jazzu a ja rozumiem o czym  On mówi i w dodatku zachwycam się ta muzyką.

Pisze od siebie , nie do Ciebie w zasadzie bo nie podważam Twoich kompetencji w temacie. Chciałbym jednak zauważyć , że ten wątek to koło ratunkowe.