O muzyce:
Tricky powinien byc przez nas noszony na rekach. Jest europejski choc nie pochodzi z kontynentu ale za to jest cennym wojownikiem walczacym z naplywem amerykanskiej elektronicznej paranoi. Tricky jest klonem Massive Attack i jako taki latwy jest do umiejscowienia – ciezkie rytmy, motoryczne sample, duszna atmosfera szkolnej ubikacji, szepty, mamrotanie pod nosem, odglosy symbolizujace miejska dzungle. Plyte ‘Pre-Millennium Tension’ mam w pracy zawsze pod reka. Jezeli chce sie wylaczyc to Tricky swietnie mnie wynosi z pokoju w tak nierealne swiaty, ze przestaje odczuwac rzeczywistosc i.. moge pracowac. Z pozoru wyda sie to komus, ktos zna dziela Trickiego niepojete. Tricky absorbuje hipnotycznym gadaniem i dziwacznymi brzdaknieciami. Ale widac na mnie nie dziala. Sluchalem tej plyty naprawde wiele razy i znam ja swietnie. Mimo to nie zachecam. Jej wartosci sa silnie zlimitowane i sprowadzaja sie do wprowadzania w trans, ktory jednak nie wciaga. Najfajniejszy utwor to ‘Sex Drive’ bo ma najfajniejszy tytul. Mimo tej krytyki stawiam go wyzej niz ‘100th Window’ kolezkow po fachu.

O dźwięku:
Z elektronika mozna robic co sie zywnie podoba ale tu jakos nikomu nic sie zywnie nie podobalo. Poza piernikujacym basem i operowaniem na 2 planach (blisko - daleko) niewiele sie dzieje. Kapcie nawet nie dostaja poluzowania. Eeee...