Kościół Katolicki - za i przeciw.

[sittek]

Nic konkretnego się nie dowiesz, ma pewnie zakazane mówić o tym. :))))

Jesteś chyba ostatnią tutaj osobą która może mówić o obiektywizmie. Od lat trzymasz się tylko jednego i słusznego źródła. Nie głupio pisać takich pierdoł? Wydaje ci się, że pójdziesz do spowiedzi i będziesz czysty? Cyk, i po wszystkim. Puk, puk, puk i dalej do roboty? Grzechy odpuszczone? Ironia i zwykłe wyszydzanie innych jest teraz główną bronią brygady KK? Jakiś taki straszny żartowniś się zrobił z ciebie? Humorek dopisuje? Już nie piszesz skarg do moderatorów? Juz nie płaczesz? Uważaj, bo kiedyś zaplączesz się w sutannę i wszyscy święci nie pomogą.

 

"Włoski dziennik „La Repubblica” po raz kolejny opublikował słowa fałszywie przypisywane papieżowi Franciszkowi. Watykanista Antonio Socci zastanawia się, czy w Stolicy Apostolskiej ktoś próbuje sabotować papieża – wywiad po raz kolejny nie był autoryzowany. "

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Jest to tylko dowód na to, że w Watykanie panuje obecnie niezły burdel i trwa zażarta walka o władzę. Kolos upada? Ależ oczywiście, że tak. I to bez niczyjej pomocy.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Maju]

Wyciągasz wnioski z cudzych wniosków i guzik z tego wynika....a kłamstwa lewicowych mediów Ciebie nie zainteresowały???

 

Już nie piszesz skarg do moderatorów?

 

Gdy nadejdzie ten moment pierwszy się o tym dowiesz....a cóż to tak Ciebie ubodło, znowu prawda no jakoś z nią musisz żyć. ;)

[xniwax]

się dookoła

 

Ponawiam pytanie. Przykłady.

 

Rozumiem dostałej depeszę spec poufne ale nie bądź taki służbista.

[Vlado]

Witajcie Kochani.

Zauważyłem, że kiedy ja oddawałem się z lubością magii świąt i obcowaniu z najbliższymi, Wy niestrudzeni rycerze frontu kościelnego sumiennie i jak zwykle nad wyraz oddanie, zwalczaliście się jak tego wymaga nasz wątek.

Wypada mi chyba przeprosić za swą absencję i grzech zaniedbania.

Wracam zatem aby nie być posądzonym o rejteradę :-)

 

@DeeS

"Wybacz, ale... poklepiecie po plecach nawet obsługę oświęcimskiego kremarorium, byle będziecie pewni tego, że przed chwilą spalono tam kilku katolików. A jak już trafi się jakiś ksiądz..."

 

Chciałbym się upewnić Darku, czy z premedytacją chciałeś obrazić wszystkich krytykujących nieprawości w Kk? Jeśli jednak przypadkiem tak wyszło, nie zmieni to faktu, że obraziłeś i to w wyjątkowo chamski i perfidny sposób.

Wyraźnie też owa karygodna wypowiedź wskazuje, że całkowicie tracisz kontrolę nad swymi wywodami, a to już jest niepokojące. Użyłeś w tym idiotyzmie formy uogólniającej wszystkich piszących tu otwarcie o zakłamaniu hierarchów kościoła oraz hipokryzji działania tej instytucji, a wiec również mnie. Obraziłeś mnie i to w sposób szczególnie perfidny i kłamliwy.

 

Dopóki nie zweryfikujesz tego kłamstwa i nie przeprosisz, dodaję twoje wpisy do ignorowanych. Zgodnie z moja zasadą niedyskutowania z prymitywnym chamstwem.

Takim wpisem siejesz zło i nienawiść, ponosisz więc za swe działanie odpowiedzialność.

 

Włodek.

[Bobcat]

Podając to czego papież nie powiedział?

 

Skąd pewność, że nie powiedział? A może powiedział, tylko jest to bardzo nie w smak różnym koteriom, klikom i frakcjom watykańskim? Więc próbują jakoś wybrnąć z sytuacji?

 

Ponawiam pytanie. Przykłady.

 

Chociażby obecność brygad sieciowych.

[xniwax]

Chociażby obecność brygad sieciowych.

 

Nie ośmieszaj się.

 

Generalnie można mieć podejrzenia wobec kogoś innego (nie rozglądaj się)

 

[Bobcat]

Nie ośmieszaj się.

 

Jeśli ktoś się ośmiesza - to nie ja.

 

Oczywiście że jako przedstawiciel brygady sieciowej masz zakaz się do tego przyznawać i polecenie kierować podejrzenia na innych.

[xniwax]

polecenie kierować podejrzenia na innych.

 

Wypierasz się własnej ideologi - twoja sprawa.

[Vlado]

Do Andrzeja @maju, jako wyróżniającego się przedstawiciela zdeklarowanych Katolików na naszym forum i którego szanuje i darzę zaufaniem.

 

Często w ostatnich wypowiedziach nawiązujesz Jędrusiu do dobra, które kościół niesie swym wyznawcom i wszystkim obywatelom naszego kraju. Wiesz o tym i często mi uświadamiałeś, że ja tak łatwo reaguję na nieprawość, błędy działania i postawy duchownych Kk, nie zauważając właśnie tego ogromu dobra jakie kościół czyni, oraz prawdy jaką głosi.

I to jest prawda. Bardzo łatwo jest mi buntować się przeciw zakusom Kk na ma wolność osobistą, oraz na moje dochody, bo mnie to bezpośrednio dotyka. Bardzo trudno jednak, zauważyć mi ową prawdę głoszoną przez Kk, bo chyba nie o doktrynę kościoła chodzi? Wszak z prawdą nie ma, nie miała i nigdy nie będzie miała nic wspólnego. Nie po to są mity i baśnie, aby osadzone były w prawdzie :-) O jakąż więc prawdę kościoła chodzi?

Z dobrem emanującym z kościoła mam równie wielki problem, ponieważ z tych dóbr nie dane mi jest korzystać. Chyba, że korzystam nieświadomie?

Bardzo proszę Andrzeju, opisz mi ową prawdę i owe dobro płynące z kościoła, tylko proszę to wymierne i namacalne, uzyskiwane przez wiernych i resztę obywateli. To odsiane od mitologii, obietnic wszelkiej szczęśliwości ale dopiero po śmierci, więc nieweryfikowalnej i wszelkich wzniosłych a równie pustych haseł.

Pomóż mi ujrzeć drugą stronę medalu, bo jak widzisz sam sobie jakoś poradzić nie mogę. Przez to rzeczywiście mogę Was, Katolików i Kościół który wyznajecie krzywdzić w swojej ocenie.

 

Jak zawsze serdecznie,

Włodek.

[ARTON55]

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[DeeS]

#Od wielu lat w UK jakoś do mnie żaden Abdul z kolegami nie przyszedł. Widocznie jestem szczęściarzem

Nie żartuj. W polsce ksiądz-każden-pedofil, a w UK Abdullachy przychodzą do (po) wszystkich.

A jeśli już przyjdą to mogę ich zabić? W imię Jezusa? Kościoła katolickiego?

Tak, właśnie tak w RP robimy. Nie wiedziałeś? Standardowa procedura. Ale lepiej wcześniej wziąć... pigułkę.

Ale muzułmanów to już można?

Jasne, jak chcesz, to poklep po plecach muzułmanina z PI.

 

@DeeS

"Wybacz, ale... poklepiecie po plecach nawet obsługę oświęcimskiego kremarorium, byle będziecie pewni tego, że przed chwilą spalono tam kilku katolików. A jak już trafi się jakiś ksiądz..."

 

Chciałbym się upewnić Darku, czy z premedytacją chciałeś obrazić wszystkich krytykujących nieprawości w Kk? Jeśli jednak przypadkiem tak wyszło, nie zmieni to faktu, że obraziłeś i to w wyjątkowo chamski i perfidny sposób.

Wyraźnie też owa karygodna wypowiedź wskazuje, że całkowicie tracisz kontrolę nad swymi wywodami, a to już jest niepokojące. Użyłeś w tym idiotyzmie formy uogólniającej wszystkich piszących tu otwarcie o zakłamaniu hierarchów kościoła oraz hipokryzji działania tej instytucji, a wiec również mnie. Obraziłeś mnie i to w sposób szczególnie perfidny i kłamliwy.

 

Dopóki nie zweryfikujesz tego kłamstwa i nie przeprosisz, dodaję twoje wpisy do ignorowanych. Zgodnie z moja zasadą niedyskutowania z prymitywnym chamstwem.

Takim wpisem siejesz zło i nienawiść, ponosisz więc za swe działanie odpowiedzialność.

 

Włodek.

No bez jaj. Moja wypowiedź była wypadkową odczuć jakie ma normalny (nie, że od razu katolik, ale zwykły) człowiek po większości tutejszych wpisów tak zawnej "drugiej strony opozycyjnej". Czyli nie wzięła się z tak zwanego sufitu.

Nie histeryzuj. "Lepsze" już teksty leciały w moją stronę. Jakoś staram się nie obrażać, tylko zwyczajnie odpowiadać.

A, faktycznie. Założyłeś klapki na oczy. No więc już i się nie produkuję w tej materii dłużej.

[Vlado]

Moja wypowiedź była wypadkową odczuć jakie ma normalny (nie, że od razu katolik, ale zwykły) człowiek po większości tutejszych wpisów tak zawnej "drugiej strony opozycyjnej". Czyli nie wzięła się z tak zwanego sufitu.

 

Według Ciebie NORMALNY człowiek nie katolik, porównałby piszących o nieprawości Kk do zwolenników zbrodniarzy hitlerowskich i uznał, że palenie w krematoriach swych braci katolików i duchownych sprawiłoby im radość? Do tego twierdzisz, że nasze wpisy dały ci do takich wniosków upoważnienie!?

Czy Ciebie już całkiem popierdoliło????

Twierdzisz, że tym wpisem nie obrażasz, a ja mam klapki na oczach? Wielu moich krewnych wymordowali hitlerowcy, w tym kilku księży i uważasz że ja się z tego cieszę???

Za tę wypowiedź na otwartym forum można cię pozwać do Sądu i w żaden sposób nie unikniesz kary.

Twoja kościółkowa histeria sprowadziła cię już na całkowite manowce.

 

W.

[Bobcat]

Wypierasz się własnej ideologi - twoja sprawa.

 

Niczego się nie wypieram. Nie akceptuję jedynie sytuacji, gdy ktoś w rozmowie zgrywa pierwszego naiwnego. I zadaje pytania, na które doskonale zna odpowiedź. Wszystko w nadziei zapędzenia rozmówcy w tak zwany "kozi róg".

[xniwax]

To odsiane od mitologii, obietnic wszelkiej szczęśliwości ale dopiero po śmierci, więc nieweryfikowalnej i wszelkich wzniosłych a równie pustych haseł.

 

 

Niepodejrzewam akurat Ciebie o sarkazm ale...

 

"kozi róg".

 

 

Ależ skądże, po prostu przedstaw mi te zbieżności między opresyjnością i zbrodniczym okresem stalinizmu, a obecną sytuacją Katolików i nie-Katolików w tym kraju.

Proszę...pisz, podaj przykłady.

[Vlado]

Niepodejrzewam akurat Ciebie o sarkazm ale...

 

 

Nie Przyjacielu. Sarkazm jest nietrafionym określeniem odnoszącym się do zacytowanego fragmentu. To prośba o przedstawienie wyłączanie cech realnych.

 

W.

[xniwax]

Jak wierzący ma niewierzącego przekonać do Immaculata Conceptio Beatæ Virginis Mariæ...

[DeeS]

Według Ciebie NORMALNY człowiek nie katolik, porównałby piszących o nieprawości Kk do zwolenników zbrodniarzy hitlerowskich i uznał, że palenie w krematoriach swych braci katolików i duchownych sprawiłoby im radość? Do tego twierdzisz, że nasze wpisy dały ci do takich wniosków upoważnienie!?

Czy Ciebie już całkiem popierdoliło????

Twierdzisz, że tym wpisem nie obrażasz, a ja mam klapki na oczach? Wielu moich krewnych wymordowali hitlerowcy, w tym kilku księży i uważasz że ja się z tego cieszę???

Za tę wypowiedź na otwartym forum można cię pozwać do Sądu i w żaden sposób nie unikniesz kary.

Twoja kościółkowa histeria sprowadziła cię już na całkowite manowce.

Zaczekaj, ochłoniesz to porozmawiamy. No chyba, że nie będziesz chciał gadać z prymitywnym chamem.

A klapki odnosiły się do "ignora".

[Vlado]

Jak wierzący ma niewierzącego przekonać do Immaculata Conceptio Beatæ Virginis Mariæ...

 

Przecież ja nie jestem niewierzącym:-) Mit o niepokalanym poczęciu jest wiele, wiele, starszy niż pisma hebrajskie i obecny w kilku odległych od siebie mitologiach.

Ale ja w moim zapytaniu nie prosiłem o wykazanie korzyści teologicznych, bo tych nie da się udowodnić. Prosiłem o wskazanie zwykłych, ludzkich, wymiernych pożytków płynących z dobra i prawdy ofiarowywanych przez kościół.

Nie klucz więc proszę, tylko odpowiedz wprost na moje pytanie.

 

Pozdrawiam,

Włodek.

 

Zaczekaj, ochłoniesz to porozmawiamy. No chyba, że nie będziesz chciał gadać z prymitywnym chamem.

 

Prymitywnym chamstwem nazwałem Twoją kuriozalna wypowiedź, nie późniejsze zdiagnozowanie klapek na mych oczach. Teraz cierpliwie poczekam abyś dokładnie przemyślał jak wielka krzywdę wyrządziłeś swą wypowiedzią i na dowód, że chamstwo było wyłącznie wynikiem zwykłej ludzkiej słabości, zacietrzewienia, lub braku refleksji nad tym co się napisało i skutku jaki takie oskarżenie mogło wywrzeć na posądzonych.

 

Znasz mnie i moją porywczość, jednak wybaczać również potrafię nie żywię dalszej urazy.

 

Włodek.

[xniwax]

zwykłych, ludzkich, wymiernych pożytków płynących z dobra i prawdy ofiarowywanych przez kościół.

 

Wystarczy być człowiekiem.

Myślę, że wiem do czego zmierzasz ale z tym ma problem sam KK ale ten nie składa się tylko hierarchów, klech niegodnych miana kapłana.

Są tysiące, którzy robią i cynią dobro na całym świecie, będąc przy tym również prześladowanymi.

 

To, że tego nie widać i umyka to szerszemu ogółowi - mało to medialne.

Ciekawsze jest tylko i wyłącznie wytykanie zła jakie się w tej instytucji pojawia.

To, że jest to wykorzystywane do walki z KK nie dziwi przy pewnej bierności KK.

[sittek]

Wyciągasz wnioski z cudzych wniosków i guzik z tego wynika....a kłamstwa lewicowych mediów Ciebie nie zainteresowały???

A co to są lewicowe media według czołowego przedstawiciela kościoła katolickiego? Jaka jest aktualna wykładnia prawna zapisana w kodeksie prawa kanonicznego? A może wynika tylko z interpretacji narzuconej przez propagandystów KK? Czego tak naprawdę boicie się w tych mediach, że na ich myśl walicie ze strachu uruchamiając cała machinę propagandową? Diabła? Azazela? A może prawdy, która jest cholernie niewygodna?

 

Nie odpowiadaj, oczami wyobraźni widzę ten bełkot.

 

O jakąż więc prawdę kościoła chodzi?

Z dobrem emanującym z kościoła mam równie wielki problem, ponieważ z tych dóbr nie dane mi jest korzystać.

To dobro jest osadzone w realiach wirtualnych, niemożliwych do uchwycenia. Kościół zapomina, że właśnie to dobro tworzą ludzie często niezwiązani z tą instytucją. Zawłaszczyć je sobie jednak jest bardzo łatwe, wystarczy o tym mnóstwo mówić. Bardzo łatwo mówić o dobru, wyrządzając przy tym mnóstwa zła. Jednak o takiej prawdzie Kościół mówić nie będzie. Woli wysłać na forum swoich braci.

[23031970]

Zadaj sobie pytanie w kontekście 1 Jana (całości) w jakim celu manipulujesz wyrwanymi cytatami z PŚ? W imię tego co w tym liście można przeczytać od siódmego wersetu? ;(

 

Mówisz , jak Demetriusz !

[Vlado]

Myślę, że wiem do czego zmierzasz ale z tym ma problem sam KK ale ten nie składa się tylko hierarchów, klech niegodnych miana kapłana.

Są tysiące, którzy robią i cynią dobro na całym świecie, będąc przy tym również prześladowanymi.

 

Tak. Kościół pojmujemy w ten sam sposób :-) Jest kościół - instytucja władana przez przez hierarchię kleru, a jakby obok, Kościół złożony z Wiernych mających jego prawdziwy obraz w swych sercach, oraz pragnienie aby owa wizja ciałem się stała. A pochodzi owa wizja od zazwyczaj szeregowych kapłanów, będących blisko swych parafian i mających takie samo pragnienie Kościoła, jak ich parafianie. Kościoła, który zna swych parafian oraz ich potrzeby i który miłuje ich samych, nie zaś ich pieniądze. Kościoła, który im służy zaspokajając potrzeby duchowe a nie zmusza do służenia sobie i zaspokajania swej żądzy władzy, zaszczytów i majątku.

 

Tak Przyjacielu, ja znam dobro płynące z serc szczerze wierzących, skromnych i ofiarnych Katolików. Znam również takie samo dobro płynące od innych ludzi, dla których cecha dobroci i prawości jest dobrem naturalnym, nie "łaską" kościoła katolickiego, wyłącznie jemu przypisywaną i dostępną.

 

Włodek.

[xniwax]

Jednak o takiej prawdzie Kościół mówić nie będzie. Woli wysłać na forum swoich braci.

 

Sittek ale to akurat jest dość bełkotliwe, jeśli już to działa tutaj prawo dwóch końców tego samego kija.

Jedyne wyjście to złamać go obić jednych i drugich we dwa kije.

 

Jest jedno ale tutaj powyższe jest nie do zastosowania, ponieważ nie ma tutaj lewackiego ścierwa ani wyznawców szatana przebranych w sutanny.

Prawda?

[23031970]

Co tu rozumieć? Nie rozmawiamy o problemach tylko o wyimaginowanych problemach serwowanych przez tak zwaną "opozycję". A to nie problemy tylko w większości zwyczajne kłamstwa. Problemy są. I nikt się ich nie wypiera.

 

Zdecyduj się w końcu , czy kk ma , czy nie ma problemów , i jeśli nie ma , to jak masz zamiar wyjaśnić okoliczność , że papież Franciszek nie podziela Twojego , ani hierarchii kościelnej zdania ?

 

P.S.

 

Chyba , że papę Franciszka , również uważasz za kłamcę ?

 

Wybacz, ale... poklepiecie po plecach nawet obsługę oświęcimskiego kremarorium, byle będziecie pewni tego, że przed chwilą spalono tam kilku katolików. A jak już trafi się jakiś ksiądz...

 

 

Dess nie przypisuj nam " miłości " , do której zdolny jest tylko papież z dostojnikami kościelnymi !

 

 

 

Pakt szatanów

 

W roku 2003 Watykan otworzył swoje archiwa. Oczywiście tylko takie, które propagandowo (i bezpiecznie) chciał odtajnić. Spod pożółkłych dokumentów słychać chichot szatana. Tego samego, który jest ponoć Bożym namiestnikiem...

 

Kościół odtajnił poufne dokumenty dotyczące początkowych relacji na linii Watykan–Berlin Anno 1933. Dotarliśmy do nich i według naszej wiedzy owo „odtajnienie” jest cokolwiek fragmentaryczne, mocno wybiórcze i zafałszowane. A jednak i ta niewielka szczelina w mroku najnowszej historii chrześcijaństwa rzuca sporo światła na politykę Watykanu.

 

Ujawnione dokumenty liczą ponad 100 tys. stron i dotyczą jedynie okresu panowania Achille Rattiego (bardziej znanego pod pseudonimem Namiestnik Chrystusa Na Ziemi, papież Pius XI). Można sobie tylko wyobrazić, co kryją podziemia Watykanu w kwestiach dotyczących jego następcy – Piusa XII – znanego patrona nazizmu i osobistego przyjaciela generała Franco.

 

 

 

 

 

Eugenio Pacelli, późniejszy papież Pius XII podpisuje "Reichskonkordat" z nazistowskim rządem Niemiec 20 lipca 1933. Ze strony Niemiec, na polecenie Hitlera, dokument sygnuje wicekenclerz Von Papen.

Jak się okazało, ten – być może w niedalekiej przyszłości – „święty człowiek” gorąco popierał zawarcie swoistego paktu z diabłem Adolfem i tym samym usytuował się po stronie brunatnego nazizmu. Historycy odnaleźli watykański dokument precyzyjnie datowany na 30 czerwca 1933 roku. Interesujący nas fragment brzmi:

 

„Dopóki Hitler nie wypowie wojny Stolicy Apostolskiej i dostojnikom Kościoła w Niemczech (...), Stolica Apostolska i dostojnicy Kościoła w Niemczech powinni powstrzymać się od potępiania partii hitlerowskiej”.

 

Powyższe zdanie należy odczytać prościej, na przykład tak: Dopóki Pan Adolf nam nie dokucza, to my powstrzymamy się od dokuczania jemu. Choćby robił nie wiadomo co i zamordował nie wiadomo ilu ludzi, to dopiero gdy zrobi nam osobistą przykrość, potępimy jego postępowanie. A na razie wszyscy katolicy mają obowiązek lubić wcielonego diabła. Oczywiście, do odtajnionych archiwów dotarli i historycy spod znaku Krk i ową konformistyczną postawę tłumaczą tak, że papież był gotowy na daleko idące ustępstwa, byleby tylko ocalić prawowiernie ochrzczonych chrześcijan. Daremne żale... A poza tym, co z tymi „nieprawowiernie ochrzczonymi”? Czy ich śmierć była skalkulowaną ceną papieskiego spokoju? Co do tego faktu Pius XI nie pozostawia wątpliwości. Napisał bowiem:

 

"Gdyby chodziło o uratowanie choć jednej duszy, o uchronienie innych dusz od większej szkody, mielibyśmy odwagę paktować z samym diabłem."

 

Rzecz jasna, pan Pius miał tu na myśli jedynie dusze „pokropione”, bowiem co do innych nie zabierał głosu – ot, choćby co do żydowskich dusz jęczących w obozie koncentracyjnym w Dachau. Przeciwnie... ówczesny „Ojciec Święty” zawarł szereg paktów z Hitlerem właśnie (w marcu 1933 roku), a również ze Stalinem i generałem Franco. Wobec takiej nieskrywanej układności Hitler postanowił pójść dalej i zaczął negować fundamentalne dogmaty religii rzymskiej. Ogłosił na przykład, że Chrystus zwalczał „żydowską truciznę”, a później apostoł Paweł zafałszował to przesłanie Zbawcy. Wódz nazistów domagał się przeto korekt w Piśmie Świętym i... nie spotkał się nawet z pomrukiem sprzeciwu ze strony „Piotrowej stolicy”. Gra była bowiem warta świeczki. Wszak po dojściu do władzy kapral z wąsikiem wypowiedział wojnę nie tylko odwiecznym wrogom papieża – Żydom, ale i komunistom.

 

 

 

 

 

Biskupi Kościoła rzymskokatolickego wraz z Josephem Goebbelsem oddają honory Hitlerowi.

Piusy: XI, a po nim XII, byli z tego powodu wniebowzięci. W roku 1933 ten XI oświadczył w uniesieniu: „Hitler to pierwszy i jedyny mąż stanu, który otwarcie wypowiada się przeciw bolszewikom!”. Na słowach się jednak nie skończyło. 28 marca 1933 roku ten brunatny papież podczas konferencji biskupów nakazał „odwołać wszelkie zakazy i ostrzeżenia w kwestii NSDAP” (jeśli takowe w ogóle istniały) i wręcz

 

nakazał katolikom „posłuszeństwo wobec prawowitej zwierzchności”.

 

Innymi słowy, rozkaz: „zabić Żyda” stał się powinnością, a odmowa jego wykonania przestępstwem. Droga do zawarcia ścisłego konkordatu pomiędzy Trzecią Rzeszą a Watykanem stała otworem. Wkrótce doszło też do jego podpisania, co Hitler skwitował następująco: „Konkordat stworzył strefę zaufania, która wobec naglącej walki z międzynarodowym żydostwem ma szczególne znaczenie”. I rzeczywiście miała. Wymordowania pierwszych 10 tys. Żydów Watykan w ogóle nie zauważył. Mało tego, gdy Hitler w 1935 roku wprowadził słynne norymberskie ustawy rasowe, sprowadzając ludność semickiego pochodzenia do roli obywateli najniższej kategorii, papież nie dość, że nie zaprotestował przeciwko rasizmowi, to jeszcze ustami swoich niemieckich biskupów kazał wyrazić führerowi swój podziw i szacunek.

 

 

 

 

Papież Benedykt XVI modlący się u grobu Piusa XII.

 

W końcu jednak demokratyczna pani z kosą upomniała się i o swojego wiernego sługę – jedenastego Piusa w rzędzie. Na biurku konającego (10 lutego 1939 roku) odnaleziono dokument, który można by od biedy uznać za sprzeciw wobec hekatomby Żydów. Czytamy w nim: „Nieszczęśliwy naród, któremu zatwardziali przywódcy ściągnęli na głowę przekleństwo boże”. I choć słowa o przekleństwie bożym można wziąć za próbę obrony niewinnie mordowanych, to przecież następca na tronie Piotrowym, Pius XII, nigdy nie zdecydował się na opublikowanie tego memorandum. Dlaczego? A dlatego, że był to jeszcze większy apologeta nazizmu i może dożyjemy czasów, gdy i jego tajne archiwa ujrzą światło dzienne. Miejmy nadzieję, że stanie się to przed kanonizacją tego „papieża Hitlera”.

[abece]

Tak. Kościół pojmujemy w ten sam sposób :-) Jest kościół - instytucja władana przez przez hierarchię kleru, a jakby obok, Kościół złożony z Wiernych mających jego prawdziwy obraz w swych sercach, oraz pragnienie aby owa wizja ciałem się stała. A pochodzi owa wizja od zazwyczaj szeregowych kapłanów, będących blisko swych parafian i mających takie samo pragnienie Kościoła, jak ich parafianie. Kościoła, który zna swych parafian oraz ich potrzeby i który miłuje ich samych, nie zaś ich pieniądze. Kościoła, który im służy zaspokajając potrzeby duchowe a nie zmusza do służenia sobie i zaspokajania swej żądzy władzy, zaszczytów i majątku.

 

Tak Przyjacielu, ja znam dobro płynące z serc szczerze wierzących, skromnych i ofiarnych Katolików. Znam również takie samo dobro płynące od innych ludzi, dla których cecha dobroci i prawości jest dobrem naturalnym, nie "łaską" kościoła katolickiego, wyłącznie jemu przypisywaną i dostępną.

 

Włodek.

 

tekst pasujący do twojego wpisu:

 

"ODCZYT I.

Kto i w jaki sposób wybiera Papieża

 

Zbliża się pierwsza rocznica wyboru i koronacji Jego Świątobliwości Piusa XI Papieża.

 

Ten wybór i ta koronacja rozradowały w szczególniejszy sposób Polskę dlatego, że Jego Świątobliwość przed Swoim na najwyższą w świecie godność wyniesieniem, za życia śp. Benedykta XV Papieża, był przez przeszło trzy lata zrazu Wizytatorem Apostolskim, potem Nuncjuszem Stolicy Apostolskiej w Polsce – i tutaj Swoją uczonością, ogromną wiedzą i mądrością wprawił nas w zdumienie, a Swą niezrównaną dobrocią i miłością ludzi wprost podbił Sobie serca nasze.

Od dnia wyboru Jego Świątobliwości dochodzą mię od poważnych osób głosy wzywające mię, bym urządził odczyt lub szereg odczytów, w których bym ja sam lub inny prelegent opowiedział, w jaki sposób odbywa się wybór Papieża, a nadto podał do szerszej wiadomości przynajmniej ważniejsze momenty z życia i dotychczasowej działalności nowego, a już gorąco umiłowanego Ojca Chrześcijaństwa.

 

Odważyłem się podjąć się tego niełatwego, ale bardzo miłego zadania, by wzmocnić we was, szanowni panowie, wasze przywiązanie do Stolicy Apostolskiej i waszą cześć dla Następcy św. Piotra, Księcia Apostołów, Namiestnika Chrystusa Pana na ziemi. Wygłoszę kilka odczytów, przynajmniej dwa jeszcze przed uroczystą Akademią ku czci Ojca Świętego w pierwszą rocznicę Jego wyboru. W dzisiejszym odczycie będzie o tym, kto, na jakiej podstawie i w jaki sposób wybiera Papieża.

 

I.

Najprzód o tym, kto ma obowiązek i prawo wybierać Papieża.

Pan nasz Jezus Chrystus, przez to, że do św. Piotra, ustanawiając go Głową Kościoła Swego, tj. zespołu Swych wiernych, rzekł: Tyś jest opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół Mój, a bramy piekielne nie przemogą go (Mt. 16, 18), a wstępując do nieba, do wszystkich Apostołów wyrzekł słowa: Idąc nauczajcie wszystkie narody..., a oto Ja jestem z wami aż do skończenia świata (Mt. 28, 19. 20), przez to, mówię, nie tylko zapewnił nas, że Kościół Jego trwać będzie aż do skończenia świata, lecz także wyraził wolę Swoją, żeby po śmierci św. Piotra, skoro Kościół ma trwać aż do końca świata, wybrany został kto inny na Najwyższą Głowę Kościoła czyli Papieża, i po śmierci każdego Papieża działo się to samo, – by także Apostołowie zrazu do pomocy dla siebie, potem na swoje miejsce wyświęcali Biskupów i kapłanów (nie mówię dla krótkości o diakonach, o których będzie niżej), i żeby wszyscy Biskupi wyświęcali coraz to nowych Biskupów i kapłanów tylu, ilu ich będzie potrzeba i będzie można, – i żeby działo się to wszystko aż do skończenia świata.

 

Kto ma wybierać Papieża i Biskupów i kapłanów i w jaki sposób, stanowienie o tym, ponieważ tu zależeć musi wiele od stosunków, w jakich się Kościół i świat może kiedykolwiek znajdować, zostawił Pan Jezus Hierarchii, tj. starszyźnie kościelnej, a najwyższą w tej sprawie władzę nadał każdoczesnemu Papieżowi, jako następcy św. Piotra, Głowie Kościoła. To jest całkiem pewne, bo Pan Jezus do św. Piotra rzekł: Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiesiech (Mt. 16, 19), i rzekł także: Paś baranki Moje, paś owce Moje (Jan 21, 15-17). Paś, to znaczy, nie tylko nauczaj, lecz także sprawuj rządy (bo pasterz rządzi owczarnią, a owce słuchają głosu jego), wydawaj rozporządzenia zmierzające do tego, by Kościół wiódł ludzi do nieba.

 

Każdy więc Papież ma prawo za życia swego rozporządzić, w jaki sposób po jego śmierci nowy Papież ma być wybrany, i nikt nie ma prawa to rozporządzenie zmienić, jeno znów którykolwiek z następnych Papieży.

 

W pierwszych wiekach Kościoła wybierano Papieża w ten sam sposób, w jaki wybierano Biskupów. Przypominam, że Papieżem jest każdoczesny Biskup Rzymu dlatego, że Papież jest następcą św. Piotra, Księcia Apostołów, a św. Piotr stolicę swą założył w Rzymie, stąd rządził całym Kościołem i tu życie zakończył na krzyżu. Otóż po śmierci każdego Papieża zjeżdżali się do Rzymu Biskupi najbliższej okolicy, sondowali opinię duchowieństwa i ludu, kto by najgodniejszym był wstąpienia na stolicę Piotrową; kogo wybrano, tego, jeżeli jeszcze nie był Biskupem ani nawet kapłanem, wyświęcał na kapłana a potem konsekrował na Biskupa – Biskup bliskiego miasta Ostii. Pisał o tym między innymi św. Cyprian, Biskup Kartaginy, w połowie wieku III po Chrystusie. Wybory te odbywały się zazwyczaj spokojnie i we wielkiej zgodzie, bo mnóstwa wierzących było serce jedno i dusza jedna (Dz. 4, 32).

 

Gdy to psuć się zaczęło, musieli Papieże sprawę uregulować – i wtedy zaczęła powstawać instytucja Kardynałów czyli poczęli Papieże tworzyć grono duchownych, którym Papież przez to samo, że ich mianuje Kardynałami, nadaje prawo wyboru przyszłego Papieża, którzy zarazem są Senatem czyli radcami Papieża i dopomagają mu w sprawowaniu rządów Kościoła. Nazwa Kardynał pochodzi od słowa cardo, które znaczy tyle co zawiasy u drzwi albo oś u koła, albo także jakieś środowisko, około którego obracają się pewne sprawy. Ponieważ takim środowiskiem dla spraw Kościoła jest Papież, jego wyborców i radców nazwano Kardynałami. Poczęli Papieże Kardynałami mianować Biskupów ze sąsiedztwa Rzymu, kapłanów też i diakonów, zajmujących naczelne stanowiska przy kościołach Rzymu.

 

Cesarze rzymscy, gdy nimi byli już Chrześcijanie, poczęli mieszać się do sprawy wyboru Papieża; później zaczęli mieszać się do tego także inni władcy, między nimi osobliwie królowie niemieccy, odkąd zaczęli używać tytułu cesarzy rzymskich. Papieże starali się usuwać te wpływy władców świeckich na najważniejszą sprawę Kościoła; niekiedy jednak czyniono im niektóre ustępstwa zwłaszcza dlatego, że czasem właśnie dla zapewnienia wolności wyboru Papieża potrzebną była pomoc władcy świeckiego. I w ten sposób stało się, że jeszcze do niedawna trzy mocarstwa katolickie: Austria, Francja i Hiszpania rościły sobie przy wyborze Papieża prawo tzw. ekskluzywy czyli prawo założenia swego Veto (nie pozwalam) przeciwko wyborowi personae ingratae (osoby niemiłej), chociaż to prawo rzekome (bo im go żaden Papież nie nadał) mogły wykonywać tylko przez jednego z Kardynałów i tylko raz przy każdym wyborze i tylko przed dokonaniem wyboru, a nie po nim.

 

Ażeby temu koniec położyć, śp. Pius X Papież wkrótce po swoim wyborze wydał d. 20 stycznia 1904 Konstytucję, zaczynającą się od słów Commissum nobis, w której idąc w ślady Poprzedników swoich orzekł, że Kościół w rządach swoich musi posiadać wolność bezwzględną i Kardynałom stanowczo zakazał przy wyborach Papieża przyjmować Veto od jakichkolwiek władz świeckich, i to pod zagrożeniem kar Boskich i zagrożeniem kary excommunicationis latae sententiae, klątwy, którą zdjąć mógłby tylko następny Papież. Ponieważ rozporządzenia Papieży w sprawie wyboru Papieża z biegiem wieków wzrosły w liczbę, a niektóre z nich nie odpowiadają dzisiejszym stosunkom, wnet potem, bo 25 grudnia 1904 wydał Pius X drugą Konstytucję zwaną od pierwszych jej słów Vacante Sede Apostolica, w której wybór Papieża oddaje jedynie i niepodzielnie Świętemu Kolegium Kardynałów, a wszystkie rozporządzenia, z koniecznymi tylko zmianami, ujął w jeden kompleks prawa. I to prawo dzisiaj obowiązuje.

 

Niewiele opowiedziałem o rozwoju prawa o wyborze Papieża, bo nie zobowiązałem się kreślić całe dzieje tego rozwoju i to trwałoby zbyt długo. To niewiele opowiedziałem, bo szanowni słuchacze byliście tego ciekawi, a czynię przy tym uwagę, że niewłaściwości, które działy się niekiedy przy wyborze Papieża, wychodzą właśnie na utwierdzenie wiary naszej w trwałość i niespożytość Kościoła, który z największych nawet niebezpieczeństw, także z niebezpieczeństwa zeświecczenia, wychodził zawsze cało i z każdym dniem wzrasta w duchową potęgę.

 

Muszę dodać jeszcze nieco o składzie Świętego Kolegium Kardynałów (to jest urzędowa tego grona nazwa).

 

Liczba Kardynałów nie jest stałą. Jeden z Papieży ustalił ją na 70, lecz każdy Papież może ją zmniejszać lub zwiększać stosownie do potrzeby.

 

W skład Kolegium Kardynałów wchodzą:

 

1) Kardynałowie Biskupi, tj. Biskupi miast bliskich Rzymu, zwani suburbicarii (podmiejscy), w liczbie 6, których diecezje należą do metropolii rzymskiej, gdzie ich Metropolitą jest sam Ojciec Święty, a archikatedrą jest bazylika Lateraneńska w Rzymie, na której widnieje napis: Omnium Urbis et Orbis Ecclesiarum Mater et Caput (wszystkich Miasta i Świata Kościołów Matka i Głowa), bo była pierwszym po ustaniu krwawych prześladowań kościołem chrześcijańskim już nie ukrytym, lecz jawnym i konsekrowanym, i w której Papież Sylwester I założył swoją stolicę. Do grona Kardynałów wchodzą dalej:

 

2) Kardynałowie Prezbiterzy w liczbie około 50, którzy są przełożonymi znaczniejszych kościołów rzymskich i noszą ich tytuły, tak że się mówi np. Kardynał tytułu św. Jana, św. Augustyna, śś. 12 Apostołów itd. Trzeba wiedzieć, że do rzędu Kardynałów Prezbiterów należy bardzo wielu Biskupów, Arcybiskupów, należą nawet niektórzy Patriarchowie. Spytacie może szanowni słuchacze, jakim sposobem Biskup lub Arcybiskup może należeć do rzędu Kardynałów Prezbiterów. Odpowiadam: Papieże nie od początku, lecz z biegiem czasów zapragnęli oprócz wymienionych Biskupów podmiejskich w gronie Kardynałów mieć więcej Biskupów, zapragnęli także mieć Kardynałów we wszystkich częściach świata, by udział we wyborze Papieża i w rządach Kościoła brali ludzie znający duchowne potrzeby wiernych żyjących w najodleglejszych nawet częściach świata, – chcieli jednak zarazem zachować starą tradycję, by Kardynałami byli rządcy znaczniejszych kościołów rzymskich. Dzieje się więc tak, że Ojciec Święty mianuje Kardynałem Biskupa w którejkolwiek części świata, nie żąda jednak, by on opuścił swoją diecezję i na stałe osiadł w Rzymie, lecz nadaje mu tytuł zwierzchnika jednego ze znaczniejszych kościołów rzymskich. Otóż w ten sposób niektórzy Biskupi należą do rzędu Kardynałów Prezbiterów – i w ten sposób śp. Prymas Polski, Arcybiskup Gnieźnieński i Poznański, Edmund Dalbor był Kardynałem Prezbiterem św. Jana ad portam Latinam, a Najprzewielebniejszy Ks. Arcybiskup Warszawski, Aleksander Kakowski, jest Kardynałem Prezbiterem tytułu św. Augustyna.

 

W skład Kolegium Kardynałów wchodzą wreszcie:

 

3) Kardynałowie Diakoni, w liczbie zwykle 14, dzisiaj tylko 8.

 

Powie kto może: "Jak to, diakon, który nawet Mszy św. nie odprawia, może być Kardynałem?". Odpowiadam: W pierwszych wiekach Kościoła w celu wykonywania opieki nad ubogimi podzielono miasto Rzym na 7 okręgów i w tych okręgach opiekę tę powierzono 7 diakonom. Poszli w tym pierwsi Papieże za przykładem Apostołów; wiemy bowiem z Dziejów Apostolskich, że Apostołowie, gdy nie mogli podołać wykonywaniu opieki nad ubogimi, kazali uczniom swym wybrać siedmiu mężów, dobre świadectwo mających, pełnych Ducha Świętego i mądrości (Dz. 6, 3), którym zlecili pieczę nad ubogimi, i którym udzielili święcenia niższego niż kapłańskie, żeby Apostołom przy Mszy św. i innych świętych czynnościach służyli (diakon znaczy tyle co sługa) i dopomagali. Ci rzymscy diakoni, opiekunowie ubogich, nazwani zostali diaconi regionales, okręgowi. Spełniając sumiennie swe obowiązki wzrośli oni w powagę, tak, że ich włączono w grono Kardynałów. Liczba Kardynałów-Diakonów z czasem wzrosła do 14 a nawet 28, lecz potem znów zmalała, zwłaszcza odkąd pieczę o ubogich, bezdomnych, chorych, opuszczone dzieci, wzięły na się Zakony albo inne zrzeszenia pobożne. Zatrzymali jednak Papieże w Kolegium Kardynalskim pewną liczbę Diakonów, zapewne w tym celu, żeby w tym gronie byli przedstawiciele wszystkich trzech stopni hierarchii kościelnej: Biskupi, prezbiterzy i diakonowie. Kardynałowie-Diakoni podobnie jak Kardynałowie Prezbiterzy noszą tytuły kościołów, w których są zajęci, tak, że się mówi: Kardynał Diakon św. Agaty, S. Mariae in Via Lata, św. Hadriana itd. Kardynałami Diakonami bywają często mianowani prezbiterzy (kapłani), nie bywają jednak mianowani Biskupi.

 

Wiecie tedy już, szanowni słuchacze, że Papież mianuje Kardynałów, a Kardynałowie po śmierci Papieża wybierają jego następcę. Wiedzieliście już o tym, ale należało przedstawić, na jakiej to dzieje się podstawie. Papież nie wychodzi z plebiscytu, z czteroprzymiotnikowego głosowania ludu całego świata; wychodzi z wyboru kilkudziesięciu mężów, których jeden z poprzednich Papieży uznał za posiadających potrzebne do tego kwalifikacje: głęboką naukę, szerokie wiadomości, silną wiarę złączoną z umiłowaniem sprawy Bożej, sumienie czułe, a przy tym roztropność i odwagę cywilną, gotowość narażenia się na niechęć a choćby prześladowania ze strony ludzi, którym sprawa Boża jest obojętna, lub którzy chcą obalić królowanie Boże na ziemi. Sam skład grona wyborców Papieża stawia nam dobitnie przed oczy potęgę Kościoła.

 

 

 

Kardynałowie wybierają Papieża, lecz władzy mu nie nadają. Pan Bóg ani ogółowi Kleru i ludu, ani Kolegium Kardynalskiemu nie nadał mocy do tego. Papieżowi w chwili dokonanego wyboru daje władzę sam Pan Bóg; słusznie Innocenty III Papież wyrzekł te słowa: Władza nasza nie jest od ludzi, jest od Boga.

 

Mimo to godność Kardynałów jest po papieskiej największa. Papieże nadali im prawa i przywileje zaszczytne, których wymieniać nie mogę dla braku czasu. Co do odznak zewnętrznych przysługuje Kardynałom wszystkim (nawet Diakonom) prawo używania infuły, szat purpurowych i kapelusza tegoż koloru, skąd zwani bywają purpuratami; przysługuje im też tytuł Eminentissimus Princeps lub Jego Eminencja.

 

 

II.

 

Wiemy już, że Papieża wybierają Kardynałowie; chodzi jeszcze o to, w jaki sposób dokonują tego wyboru.

 

Kardynałowie wszyscy mają ścisły obowiązek, po otrzymaniu wiadomości o śmierci Papieża, wyjąwszy chorobę lub inną ważną przeszkodę, śpieszyć do Rzymu, lub, gdyby tam wybór odbyć się nie mógł, na inne miejsce wyznaczone na wybór jego następcy. Nie przysługuje im prawo wyznaczenia zastępcy ani też przesłania swego głosu listem z oddali.

 

Przez dziewięć dni od dnia śmierci Papieża odbywają się w bazylice św. Piotra w Rzymie egzekwie czyli nabożeństwa za spokój jego duszy, w ostatnie trzy dni w sposób najuroczystszy; w ostatnim z tych dni jakiś dygnitarz kościelny na to wybrany wygłasza mowę żałobną o zmarłym Papieżu. Dnia dziesiątego Dziekan Św. Kolegium Kardynałów odprawia w tejże Bazylice Mszę św. na wyproszenie pomocy Ducha Świętego dla ważnej sprawy, która ma się odbyć. Po tej Mszy znów jeden z Kardynałów ma mowę, w której upomina Kardynałów, by Boga samego mając na pamięci wybrali Pasterza najgodniejszego i w czasie jak najkrótszym. Tegoż dnia przed wieczorem udają się Kardynałowie w uroczystym pochodzie do tak zwanego Conclave, tj. do miejsca mającego po ich wejściu być zamkniętym, by tam bez żadnych przeszkód, bez mieszania się osób do tego niepowołanych, mogli dokonać wyboru. Ponieważ wybór Papieża odbywa się od dłuższego już czasu na Watykanie, na konklawe przysposabia się najprzód ta część pałaców watykańskich, w której znajduje się słynna duża kaplica zwana Sykstyńską. Każdemu Kardynałowi wolno wziąć ze sobą do konklawe do swej obsługi dwóch towarzyszy, mianowicie dwóch duchownych albo jednego duchownego i jednego świeckiego. Kardynałom na zdrowiu słabszym może być dodany trzeci towarzysz. Ci obsługujący jednak muszą zobowiązać się przysięgą do tego, że jeżeliby doszło do ich wiadomości cokolwiek z obrad Kardynałów, tego nigdy nie wyjawią, wyjąwszy, gdyby nowo wybrany Papież to pozwolił. Wchodzą także do konklawe klerycy, mający obsłużyć zakrystię, i mistrzowie ceremonij, jeden kapłan-zakonnik jako spowiednik, a na przypadek zasłabnięcia kogoś z Konklawistów dwóch lekarzy, jeden chirurg i aptekarz. Ogromne sale pałacu przedziela się na czas obrad i wyboru drewnianymi ścianami, tak, że każdy Kardynał otrzymuje dwa pokoje, jeden dla siebie, a drugi dla tych, którzy go obsługują. W dawnych czasach zamurowywano drzwi prowadzące do konklawe, a nawet i okna o tyle, że tylko od góry światło do pokoi wpadało; lecz tego zaniechano, bo na przypadek jakichś niepokojów i to niewiele by pomogło; drzwi tylko się zamyka, a klucze są w rękach wyznaczonych do tego prałatów. Żywność dla Kardynałów i innych osób w konklawe się znajdujących przynoszą z innych pomieszczeń Watykanu słudzy i przez tak zwane "koło" podają do konklawe pod odpowiednim nadzorem.

 

Nazajutrz po wejściu Kardynałów do konklawe i po jego zamknięciu zaczyna się właściwa akcja wyboru, którą to akcję także nazywamy Konklawe.

 

Przez cały czas trwania Konklawe jeden z Kardynałów odprawia rano w dużej kaplicy Mszę św., w czasie której inni Kardynałowie, nie mogący Mszy odprawić dla braku czasu lub słabego zdrowia, przystępują do Komunii świętej. W kaplicy przygotowane są dla Kardynałów stalla, podobne do katedralnych, w których oni siedzą, stoją lub klęczą według tego, czego chwila wymaga. Nad każdym Kardynałem umieszczony jest baldachim podobny do tego, jaki widzimy nad tronem Biskupa, a to na znak ich władzy dokonania aktu wielkiej doniosłości. Po Mszy i odśpiewaniu hymnu Veni Creator Spiritus przystępują do wyboru.

 

Trzeba tu postawić pytanie, kto może być wybrany Papieżem. Wybrany może być ważnie każdy mężczyzna dorosły, katolik, na umyśle zdrowy, obyczajów w niczym nie poszlakowanych, posiadający odpowiednią wiedzę, bez względu na narodowość, do której należy, i chociażby był człowiekiem świeckim, nie posiadał jeszcze żadnych święceń. Obowiązkiem jednak Kardynałów jest, wybrać człowieka jak najodpowiedniejszego i jak najgodniejszego.

 

Od wieków ustaliło się, że Papieżem zostaje wybrany Kardynał i to narodowości włoskiej. Ostatnim Papieżem, który nie był przedtem Kardynałem, był Urban VI (1378 – 1389), przedtem Arcybiskup miasta Bari w południowych Włoszech (w Bari jest grób św. Mikołaja, którego święto jest 6-go grudnia). Ostatnim Papieżem narodowości nie włoskiej był Hadrian VI (1522 – 1523), przedtem Biskup Tortozy w Hiszpanii i Kardynał, narodowości niemieckiej (urodzony w mieście Utrecht).

 

Ma to swoje dobre strony, że Papieżem bywa zwykle wybierany Kardynał, bo przeszedł już odpowiednią w sprawowaniu rządów praktykę; nie narzekajmy także i na to, że Włoch zwykle zostaje Papieżem, bo łatwiej Włochowi obracać się w Rzymie, niż człowiekowi innej narodowości, a Papieżowi trzeba ułatwiać jego ciężkie zadanie. My Polacy nadto doświadczyliśmy tego, że Papieże Włosi odnoszą się do nas z wielką miłością. Kto wie, co za zamieszania mogłyby powstawać z tego, gdyby Papież był coraz to z innej narodowości. Że św. Piotr osiadł w Rzymie, to uczynił z pewnością z natchnienia Bożego, i że przez to Rzym stał się stolicą Chrześcijaństwa, to stało się z pewnością z woli Boga, a że Bóg nam chce dobrze, to już twierdzę z największą stanowczością. Nie są jednak Kardynałowie obowiązani wybierać Włocha.

 

Co do sposobu, w jaki Kardynałowie obierają Papieża, to gdyby to uczynili przez aklamację, tj. na wniosek jednego wszyscy, jakoby natchnieni od Ducha Świętego, obwołali viva voce (żywym głosem) kogoś Papieżem, wybór byłby ważny. Byłby on także ważny, gdyby Kardynałowie wybrali ze swego grona 3, 5 lub 7, i im powierzyli wybór. Ale te dwa sposoby rzadko są możliwe.

 

Zwykłym sposobem wybierania jest głosowanie, tajne, na piśmie, – głosowanie, jak już silnie zaznaczyłem, samych tylko Kardynałów.

 

Papieżem zostaje ten, kto otrzyma dwie trzecie części głosów obecnych Kardynałów.

 

Ponieważ nie ma tu komitetu przedwyborczego i nikt nie kandyduje i nie wygłasza, jak u nas przed wyborami do Sejmu, kandydackiej mowy, Kardynałom też nie wolno ani czynić układów o wybór, ani obiecywać najprzód oddania głosu na kogoś: Konklawe nieraz trwa dni kilka, zanim wymagana ilość głosów na kogoś padnie. Kardynałowie głosują w kaplicy dwa razy na dzień, raz rano po Mszy św., drugi raz popołudniu, póki to się nie stanie. Kardynałowie, którzy się na Konklawe spóźnili, bywają do niego wpuszczani, i jeżeli wybór jeszcze nie jest dokonany, od chwili wejścia głosują.

 

Przygotowane są kartki podłużne, na których wyższej części są wydrukowane słowa: Ego Card... (Ja Kardynał) i tu Kardynał pisze swe imię i nazwisko i swój tytuł, np. "Ja Aleksander Kakowski, Kardynał św. Augustyna", a niżej wydrukowane są słowa: Eligo in Summum Pontificem R. D. Dominum meum D. Card... (wybieram na Najwyższego Kapłana Najprzewielebniejszego Pana mego...), i tu Kardynał dopisuje, kogo wybiera na Papieża. Każdy z Kardynałów swoją kartkę po jej wypełnieniu składa tak, by na zewnątrz nie było widać, ani kto głosuje, ani na kogo głosuje, i pieczętuje woskiem czerwonym i pieczątką na to przygotowaną.

 

Po napisaniu i zapieczętowaniu kartek Kardynałowie, jeden po drugim, zbliżają się do ołtarza; każdy z nich niesie jawnie swą kartkę, klęknąwszy, modli się krótką chwilkę, potem stojąc, mówi głośno i wyraźnie: Testor Christum Dominum, qui me judicaturus est, me eligere, quem secundum Deum judico eligi debere (Wzywam na świadka Chrystusa Pana, który sądzić mię będzie, że wybieram tego, o którym wobec Boga sądzę, że powinien być wybrany), poczym kartkę swą z pateny wsuwa do stojącego na ołtarzu dużego kielicha.

 

Gdy wszyscy oddadzą swe głosy, wybrani naprzód losem z pośród Kardynałów Skrutatorzy otwierają kartki i odczytują z każdej kartki, kto głos otrzymał (a nie, kto głos dał); wszyscy zaś Kardynałowie zapisują sobie, ile kto głosów otrzymał. Jeżeli nikt nie otrzymał dwóch trzecich części głosów, Papież nie jest jeszcze wybrany; kartki pali się i następuje drugie głosowanie. I to powtarza się, póki ktoś nie otrzyma dwóch trzecich części głosów i przez to nie zostanie Papieżem. Głosuje się jednak tylko dwa razy na dzień, bo całe scrutinium trwa długo. Przysięgi jednak wyżej wymienionej (Testor Christum Dominum) Kardynałowie nie powtarzają przy dalszym kartek oddawaniu; raz złożona, obowiązuje do końca procedury.

 

Gdy kto otrzyma dwie trzecie części głosów, jest już wybrany Papieżem. Kardynał Dziekan zapytuje go, imieniem całego św. Kolegium, czy wybór przyjmuje. Jeżeli odpowie, że przyjmuje, zapytuje go, jakie imię chce nosić jako Papież. Jest bowiem zwyczaj, zapoczątkowany przez Papieża Jana XII (955 – 964), że Papież zmienia imię. Wstępuje w tym w ślady św. Piotra, który przedtem nosił imię Szymon, a postanowiony przez Pana Jezusa Głową Kościoła, otrzymał odeń imię Piotr. Gdy wybrany oświadcza, jakie imię chce nosić, Kardynał Diakon wkłada mu na palec pieczęć rybaka, przedstawiającą św. Piotra na łodzi i spadają baldachimy z nad miejsc innych Kardynałów, pozostaje baldachim tylko nad miejscem wybranego.

 

Gdy się to dzieje w Konklawe, tymczasem na ogromnym placu przed Kościołem św. Piotra gromadzą się tysiące ciekawych, chcących się czym prędzej dowiedzieć, kto został Papieżem. Czy wybór został dokonany czy jeszcze nie, to poznają ciekawi z dymu, który wychodzi z komina nad gmachem Konklawe. Jest bowiem zwyczaj, że jeżeli scrutinium nie powiodło się, do kartek wyborczych, które mają być spalone, dodają trochę słomy, przez co wychodzi z komina obłok obfity i ciemny; gdy wybór został dokonany, palą się kartki same i wychodzi obłoczek lekki i prawie biały.

 

Ponieważ mówiłem już dość długo i wyczerpałem przedmiot zapowiedziany, tj. wykazałem, kto i w jaki sposób obiera Papieża, zostawmy na dziś Kardynałów w Konklawe a lud na placu przed Watykanem – i skończę na dziś mój odczyt. Na przyszłym zebraniu opowiem szanownym panom (i gościom, jeżeli będą), jak się ogłasza wybór dokonany, i jak nowo wybrany Papież udziela błogosławieństwa Urbi et Orbi – i o Jego koronacji.

 

Ten lud, który zostawiliśmy przed Watykanem do południa 6 lutego 1922, jeszcze nie wiedział, kto został wybrany Papieżem, ale my wiemy, że wybranym został Ten, którego czcimy i serdecznie kochamy. A przeto na zakończenie pomódlmy się krótko za Ojca Świętego Piusa XI. Pan niech Go strzeże i niech Go łaskami Swymi obsypuje i szczęśliwym uczyni na ziemi a po najdłuższym życiu Świętym w niebie!

–––––––––––

 

Karol Józef Fischer, BISKUP TYTULARNY MALLIJSKI, SUFRAGAN PRZEMYSKI, Kazania i przemówienia przygodne i różne. Tom I. Ogólnego zbioru kazań tom V. Kraków 1929. Nakładem Autora, ss. 146-157.

[Bobcat]

Ależ skądże, po prostu przedstaw mi te zbieżności między opresyjnością i zbrodniczym okresem stalinizmu, a obecną sytuacją Katolików i nie-Katolików w tym kraju.

Proszę...pisz, podaj przykłady.

 

O zbrodniach obecnie nikt nie mówi. Natomiast na podobieństwa wskazywałem wielokrotnie i nie ma potrzeby powtarzać.

 

@abece

 

Po co w ogóle wkleiłeś tu ten kilometrowy wykład?

[xniwax]

Dalej nie odpowiadasz na pytanie i nie podajesz przykładów.

[23031970]

W pierwszych wiekach Kościoła wybierano Papieża w ten sam sposób, w jaki wybierano Biskupów. Przypominam, że Papieżem jest każdoczesny Biskup Rzymu dlatego, że Papież jest następcą św. Piotra, Księcia Apostołów, a św. Piotr stolicę swą założył w Rzymie, stąd rządził całym Kościołem i tu życie zakończył na krzyżu. Otóż po śmierci każdego Papieża zjeżdżali się do Rzymu Biskupi najbliższej okolicy, sondowali opinię duchowieństwa i ludu, kto by najgodniejszym był wstąpienia na stolicę Piotrową; kogo wybrano, tego, jeżeli jeszcze nie był Biskupem ani nawet kapłanem, wyświęcał na kapłana a potem konsekrował na Biskupa – Biskup bliskiego miasta Ostii. Pisał o tym między innymi św. Cyprian, Biskup Kartaginy, w połowie wieku III po Chrystusie. Wybory te odbywały się zazwyczaj spokojnie i we wielkiej zgodzie, bo mnóstwa wierzących było serce jedno i dusza jedna (Dz. 4, 32).

 

Dlaczego więc na następcę Św.Piotra wybrano : Stefana VI , Sergiusza III , Jana X (notabene , czy go wybrano ? ), Benedykta IX , Urban VI (morderca kardynałów) ,Jan XII ,Aleksander VI ?

 

 

i proszę tylko mi nie mówić , że Duch Święty partycypował w konklawe !

 

 

 

i cytat z Pisma Świętego :

 

"Panie, przenikasz i znasz mnie,Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję.Z daleka przenikasz moje zmysły,widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane.

Choć jeszcze nie ma słowa na języku: Ty, Panie, znasz je w całości. Ty ogarniasz mnie zewsząd i kładziesz na mnie swoją rękę. Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza, zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć. Gdzież się oddalę przed Twym duchem? Gdzie ucieknę od Twego oblicza? Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś, jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę."

[Bobcat]

Dalej nie odpowiadasz na pytanie i nie podajesz przykładów.

 

Pisałem to wielokrotnie. Poczytaj moje wpisy w tym wątku i innych podobnych to się dowiesz. Próby działania metodą "na zmęczenie materiału" będą bezskuteczne.

[xniwax]

Twoje wpisy w tym temacie są zwykłym bełkotem komisarza z minionej epoki.

Skoro przyjąłeś taką postawę, proszę przybliż te podobieństwa w opresyjności epoki stalinowskiej rzekomo istniejące w naszej obecnej rzeczywistości..