Rock progresywny i pochodne - dobre płyty.

[aryman]

Steven Wilson ogłosił skład muzyków na trasę 2025. Wraca najlepsza konfiguracja:

Nick Beggs, Adam Holzman, Craig Blundell and Randy McStine.

Grzechem będzie tam nie być 🙂

[yayacek]

9 godzin temu, aryman napisał:

Nick Beggs

Nick Beggs to jest mistrz. Rewelacyjny basista i zajefajny gość z dystansem do siebie. To co robił w Kajagoogoo to mistrzostwo świata a kawałek

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) to basowa ikona światowego popu - warto kliknąć w

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) i obejrzeć analizę gry.
Kajagoogoo, taki wyśmiewany zespół lat 80-tych a ja uważam, że to był wielki zespół. Tylko dwie płyty w karierze (pod nazwą Kaja nie wliczam) a pierwsza z Limahlem. Druga płyta jest ciekawsza, tam już Beggs oprócz basu był też na wokalu - i świetnie mu to wychodziło. Wirtuozeria gry na basie jest o tyle ciekawa, że miała miejsce w typowo synth-popowym zespole, nie jakimś rockowym czy prog-rockowym. Te kawałki Kajagoogoo właściwie opierały się na linii gitary basowej, która niemal w każdym utworze odgrywała 'pierwsze skrzypce'. To nie była gitara basowa co akompaniuje w tle - to była gitara basowa wygrywająca melodię. I to właśnie tworzyło fenomen Kajagoogoo.

Drugim takim gościem w tamtych latach był John Taylor z Duran Duran. Genialny basista i dość często pomijany przez wszelakich twórców rankingów a to chyba z prozaicznego powodu, że grał w typowo popowym zespole - szkoda. Lecz bez tego basu Duran Duran byłby zwykłym, mało interesującym zespolikiem.
Jeśli ktoś nie wie o co biega, to warto zerknąć na

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) , gdzie na tzw. bass cover można o wiele łatwiej wyłapać zawiłość i mistrzostwo basu w Duran Duran.

Przepraszam za taki mały offtop, ale ilekroć gdzieś widzę nazwisko Beggs nie mogę się powstrzymać od wspomnień i konotacji z Kajagoogoo. A poza tym aktorka z klipu Too Shy zawsze mi się podobała - kanadyjska modelka Carolyn ‘Ali’ Espley.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[soundchaser]

Godzinę temu, yayacek napisał:

aktorka z klipu Too Shy zawsze mi się podobała - kanadyjska modelka Carolyn ‘Ali’ Espley.

Limahl też był ładny. 😁

[iro III]

10 godzin temu, yayacek napisał:

Drugim takim gościem w tamtych latach był John Taylor z Duran Duran

Trzecim, (dla mnie pierwszym, bo i poziom muzyczny półka wyżej) w tym gatunku, i top basista - Level 42 i Mark King.

Edytowane 1 Września 2024 przez iro III

[aryman]

12 godzin temu, yayacek napisał:

Nick Beggs to jest mistrz. Rewelacyjny basista i zajefajny gość z dystansem do siebie. To co robił w Kajagoogoo to mistrzostwo świata a kawałek

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) to basowa ikona światowego popu - warto kliknąć w

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) i obejrzeć analizę gry.
Kajagoogoo, taki wyśmiewany zespół lat 80-tych a ja uważam, że to był wielki zespół. Tylko dwie płyty w karierze (pod nazwą Kaja nie wliczam) a pierwsza z Limahlem. Druga płyta jest ciekawsza, tam już Beggs oprócz basu był też na wokalu - i świetnie mu to wychodziło. Wirtuozeria gry na basie jest o tyle ciekawa, że miała miejsce w typowo synth-popowym zespole, nie jakimś rockowym czy prog-rockowym. Te kawałki Kajagoogoo właściwie opierały się na linii gitary basowej, która niemal w każdym utworze odgrywała 'pierwsze skrzypce'. To nie była gitara basowa co akompaniuje w tle - to była gitara basowa wygrywająca melodię. I to właśnie tworzyło fenomen Kajagoogoo.

Drugim takim gościem w tamtych latach był John Taylor z Duran Duran. Genialny basista i dość często pomijany przez wszelakich twórców rankingów a to chyba z prozaicznego powodu, że grał w typowo popowym zespole - szkoda. Lecz bez tego basu Duran Duran byłby zwykłym, mało interesującym zespolikiem.
Jeśli ktoś nie wie o co biega, to warto zerknąć na

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) , gdzie na tzw. bass cover można o wiele łatwiej wyłapać zawiłość i mistrzostwo basu w Duran Duran.

Przepraszam za taki mały offtop, ale ilekroć gdzieś widzę nazwisko Beggs nie mogę się powstrzymać od wspomnień i konotacji z Kajagoogoo. A poza tym aktorka z klipu Too Shy zawsze mi się podobała - kanadyjska modelka Carolyn ‘Ali’ Espley.

To wszystko prawda. Nick Begs pomyka też na ,, sticku " co dodaje muzyce specyficznego kolorytu.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[soundchaser]

Kolejna perełka starego włoskiego rocka progresywnego - jednopłytowiec:

De De Lind - Io Non So Da Dove Vengo E Non So Dove Mai Andrò, Uomo È Il Nome Che Mi Han Dato (1973)

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Bardzo długi tytuł płyty, który można przetłumaczyć tak:

Nie wiem skąd idę i nie wiem dokąd zmierzam, człowiek to imię, które mi nadano.

Muzyka to połączenie symfonicznego rocka z akustycznymi i folkowymi klimatami. Dużo gitary akustycznej, fletu, ale też saksofon, flugelhorn i organy.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[broniasz]

W dniu 31.08.2024 o 21:04, yayacek napisał:

Nick Beggs to jest mistrz. Rewelacyjny basista i zajefajny gość z dystansem do siebie. To co robił w Kajagoogoo to mistrzostwo świata a kawałek

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) to basowa ikona światowego popu - warto kliknąć w

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) i obejrzeć analizę gry.
Kajagoogoo, taki wyśmiewany zespół lat 80-tych a ja uważam, że to był wielki zespół. Tylko dwie płyty w karierze (pod nazwą Kaja nie wliczam) a pierwsza z Limahlem. Druga płyta jest ciekawsza, tam już Beggs oprócz basu był też na wokalu - i świetnie mu to wychodziło. Wirtuozeria gry na basie jest o tyle ciekawa, że miała miejsce w typowo synth-popowym zespole, nie jakimś rockowym czy prog-rockowym. Te kawałki Kajagoogoo właściwie opierały się na linii gitary basowej, która niemal w każdym utworze odgrywała 'pierwsze skrzypce'. To nie była gitara basowa co akompaniuje w tle - to była gitara basowa wygrywająca melodię. I to właśnie tworzyło fenomen Kajagoogoo.

Drugim takim gościem w tamtych latach był John Taylor z Duran Duran. Genialny basista i dość często pomijany przez wszelakich twórców rankingów a to chyba z prozaicznego powodu, że grał w typowo popowym zespole - szkoda. Lecz bez tego basu Duran Duran byłby zwykłym, mało interesującym zespolikiem.
Jeśli ktoś nie wie o co biega, to warto zerknąć na

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) , gdzie na tzw. bass cover można o wiele łatwiej wyłapać zawiłość i mistrzostwo basu w Duran Duran.

Przepraszam za taki mały offtop, ale ilekroć gdzieś widzę nazwisko Beggs nie mogę się powstrzymać od wspomnień i konotacji z Kajagoogoo. A poza tym aktorka z klipu Too Shy zawsze mi się podobała - kanadyjska modelka Carolyn ‘Ali’ Espley.

Koncert Kadżagugu na którym byłem w latach 80-tych był zajefajoski.Ktoś był, coś pamięta?

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Peter75]

W dniu 1.09.2024 o 07:44, iro III napisał:

Trzecim, (dla mnie pierwszym, bo i poziom muzyczny półka wyżej) w tym gatunku, i top basista - Level 42 i Mark King.

czwarty (może niekonieczne w tym gatunku ale też nie aż tak bardzo daleko) Mick Karn z Japan.

 

Edytowane 2 Września 2024 przez Peter75

[Mark75X]

Czołowe postacie związane z Anathema uruchamiają nowy projekt pn. Weather Systems. Singiel z połowy lipca na razie nie rzuca jednak na kolana. Jeśli płyta będzie chociaż w połowie tak dobra jak solowy projekt Canavagha i jedyny jak dotąd jego album Monochrome, to już będzie to pewien sukces. Płyta ma być wydana 27.09. Ten news to tak czy inaczej konkret.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[broniasz]

P2O5 z Germani,fajne.

[szymon1977]

Na Netflix jest film Yessongs... pewnie i tak wszyscy o tym wiecie 🙂

 

[aryman]

17 minut temu, szymon1977 napisał:

Na Netflix jest film Yessongs... pewnie i tak wszyscy o tym wiecie 🙂

 

A ja nie wiedziałem....  Nie wchodziłem na netflixa dobre 2 miesiące co w dzisiejszych czasach może budzić oburzenie 😁

Dziś chyba jednak się tam zaloguje.

[Mark75X]

Godzinę temu, aryman napisał:

może budzić oburzenie

Zależy jak u kogo. W moim przypadku budzi pełne zrozumienie, a nawet uznanie.👍

[szymon1977]

Miłego oglądania, bo ja i Yes to... nie bardzo.

[jezz]

2 godziny temu, szymon1977 napisał:

Na Netflix jest film Yessongs... pewnie i tak wszyscy o tym wiecie 🙂

 

Na szczęście nie mam netflixa😀

[iro III]

Film "Yessongs" znam od kiedy istniało video VHS, trzypłytową wersję na winylu oczywiście też.

Najlepszy czas tej grupy.

Co prawda wersje koncertowe w ich przypadku niewiele różnią się od studyjnych ale zawsze warto zobaczyć jak wirtuozi sobie radzili ze skomplikowaną materią swoich kompozycji na koncertach. (Niewykonalne technicznie dla prostych "naturszczyków" rockowych) Dla fanów prog rocka nudy nie ma, jest żywioł koncertowy, oczywiście na miarę prog bez wybuchów, gejzerów i galopad gitarzystów w te i nazad po szerokości sceny, jest Muzyka.

[szymon1977]

20 minut temu, iro III napisał:

Co prawda wersje koncertowe w ich przypadku niewiele różnią się od studyjnych ale zawsze warto zobaczyć jak wirtuozi sobie radzili ze skomplikowaną materią swoich kompozycji na koncertach.

Ot to! Yes zawsze gdzieś obok moich ulubionych płyt się przewijało. Do dziś pozostało u mnie Fragile i przebojowe 90125. Znajdę chwilę to i ja obejrzę, z ciekawością i szacunkiem dla najlepszych. 

Edytowane 6 Września 2024 przez szymon1977

[Peter75]

12 godzin temu, szymon1977 napisał:

Na Netflix jest film Yessongs... pewnie i tak wszyscy o tym wiecie 🙂

ależ oczywiście że nie wiedziałem, dzięki kolego! zrobiłeś mi wieczór w weekend🙂

Edytowane 6 Września 2024 przez Peter75

[broniasz]

Jest nowy Tides from Nebula,jakież to nudne jest.

[aryman]

7 godzin temu, broniasz napisał:

Jest nowy Tides from Nebula,jakież to nudne jest.

No jest nowy utwór.  Nudy wg mnie tam nie ma. Jest intensywne i wciągające  granie kosmiczne- gitarowe właśnie w ich stylu.  Postawiłbym inny zarzut na upartego - nie zaproponowali w tym kawałku nic nowego ...

 

Jest też nowy Dawid Gilmour. To takie wydawać by Się mogło,,brzdakanie " I ,,plumkanie". Proste songi. Jednak Ten głos a przedewszystkim Ta gitara sprawiają, że autentycznie miałem ciary na plecach. Magia Pink Floyd momentami wręcz wylewa się z głośników mimo, że to zupełnie inna muzyczna opowieść... 

I tylko zwielokrotnilo się  marzenie, żeby jeszcze kiedyś zobaczyć na żywo za plecami muzyków charakterystyczny ekran w kształcie koła. Kto wie , może w 2025 w Polsce?....🙂

[broniasz]

No i ruszyli.

 

[turandy]

W dniu 13.09.2024 o 14:21, broniasz napisał:

No i ruszyli.

 

I to jest znakomita wiadomość 😀

[aryman]

W dniu 13.09.2024 o 14:21, broniasz napisał:

No i ruszyli.

 

Byle dotarli nad Wisłę kiedyś. 

[aryman]

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[soundchaser]

Nie wiedziałem, że Damian Wilson śpiewa teraz w Arenie. Bardzo lubię jego wokal.

[Zbig]

W dniu 31.08.2024 o 21:04, yayacek napisał:

Drugim takim gościem w tamtych latach był John Taylor z Duran Duran. Genialny basista i dość często pomijany przez wszelakich twórców rankingów a to chyba z prozaicznego powodu, że grał w typowo popowym zespole - szkoda. Lecz bez tego basu Duran Duran byłby zwykłym, mało interesującym zespolikiem.
Jeśli ktoś nie wie o co biega, to warto zerknąć na

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) , gdzie na tzw. bass cover można o wiele łatwiej wyłapać zawiłość i mistrzostwo basu w Duran Duran.

Wprawdzie Duranów raczej ciężko zaliczyć do progresji, ale nagrali wystarczająco dużo świetnych kawałków aby zasłużyć na miano wielkich. Ich ostatnia płyta zwyczajnie się broni a basik bardzo przyzwoity.  No i Simon Le Bon po 45 latach ma głos jak nówka nierdzewka.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Zbig]

Do plusów na ostatniej płycie DD należy dorzucić doskonale i bardzo oryginalnie zrobiony cover Paint It Black.

[aryman]

17 godzin temu, soundchaser napisał:

Nie wiedziałem, że Damian Wilson śpiewa teraz w Arenie. Bardzo lubię jego wokal.

Ja z kolei tak naprawdę zwróciłem na niego uwagę dopiero w Arenie🙂

Uważam jednak , że najlepszym wokalista w Arenie był Rob Sowden.

[soundchaser]

Kolejna ciekawa współczesna grupa ze Szwecji - Kaleidoreal.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Długie, rozbudowane kompozycje, ciekawe rozwiązania i zróżnicowana muzyka.
Trochę patosu, ale mi to nie przeszkadza, bo grają naprawdę dobrze.
Nagrali dwie pełnowymiarowe płyty i jedną EPkę. Brzmienie trochę podobne do Spock's Beard i Neala Morse'a, The Tangent, czy nawet Flower Kings momentami.

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[powersources]

W dniu 20.09.2024 o 14:02, soundchaser napisał:

Nie wiedziałem, że Damian Wilson śpiewa teraz w Arenie. Bardzo lubię jego wokal.

Dwa lata temu już śpiewał na koncercie w Poznaniu. Poza fajnym głosem bardzo charyzmatyczny