Chet Baker - Cool Jazz

[Chicago]

Proponuje watek poswiecony temu wybitnemu artyscie, ktory wpisal sie na stale do kanonu muzyki jazzowej i zostawil

po sobie wielki slad w historii muzyki. 64 plyty wydane przez wytwornie - "Prestige", "Riverside", "Enja", "Blue Note",

"Pacific Jazz", "SteepleChase", "Circle", "Timeless" oraz 93 pozycje wydane przez szereg innych firm.

Razem 157 plyt, tak ze jest z czego wybierac i o czym rozmawiac.

13 maja, czyli za piec dni, mija 23 rocznica smierci tego znakomitego muzyka, wiec temat jest tym bardziej aktualny.

Zapraszam do dyskusji i wymiany ciekawych propozycji plytowych.

[broy]

my funny valentine....

[Gość Arek__45]

...wlasnie, kto dzis tak gra ...ba spiewa ..caly te niby "smooth jazz" ma sie nijak do chocby jednej jego plyty .....

[Jakew]

Chet był ciężkim heroinistą i w ogóle miał takie życie, że jego smooth rzeczywiście nijak się ma do większośc współczesnegp smoothu. Obejrzałem kiedyś świetny dokument. W pamięci zapadły mi słowa Cheta: Rób to co lubisz i bądź w tym świetny and you don't have too many problems.

[Chicago]

Posiadam 31 plyt Cheta Bakera, w tym wszystko co nagral dla dunskiej wytworni "SteepleChase". Wlasnie te nagrania

cenie sobie najbardziej, a w szczegolnosci zapis koncertu z czolowego klubu jazzowego w Kopenchadze "Montmartre".

Trzy sety z 4 pazdziernika 1979 roku, utrwalone na trzech plytach, z dunskim wirtuozem kontrabasu Nielsem - Henningiem

Orstedem Pedersenem i sprawnym mlodym gitarzysta Dougiem Raney - synem troche niedocenionego i zapomnianego

amerykanskiego gitarzysty Jimmy Raney. Warto rowniez wspomniec o plycie studyjnej "The Touch of Your Lips" - nagranej

21 czerwca 1979 w tym samym skladzie, oraz znakomitej "Diane" w duecie z Paulem Bleyem z 27 lutego 1985 roku.

Zostaja jeszcze "No Problem" z 2 pazdziernika 1979 i "When Sunny Gets Blue" z 23 lutego 1986 roku - gdzie Chet

musial byc chyba bardzo zmeczony, bo doslownie w niektorych momentach tak jak by byl "out of tune".

Koniecznie trzeba dodac, ze jakosc nagran ze "SteepleChase" jest rewelacyjna, a koncert w "Montmartre" brzmi magicznie

Wszystkim milosnikom Ch.Bakera goraco polecam te nagrania i sa to pozycje obowiazkowe w naszych zbiorach.

 

Muzyka Cheta Bakera jest niepowtarzalna. Jego delikatne frazy i liryczne brzmienie trabki przepelnionej powietrzem

oraz nastrojowy cieply wokal stworzyly najlepszy "Cool Jazz" jaki mozna sobie wyobrazic.

Jego granie, totalnie z tylu ( "laid back time signature" ) stwarzalo zawsze bardzo duzo przestrzeni i miejsca dla

improwizacji pozostalych muzykow. Uwielbiam jego styl, gre na trabce, wokal i wiekszosc projektow muzycznych, ktore

do tej pory slyszalem. Moim zdaniem jest to kwintesencja stylu "Cool" i nigdy jego muzyka mi sie nie znudzi.

Jest prawdziwa, szczera i przepiekna, a plyty takie jak "One Night in Tokyo", "Chet Baker & Bill Evans - The Complete

Legendary Sessions" razem z wyzej wymienionymi, powalaja na kolana.

This is Cool prosze Panstwa.

 

Pozdrawiam, Mariusz.

 

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[sady]

Stawiam że Chet wydał ponad 200 płyt winylowych Cheta.

Sam mam ze 120 Cd i tylko 92 winyle. Nie jestem za tytułem Cool Jazz, ale Chet muzykiem był....

 

MarkN

Wczoraj kupiłem nigdy nie wydany na CD Leaving-długo się "zasadzałem", bo to rzadka płyta i jedna z piękniejszych.

Płyty studyjne i koncertowe z wytwórni SteepeChase są jak najbardziej OK. do świetniej zrealizowanych wrzucę na pewno te z wytwórni CTI, Epic.

Dorzucam:

"Carnegie Hall Concert" z Gery Mulliganem

"She was to good to me"

"Together"z Paulem Desmondem

"Broken wind"

lubię płyty z wibrafonistą Lackerschmitdem, jak i z gitarzystą Catherine

Równe Steeplechase jest dwupłytowy koncert "Live from the Moonlight"-kawał świetnej muzyki

mam słabość do duetów i tria z pianistą Enrico Pieranunzim (Heart of the ballad, Funk in deep freeze, Little Girl Blue)

[Witek B.]

This is Cool prosze Panstwa.

 

Yes, this is cool i dlatego wspominanie w tym wątku o smooth-"jazzie" jest wielce niestosowne. To są dwa zupełnie różne gatunki muzyki.

 

A do Cheta wracając - cenię go jako trębacza, ale od 50-ciu lat usiłuję go docenić również jako wokalistę jazzowego i zupełnie mi to nie wychodzi. Pomożecie? Na jakich płytach jego wokal jest szczególnie godny uznania?

[tomasz_pianista]

Jeżeli wokal Cie nie chwyta, to raczej nie znajdziesz nic wyróżniającego, miał taki styl. Mnie osobiście bardzo się podoba, ponieważ...tak naprawde nie umiał za dobrze śpiewać (chociaż ja osobiście chciałbym mieć takie zdolności), ale to tworzyło klimat nostalgii i własnie cool. Polecam zdjęcia Williama Claxtona, na mezzo leciał kiedyś reportaż (wywiad z claxtonem i znawcami jazzu), świetnie oddaje czasy lat 50 w LA, które było zupełnie inne niż NY. Bardzo lubie kawałek Estate (włoska piosenka), no i wszystkie klasyki, Let's get lost jest bardzo popularne, bo było w jakiejś grze czy coś:)

[sady]

[quote name='Witek B.' Wokal Cheta z lat 53-58 to zupełnie inny klimat niż ten z późniejszych czy ostatnich płyt.

Nawet jak posłuchasz

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) czy

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

a potem

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

to usłyszysz różnicę.

Wokal Cheta jak kobieta - albo Ci się podoba i akceptujesz albo idziesz do innej..

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Chicago]

Jak nam wiadomo, przewaznie kazdy trebacz ma niezly glos i potrafi spiewac. Zasada jest ta sama - pracuje przepona.

Dla przykladu, porownajmy wokal i brzmienie trabki L. Armstronga. Prawda, ze podobne brzmienia ?

To samo z Ch. Bakerem. Jego charakterystyczne brzmienie trabki i jego wokal to tak jak jedna melodia.

Liryczny dzwiek i charakter trabki, duzo przestrzeni, powietrza, totalny "laid back timing" - to wszystko mamy rowniez

w jego wokalu. Sound jego instrumentu jest jak najbardzej zblizony do barwy jego glosu i odwrotnie.

 

Pozdr.

 

Yes, this is cool i dlatego wspominanie w tym wątku o smooth-"jazzie" jest wielce niestosowne. To są dwa zupełnie różne gatunki muzyki.

 

A do Cheta wracając - cenię go jako trębacza, ale od 50-ciu lat usiłuję go docenić również jako wokalistę jazzowego i zupełnie mi to nie wychodzi. Pomożecie? Na jakich płytach jego wokal jest szczególnie godny uznania?

 

Dziekuje Witek B.

Nie mozemy prosze Panstwa mieszac wodki z majonezem. "Smooth jazz" i "cool" to dwie rozne planety.

 

Pozdr.

[sady]

To dziś-23 lata

 

Z magicznego koncertu w Tokio

 

[sady]

Mili koledzy..widać temat z napojami wyskokowymi bardziej kręci Naród niż jakiś flugelhornista.

Co słuchamy o poranku, co o zmierzchu, co na kibelku a co w brzuchu burczy?

[Chicago]

Tak, to dzisiaj mija 23 rocznica smierci Cheta Bakera. Trzynastego maja 1988 roku, ok. trzeciej nad ranem,

na ulicy, pod oknami pokoju 210 hotelu "Prins Henrik" w Amsterdamie znaleziono cialo martwego Cheta Bakera.

Do dzisiaj nie wiadomo czy byla to smierc samobojcza czy nieszczesliwy wypadek.

Sekcja zwlok wykazala znaczna ilosc narkotykow w jego organizmie, w ktore to byl uwiklany od dawna.

Gdyby zyl, to w grudniu tego roku skonczylby 82 lata.

W 2005 roku, gubernator Oklahomy - Brad Henry - proklamowal dzien 2 lipca jako "Chet Baker Day"

Jego duch i caly dorobek artystyczny sa obecne do dzisiaj i na pewno beda obecne w przyszlosci w calej historii

muzyki jazzowej. Bez watpienia byl to "Prince of Cool".

[Witek B.]

porownajmy wokal i brzmienie trabki L. Armstronga. Prawda, ze podobne brzmienia ?

 

No to porównajmy:

 

 

Dla mnie te brzmienia są zupełnie niepodobne. Na trąbce Armstrong grał zwykle krystalicznie czystym dźwiękiem lubiąc wysokie rejestry, a jaki miał głos to każdy słyszy. Jego głos bardziej kojarzy mi się z brzmieniem trąbki Wild Bill Davisona.

Czy przypadkiem nie pomyliłeś brzmienia z frazowaniem?

[Chicago]

No to porównajmy:

 

 

Dla mnie te brzmienia są zupełnie niepodobne. Na trąbce Armstrong grał zwykle krystalicznie czystym dźwiękiem lubiąc wysokie rejestry, a jaki miał głos to każdy słyszy. Jego głos bardziej kojarzy mi się z brzmieniem trąbki Wild Bill Davisona.

Czy przypadkiem nie pomyliłeś brzmienia z frazowaniem?

 

Uzylem zlej analogii. Masz racje. Pomylilem brzmienie z fraza, chociaz w przypadku Ch.Bakera jak najbardziej

brzmienie trabki slysze w jego wokalu. Sorry.

 

Pozdr.

 

Stawiam że Chet wydał ponad 200 płyt winylowych Cheta.

Sam mam ze 120 Cd i tylko 92 winyle. Nie jestem za tytułem Cool Jazz, ale Chet muzykiem był....

 

MarkN

Wczoraj kupiłem nigdy nie wydany na CD Leaving-długo się "zasadzałem", bo to rzadka płyta i jedna z piękniejszych.

Płyty studyjne i koncertowe z wytwórni SteepeChase są jak najbardziej OK. do świetniej zrealizowanych wrzucę na pewno te z wytwórni CTI, Epic.

Dorzucam:

"Carnegie Hall Concert" z Gery Mulliganem

"She was to good to me"

"Together"z Paulem Desmondem

"Broken wind"

lubię płyty z wibrafonistą Lackerschmitdem, jak i z gitarzystą Catherine

Równe Steeplechase jest dwupłytowy koncert "Live from the Moonlight"-kawał świetnej muzyki

mam słabość do duetów i tria z pianistą Enrico Pieranunzim (Heart of the ballad, Funk in deep freeze, Little Girl Blue)

 

 

Nie slyszalem o plycie "Live from the Moonlight" z wytworni SteepleChase.

Moglbys cos wiecej napisac o tym wydaniu.

Broken wind - chodzi zapewne o "Broken Wing".

 

Pozdr.

[stefek]

Chet Baker,dla mnie muzyk genialny,także posiadam kilkadziesiąt jego płyt.

A propos jego śpiewania:

Moje ulubione (oprócz "My Funny Valentine" oczywiście):

dwa utwory,gdzie tylko śpiewa "Blue Room" i "Spring Is Here".

Właśnie tu słychać,że Chet śpiewać nie umie,ale paradoksalnie robi to tak genialnie,że ma u mnie mistrzostwo świata :).

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[wojciech iwaszczukiewicz]

Tak, Baker z punktu widzenia tradycyjnej techniki wokalnej nie umiał śpiewać i nie miał głosu.On raczej melorecytował i z tej swojej ułomności zrobił zaletę.

W miarę upływu czasu i wpływu używek zjawisko pogłębiało się.Niemniej zyskiwała siła i dramatyzm przekazu.Był wielkim wokalistą,może nawet większym niż trębaczem.

Cool to oczywiście nie smooth ale faktem jest,że niektórzy przedstawiciele tego drugiego ( Botti) usiłują nawiązywać do Cheta( wygląd,okładki płyt,wokal).

Ale takiego drugiego już nie będzie!

 

Witek B.

 

Może dlatego nie odpowiada Ci jego wokal bo Baker w zasadzie nie swinguje.

[broy]

CB wielkim wokalistą był? Odważna to teza!

 

zwolennikom Hello Dolly proponuję dla odświeżenia wersję Lestera Bowie - posłuchajcie koniecznie!

[sady]

Nie slyszalem o plycie "Live from the Moonlight" z wytworni SteepleChase.

Moglbys cos wiecej napisac o tym wydaniu.

 

"Równe Steeplechase jest dwupłytowy koncert "Live from the Moonlight" [

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Powinienem napisać, że również wspaniały muzycznie i nagraniowo jest ten dwupłytowy koncert,jak te wydane przez Steeplechase, ten z Moonlight i z Tokio. Wszystkie znakomite.

 

CB wielkim wokalistą był? Odważna to teza!

Broy-jakie masz kryteria by zaliczyć kogoś do wielkich? Chet BYŁ wokalistą i to nie byle jakim. W kreowaniu nastroju, siły wyrazu, dramaturgii nie potrzebne jest wiele oktaw. To wystarczy co tam szeptał i mamrotał. Prawdziwie mamrotał.

 

Botti do Cheta ma się tak jak pięść do nosa. Ładny może jest ale słodki i nieprawdziwy.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[broy]

Czy wielki wokalista mamrocze, sady? Odpowiedz sobie sam.

Był powiedzmy specyficznym wokalistą. Chet Baker dla mnie to przede wszystkim Postać, tragiczna postać, ale czy wielki wokalista? Nie mnie sądzić, sady. Ja tylko jestem słuchaczem, sady. Ale bardzo lubię CB!

[Chicago]

Pozwolcie, ze tez doloze swoje trzy grosze. Odbieram muzyke Ch.Bakera jako przekaz jednego z najcieplejszych, a takze

najszczerszych glosow w ogolnie pojetej muzyce jazzowej. Jego muzyka dziala na mnie emocjonalnie. Nie zastanawiam sie

czy jego glos jest prawidlowy i czy on umie spiewac, nie umie spiewac i czy technicznie jest dobry albo nie.

Klimat jego muzyki wytwarza znakomita ciepla atmosfere, a plyty nagrane dla "SteepleChase" to mistrzostwo swiata.

W jego muzyce nie doszukamy sie popisow i wybuchow technicznych. Odnajdujemy jedynie liryke, spokoj i wymarzony

cooljazzowy klimat. A do najwiekszych smakow zaliczam wlasnie te plyty, gdzie wyraznie slychac zmeczenie Cheta.

Przykladem jest plyta z 1986 roku - "When Sunny Gets Blue" - nagrana dla "SteepleChase" z 2 kompozycjami wczesniej

nie wydanymi - "I Should Care" i "Out of Nowhere". I wlasnie taki emocjonalny przekaz cenie sobie najbardziej.

Mialem kilkanascie plyt Ch.Bakera, ktore byly "odsluchane" i lezaly na polce. Po zetknieciu sie z plytami dunskiej

"SteepleChase", odkrywam jego tworczosc na nowo i dokupuje kolejne pozycje. Bardzo bogata dyskografia umozliwia

poszukiwania i na pewno jest w czym wybierac. Z mojej strony, jeszcze raz bardzo polecam plyty ze "SteepleChase",

a szczegolnie koncert z "Montmartre" - dostepny na trzech plytach.

Chet Baker ? - caly "package" prosze. I nie jestem jakims maniakiem, nie zrozumcie mnie zle. Slucham muzyki jazzowej

w calym jej szerokim pojeciu i mam rozne smaki - w zaleznosci od nastroju i potrzeby natezenia dzwiekow, ale Ch.Baker

i jego muza sa w moim rankingu na stale na najwyzszym podium.

 

Pozdr.

[Witek B.]

Chet BYŁ wokalistą i to nie byle jakim. ..... Prawdziwie mamrotał.

 

Podzielając opinię, że Chet śpiewać nie umiał, wyrażam wątpliwość czy umiał mamrotać. Jazzman mamrotać też powinien umieć jeżeli chce robić to zawodowo, choćby jak ten pan, przypadkowo również niezły trębacz:

 

[sady]

Przykladem jest plyta z 1986 roku - "When Sunny Gets Blue" - nagrana dla "SteepleChase" z 2 kompozycjami wczesniej

nie wydanymi - "I Should Care" i "Out of Nowhere".

 

MarN-"Out of Nowhere" z płyty "When sunny.." było ostatnim wydanym nagraniem tego numeru. Już pierwsze zarejestrowane nagranie na płycie wyd. przez Fresh Sounds z 24 marca 1952 roku z Inglewood zawiera tylko to nagranie. Potem nagrał go w 54 na płytach Pacificu, dalej 79 rok z koncertu w Montmarte.W 1982 roku w Stanach nagrał płytę zatytułowaną"Out of Nowhere" z tym utworem a jakże. W 1983 wydawnictwo Marshmallow wydało koncert z Paryża z New Morning z tym utworem a o ostatnim już napisałem.

"I Should Care" pierwszy raz nagrał na płycie występującej pod kilkoma rożnymi tytułami np Angel Eyes czy With Fifty Italian strings w 59 roku. w 62 roku pojawiło się na Stella by Starlight, dalej-ostatni raz - właśnie na "When Sunny Gets Blue".

 

Witku B.. nie czepiajmy się słów. Mamrotał czy podśpiewywał czy śpiewał czy uzupełniam głosem trąbkę-jak zwał tak zwał. Sama ilość płyt Cheta jaką mam raczej świadczy o tym, że mimo tego jak piszesz że śpiewać nie umiał mi to nie przeszkadza :-)

 

Serdeczności

[Chicago]

Przykladem jest plyta z 1986 roku - "When Sunny Gets Blue" - nagrana dla "SteepleChase" z 2 kompozycjami wczesniej

nie wydanymi - "I Should Care" i "Out of Nowhere".

 

MarN-"Out of Nowhere" z płyty "When sunny.." było ostatnim wydanym nagraniem tego numeru. Już pierwsze zarejestrowane nagranie na płycie wyd. przez Fresh Sounds z 24 marca 1952 roku z Inglewood zawiera tylko to nagranie. Potem nagrał go w 54 na płytach Pacificu, dalej 79 rok z koncertu w Montmarte.W 1982 roku w Stanach nagrał płytę zatytułowaną"Out of Nowhere" z tym utworem a jakże. W 1983 wydawnictwo Marshmallow wydało koncert z Paryża z New Morning z tym utworem a o ostatnim już napisałem.

"I Should Care" pierwszy raz nagrał na płycie występującej pod kilkoma rożnymi tytułami np Angel Eyes czy With Fifty Italian strings w 59 roku. w 62 roku pojawiło się na Stella by Starlight, dalej-ostatni raz - właśnie na "When Sunny Gets Blue".

 

Witku B.. nie czepiajmy się słów. Mamrotał czy podśpiewywał czy śpiewał czy uzupełniam głosem trąbkę-jak zwał tak zwał. Sama ilość płyt Cheta jaką mam raczej świadczy o tym, że mimo tego jak piszesz że śpiewać nie umiał mi to nie przeszkadza :-)

 

Serdeczności

 

 

sady - chodzi o wczesniejsze wydania "When Sunny Gets Blue". Nie umieszczono tych nagran na plycie, a byly

zarejestrowane podczas sekcji nagraniowej z 23 lutego 1986 roku w "Sound Track Studios" w Kopenchadze.

Plyte wydala "SteepleChase" w 1988.

[Chicago]

Oczywiscie "podczas sesji nagraniowej", a nie sekcji zwlok np.

[sady]

na winylu nie ma wszystkiego co na cd (na cdjest umieszczone zarówno: I Should Care i Out Of Nowhere)

[Gość glubisz]

Nie pokusice się o wytypowanie jakiejś ciekawej płyty z całej dyskogradfi dla kogoś kto tej dyskografi nie zna? Bo rozumiem że "My Funny Waletine" to kawałek. Nie chce kupować jakiegoś składaka.

[Chicago]

Nie pokusice się o wytypowanie jakiejś ciekawej płyty z całej dyskogradfi dla kogoś kto tej dyskografi nie zna? Bo rozumiem że "My Funny Waletine" to kawałek. Nie chce kupować jakiegoś składaka.

 

 

 

Moja propozycja to oczywiscie koncert z "Montmartre", ale sa to trzy sety i trzy tytuly plyt.

 

"Live In Mortmartre" - Vol.1 - znane rowniez pod tytulem "Daybreak"

"This Is Always" - drugi set

"Someday My Prince Will Come" - trzeci set

 

Warto rowniez zaopatrzyc sie w "Round Midnight" - plyta nagrana 4 i 5 wrzesnia 1979 w Londynie

wydanie: "Challenge Records" - 1998

 

Oczywiscie nie moze zabraknac podwojnego wydania "Chet Baker in Tokyo" z 14 czerwca 1987 roku

wydanie: "Evidence" - 1994

 

Jak lubisz duety to koniecznie "Diane" z Paul'em Bley'em z 27 lutego 1985 roku, wydane przez "SteepleChase" - 1988.

 

Mozna tak bez konca wymieniac, ale bonusem wyzej wymienionych pozycji jest bardzo dobra realizacja, szczegolnie

wydania ze "SteepleChase". Bardzo ciezko wskazac te jedyna plyte i decyzje podejmiesz oczywiscie sam, jednak

moja rekomendacja jest skierowana w strone dunskiego wydawnictwa.

 

Pozdr.

[broy]

Czemu polecacie tylko płyty z ostatnich lat życia CB? Przecież główny moment jego twórczości przypada na lata 50te!

[Gość glubisz]

No nie wiem broy, może dla tego że wspominałem na forum że lubie współczesny jazz;) Dzieki Mariusz!