Klub zdezorientowanych i zmęczonych psychicznie ludzi lubiących muzykę

[Gość GratefullDe]

Do założenia tegoż wątku zmobilizował mnie wysyp innych, wojowniczych, nierzadko polemiką odbiegających od normy, tematów cyfra vs. analog. Czy naprawdę nośnik, z jakiego słuchamy, może wzbudzać aż takie emocje? Moim zdaniem nie powinien. Proszę mi znaleźć vinyl z nagraniami Oleszkiewicza, Zimpla i innymi (dużo by tu wymieniać), czy ja mam się pozbawiać tak wspaniałej muzyki z uwagi na nośnik? To jakaś bzdura.

Ten wątek zasadniczo nie będzie zbyt uczęszczany więc dla rytmu (16/9) nie będzie nikt banowany, choć to modne ostatnio. Poza tym deklaruje się od razu jako zwolennik vinylu, bo lubię i tyle. Syn lubi i tez nie wie dlaczego, mp 3 mu nie wchodzi. Ale jak sobie siadaja z kumplami w pokoju, to jest muzyka. Patrza sie te ciołki w talerz i słuchaja.... Tata czyści płyty... lubi to :)

To również wątek dla ludzi z pewną otwartością, nie zamkniętych ślepo na coś, tylko szukających bądź tych co znaleźli. Szeroki wachlarz, techniczny i muzyczny. Generalnie filozofia słuchania a nie co lepsze, gorsze... Ta przysłowiowa wyższość świąt nad...... Może pogadamy za co lubimy muzykę i o emocjach? Zawsze mnie to interesowało. Czytając kilka wątków na tym forum, np. Moje fascynacje jazzowe Marka N., niejednokrotnie byłem pod wrażeniem wiedzy autora. Pełnymi garściami korzystam z tego do dziś, jako człowiek wchodzący w świat jazzu. Kilka razy miałem dreszcze gdy odsłuchiwałem proponowane płyty w tym temacie. Być może też tak macie.... może nie, ale piszcie ;)

Andrzej

[Pilot353]

Może w końcu nadszedł czas żeby winylomaniacy i CD maniacy stanęli naprzeciwko siebie i razem wysłuchali TSA " Zobacz, wyciągam swoją dłoń, oto mój pojednania gest" W końcu zaczęło by się rozmawiać o muzyce, wydaniach płyt tych lepszych jak i gorszych a nie sprzeczało, które brzmi lepiej.

[OnlyOne]

Pliki z czasem pogodzą wszystkich :)

[Gość GratefullDe]

I myślę, że własnie o to chodzi. Porozmawiajmy poza podziałami co nam się podoba w danych realizacjach a co nie. Uwzględniając nośnik ale żadnego z nich nie gloryfikując. Mocno zapraszam, bez względu również na gatunki muzyczne, to oczywiste.

Pliki są ok., sam słucham i to też kwestia realizacji, bo są te kiepskie i te lepsze. Ostatni nabytek HD Tracks Elvis at Stax - rewelacja. I nie muszę kupować płyty.

[Pilot353]

Żeby nie było że tylko piszę, zrobiłem czystkę u siebie w osobach ignorowanych. Nie ignoruję nikogo i obym już nie musiał nikogo tam dodawać.

[Gość GratefullDe]

Czyli peace, love.... & music :) He he obawiam się, że może Cię coś zaskoczyć :)

 

Mnie właśnie Electric Masada zaskoczyła. Pozytywnie. Z cyfry ale z chęcią bym osłuchał z vinyla. Ale nie ma chyba. W każdym razie polecam.

[Pilot353]

Przypuśćmy że rozpoczynamy nowy rok szkolny, będą nowe oceny, uwagi ;)

U mnie leci trzeci winyl Cohena. W tej chwili Hallelujah, jak tu nie być sentymentalnym?

[Gość GratefullDe]

Taa.... Cohen, lubię.... Ja mam zjazd na punkcie Zorna, taki delikatny, bo w między czasie pojawił się Joe Lovano i Enrico Rava z Avisha'a Cohenem (co za zbieg okoliczności) :) Ale generalnie Alleluja może byc i w wykonaniu J. Buckleya ;)

[wit-told]

Mądre słowa. Nieważny rodzaj nośnika, technologia wzmacniacza, typ kolumn itp. jeśli słucha się muzyki i czerpie z tego przyjemność. U mnie króluje CD, bo kaseciak już tylko w garażu, przy jakiejś robocie (ile fajnych nagrań się miało zgranych z radia, czy od znajomych...), w winyle nie chcę wchodzić, bo mógłbym się wciągnąć, a na pliki jeszcze czas, choć nie wiem czy dla mnie on nadejdzie.

Ale z przyjemnością słucham różnej muzyki od klasyki (od baroku do współczesności) przez Jazz po Metal i w każdym gatunku znajduję fajne rzeczy, które do mnie trafiają, czego wszystkim życzę!

[_Piotrek]

Drodzy koledzy i koleżanki.

Uwielbiam muzyke filmową. Oczywiście lubię także muzykę taką jak - Dire Straits, oraz Supertramp. Ale najbardziej muzyke filmową.

Ostatnio z mojego Marka NO 512 nie schodzi Dracula. Przy utworze 12# The ring of fire, mało co zawału nie dostałem, tak się wystraszyłem od momentu 00:50 do momentu 01:49 , nie mogłem się ruszyć, tak byłem wystraszony. A przyjaciel mnie ostrzegał !!!!!!!! Lepiej uważaj.

Potem przyszedł utwór 14# Arcydzieło. Chodż to krótki utwór, to polecam Ascension.

Totalne rozładowanie.

Również ścieżka dżwiękowa filmu. Trzystu. Tyler Bates.

Pozdrawiam : )

[wit-told]

Do Draculi to muzykę napisał chyba W. Kilar - inne jego produkcje z tego gatunku też polecam, bo już z resztą to jest różnie...

 

A muzyka filmowa jest efektownie pisana, dużo się dzieje, często fajnie nagrana - dobra droga!

[_Piotrek]

Tak zgadza się napisał Wojciech Kilar.

 

Tylko co zauważyłem w takiej muzyce filmowej. Jest nieprzewidywalna, może słuchacza kompletnie zaskoczyć. Ta muzyka się nie nudzi. : )

[il Dottore]

Przyłączam się do klubu jako użytkownik plików z wielkim szacunkiem dla analogu i posiadacz cd-playera (w samochodzie) a także odtwarzacza MP3. :)

Jak widać - użytkuję wszystkie popularne technologie cyfrowe. Gramofon też miałem ale już nie mam, bom leniwy nad wyraz.

Ale płyty leżą... może kiedyś? :)

W każdym razie analog i analogowców szanuję bardzo.

Nie zamierzam brać udziału w przepychankach co gra lepiej: winyl czy syfra, bo tu się nie ma o co przepychać. Winyl! :)

Jednak aby winyl zagrał lepiej od cyfry, konieczne są poważne nakłady finansowe, bo wcale tak nie jest, że winyl jest lepszy z założenia.

Dla analogu po prostu nie istnieją limity, ale aby wspiąć się na sam szczyt, to potrzebny jest sir Edmund Hilary a nie gruźlik z amputowanymi kończynami.

[Chicago]

Mądre słowa. Nieważny rodzaj nośnika, technologia wzmacniacza, typ kolumn itp. jeśli słucha się muzyki i czerpie z tego przyjemność. U mnie króluje CD, bo kaseciak już tylko w garażu, przy jakiejś robocie (ile fajnych nagrań się miało zgranych z radia, czy od znajomych...), w winyle nie chcę wchodzić, bo mógłbym się wciągnąć, a na pliki jeszcze czas, choć nie wiem czy dla mnie on nadejdzie.

Ale z przyjemnością słucham różnej muzyki od klasyki (od baroku do współczesności) przez Jazz po Metal i w każdym gatunku znajduję fajne rzeczy, które do mnie trafiają, czego wszystkim życzę!

 

Twoje słowa też są mądre i trzymają poziom. W pełni się zgadzam, że rodzaj nośnika nie jest aż tak bardzo ważny i w moim przypadku o wyborze CD zadecydował przede wszystkim czas, nowe miejsce w życiu, dostępność tytułów i wygoda użytkowania, ta higieniczna również, bo niestety na dłuższą metę i przy dużych kolekcjach winylowych okładki płyt po prostu zaczyhają cuchnąć... Jak wchodzę do komisu z winylami to po kilku minutach dostaję reakcji alergicznej... no, ale może tylko ja tak mam. W przeszłości miałem bardzo pokażną kolekcję winyli i już pod koniec lat siedemdziesiątych i na początku osiemdziesiątych była tego całkiem spora ilość z całymi dyskografiami moich ulubionych wykonawców na bieżąco uzupełnianymi. Pamiętam też, że skok jakościowy z WG 580f na Fonomastera był tak wielki, że mi zapierało dech w piersiach, a pamiętajmy, że był to rok 1976... póżniej było jeszcze lepiej i jak zacząłem korzystać ze wzmaka WS 503, następnie chyba tego samego wzmaka tylko ze wskażnikami i pod nazwą Emerson - to był już szczyt euforii muzycznej. Po tych doświadczeniach, moją nirwaną audio była cała wypasiona wieża JVC z gramofonem włącznie, no i gdzieś tak w 1984 wymarzony gramofon Technics SL Q2, a zaraz potem do kompletu kaseciak RS M 253X, RS B100 i jakiś całkiem niezły wzmak Sony, którego symbolu nawet już nie pamiętam. Za każdym razem, począwszy od Stereo Hita - pięknego gramiaka plastikowego z dwoma ślicznymi pokrywkami, które były jednocześnie głośnikami - miałem przyjemność w słuchaniu swoich płyt i nie mogłem nigdy kategorycznie stwierdzić czy bardziej pasuje mi dżwięk z taśmy, czy też z gramofonu. Wszystkie formy nośnikow traktowałem z należytym pietyzmem i honorami... '-) Pamiętam też, że w zasadzie wszystkie dobrze brzmiące analogi równie dobrze zabrzmiały na CD, chociaż różnią się jak najbardziej te nagrania w niuansach i smaczkach audiofilskich. Jedna z pierwszych moich poważnych płyt winylowych, kupiona zaraz po DP In Rock i Fireball - Santana III - to był dżwiękowy i muzyczny majsterszyk (zresztą do tej pory kocham tę płytę i uważam za jedną z najlepszych Santany) i drugi utwór z drugiej strony płyty - Guarija (odtwarzany z Fonomastera) - zawierał piękny subsoniczny bas, którego już nigdy nie mogłem odnależć na wszelakich wydaniach kompaktowych tej płyty... ale to taki tylko właśnie drobny niuans, który mi się przypomniał i nie ma dla mnie większego znaczenia. Jakkolwiek by nie spojrzeć, to jednak praktycznie od samego początku największą frajdę sprawiała mi jednak muzyka na żywo i do dziś nic w tej materii się absolutnie nie zmieniło. Miałem chyba dwanaście lat jak pierwszy raz wybrałem się na koncert Locomotiv GT. Nota bene Locomotiv GT - nagrania ich to był też majsterszyk... realizacje z Pepity były znakomite.

 

Pozdro, M

 

Zapomniałem dodać, że jak najbardziej akceptuję analog i nawet rozważam opcję budowy drugiego systemu, systemu pure analog... z lampową końcówką mocy. Nie ma nic pięknięjszego w audiofilskiej materii, jak widok fajnego gramiaka, kręcącego się placka, stolika, pięknych półek z winylami... itd. No miazga to jest... i estetyczna miazga też jest, bo przecież Haj End to także wygląd i solidność konstrukcji... no i ten ceremoniał i obrządki, żeby posłuchać muzyki z analogu... Jest to na pewno czad, he he.

[wit-told]

MarkuN, duży plus za to co piszesz!

Wygląda na to,że przeszliśmy podobną drogę (u mnie pierwszy był Artur Stereo i kolekcja analogów po Tacie...), był tez walkman Sony (z zewnętrznym mikrofonem - to był czad). Teraz kolekcja CD, ale też uważam, że nie ma nic lepszego niż koncerty na żywo - oczywiście te dobre!

A w kwestii ceremoniału - spełniam się przy płytach CD, stąd nie korzystam z plików, które są pewnie b. wygodne;-)

[Gość GratefullDe]

Dziękuję za wszystkie wpisy. Mądre i rzeczowe.

 

Na kanale Sundance Channel oglądam właśnie film: Before The Music Dies.

 

 

Film o świadomym, celowym zaniżaniu jakości muzyki przez wielkie koncerny. Także o nośnikach, jego rozwoju technologicznym. Wypowiedzi Doyla Branhala II, Claptona, Dave Matthewsa, producentów, menadżerów. Generalnie szary i dołujący obraz branży muzycznej. Polecam z uwagi na wartość wypowiedzi ludzi bezpośrednio z tą branżą związanych, widzących jej chore zachowania.

[Tomas20]

W tle leci "Out of space" The Prodigy z pliku flac (NA7004).

 

Przypominam sobie klimat lat 90, kasety w magnetofonie i teledysk do tego nagrania. Jaki to był czad.

Do dziś to nagranie pozytywnie mnie nastawia :)

 

Wtedy na kasecie i na "Kasprzaku" mi się dobrze słuchało i dzisiaj z pliku i na klasie hi-fi też mi sie tak samo dobrze słucha :)

 

Pozdrawiam

[kuba512]

Chyba w dobry temat trafiłem. Od dłuższego czasu zachorowałem na Stax, cały czas chodzą mi po głowie, nie mogę o nich przestać myśleć. Czytam artykuły, przeglądam ogłoszenia itp. Tylko nigdy ich nie słyszałem. I tu mam prośbę do osób z wielkopolski lub okolic Wrocławia, które posiadają słuchawki Staxa. Czy ktoś mógłby zaprosić mnie na odsłuch?

 

Pozdrawiam:)

[Piopio]

A dlaczego akurat STAX ?

Moim zdaniem słuchawki magnaplanarne są równie dobre. Próbowałeś HiFiMAN HE-6 z dobrym wzmacniaczem ?

[jacm]

Najlepsza muzyka to taka którą gra się i tworzy samemu , więcej wówczas człowiek skupia się na emocjach z nią związaną a nie pierdnięciach z 3 rzędu usłyszanych podczas nagrań :) . Natomiast jedno jest pewne dobry sprzęt potrafi przybliżyć o wiele lepiej emocje które chcą wyrazić i przekazać muzycy .

[panerai_47]

Z plikow nie slucham, mam cd i gramiak. Ktory lepszy? Nie obchodzi mnie to. I z cd i z vinyla, mam wielka przyjemnosc sluchania muzyki. Mam te same plyty na cd i vinylu, i nawet ich nie porownuje. Graja inaczej i to chodzi. Wszystko zalezy od mojego nastroju. Poza tym lubie ta celebre z vinylami.

Milego sluchania muzyki, koledzy.