O muzyce:
Pan Eicher nie wydaje słabych płyt, a jedynie bardzo dobre i wybitne. Rosslyn zaliczyłbym do tej pierwszej kategorii. John Taylor nie należy do specjalnie aktywnych artystów, dość wspomnieć, że to bodaj jego pierwsza płyta pod własnym nazwiskiem od ponad 30 lat grania w ECM! Jest do tego postacią nad wyraz skromną (a grywał z największymi m.in.: Garbarkiem na Places, czy w trio Erskine'a), bowiem na okładce i grzbiecie płyty pojawiają się wszystkie nazwiska pisane razem, dopiero na 3. stronie pojawia się właściwy tytuł zespołu: John Taylor Trio. Płyta przynosi niespełna 52 minuty bardzo spokojnej, stonowanej i zrównoważonej porcji klasycznego grania w trio. Lider bardzo niespiesznie podchodzi do zagranych fraz, wyraźnie słuchać nutkę Evansowskiej nostalgii. Sekcja, znana z dynamicznego grania, spokojnie pogrywa w tle. Płyta idealna na późnowieczorne słuchanie tuż przed snem. Mnie najbardziej podoba się utwór tytułowy, gdzie słychać ciekawe poszukiwania lidera. Kolejna znakomita płyta ECM, która niestety zginie w tłumie komercyjnej masy i trafi do tych nielicznych słuchaczy, którzy cenią spokój i kulturę grania.

O dźwięku:
Brzmienie ECM. Dokładne odwzorowanie sceny, wybrzmienia, szarpnięcia strun kontrabasu, blachy, naturalny fortepian. To znajdziecie na tej i innych płytach z Monachium. Za brak innych wrażeń słuchowych przepraszam.

O muzyce:
Jedna z moich ulubionych płyt jazzowych . Spokojna , zadumana , ale w żadnym bądź razie nie monotonna . Wyczuwa się pewne napięcie i emocje muzyków . Przy zgaszonym świetle przenosi nas w inne światy . Nie jest to płyta którą kupi sie po przesłuchaniu w empiku pierwszych minut każdego utworu . Te "rozkręcają się" dość długo , ale dzięki temu wciągają i nie pozwalają zostać obojętnym . Polecam !

O dźwięku:
Typowy ECM-owski produkt . Znakomita przestrzeń , "czuje się " poieszczenie w którym zarejestrowano płytę . Każdy instrument słychac z osobna jak i skrzypnięcia krzesełek i różne inne tego typy "dodatki" . Na dobrym systemie słuchacz odnosi wrażenie , że muzyka grana jest tu i teraz . Pan Eicher po raz kolejny wykonał dobrą robotę .