Saksofon.

[Фома]

Fonia" wychodziło by rzeczownik rodzaj żeński. A ksenofobia jak najbardziej ma związek z patriotyzmem..

[Less]

Czy wiecie może jak nazywał się muskularny Indianin z saksofonem na koncertach Tiny Turner? Czy poza tymi koncertami dokonał czegoś znaczącego?

[Gość papageno]

Timmy Capello. Ale jego tata był z Sycylii. Może mama była squaw.

[audioburak]

Żeby nieco ostudzić zapędy z przedęciami i innymi zagrywkami zapodam tego artystę:

Houston Person

Własne brzmienie nawet w obcych składach, a przy tym ładnie nagrane i zagrane albumy np:

"Sentimental Journey", "My Romance" czy "Social Call".

Plus taka płytka jedynie w duo: Houston Person z Ronem Carterem - Dialogues

Dla takich muzyków jak on czy Getz słucham jeszcze tego instrumentu ;-)

[Chicago]

Gdybyście mieli wymienić dziesięciu saksofonistów o najbadziej charakterystycznym brzmieniu, w ciemno rozpoznawalnym brzmieniu, dziesięciu, którzy zostawili ślad i wprowadzili nowy język w jazzie, to kto to by był?

[Gość papageno]

Parker, Young, Hawkins,Webster, Gordon, Coltrane, Von Freeman, Getz, Mulligan, Shorter.

[Chicago]

Na mojej liście podobnie, ale inaczej.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Wyjdzie ponad 10 ale trudno.Dorzuciłbym do listy papageno jeszcze J.Hendersona,Barbieriego,Garbarka,Jacketa,Desmonda,Surmana.Aby była jasność zastosowałem kryterium charakterystycznego brzmienia a nie nowego języka.

[Chicago]

To może ja durzucę Sonny Rollinsa i Ornette'a? Widzę że wakatują, to zaklepuję te miejsca. Z nowych brzmień, to chyba Rudresh Mahanthappa - niezwykly alcista, z charakterystycznym feelem, rozpoznawalnym akcentem i nieziemską techniką. Super bomba!

[Lencoman]

Myślę,że łapie się teź Lovano,ma swój sound i nic już nie musi.

[Maki]

Redman. Był?

[cortes]

Z naszego podwórka co by nie było, że tylko Hameryka i Hameryka :) - Henryk Miśkiewicz.

[Chicago]

Redman. Był?

 

Ale który? Syn czy tata?

[Maki]

 

 

Ale który? Syn czy tata?

 

Joshua. Dla mnie rozpoznawalny na kilometr; dźwięk, wrażliwość, muzykalność etc etc. Cały czas wracam do kilku jego płyt z ta samą przyjemnością. Ktoś pyta - dla mnie czołówka na długie lata.

 

No i ostatnio mam fazę na Konitza.

Edytowane 10 Października 2017 przez Maki

[tiptop73]

Oprócz wyżej wymienionych,Ci których poznam w ,,ciemno"David S.Ware,Ken Vandermark,John Zorn

[Gość papageno]

mam fazę na Konitza.

To może i na Warne Marscha?

[Ciekawski]

Charles Lloyd brzmi rozpoznawalnie

[wojciech iwaszczukiewicz]

Brotzman również.

[Słowianin]

Z naszego podwórka co by nie było, że tylko Hameryka i Hameryka :) - Henryk Miśkiewicz.

 

Czekałem, aż ktoś w końcu wymieni kogoś z Polski. A mamy wielu wspaniałych saksofonistów.

[wojciech iwaszczukiewicz]

W tym wypadku chodziło o saksofonistów mających własny,rozpoznawalny ton.

 

Z polskich muzyków ten dar posiada Namysłowski.

[Witek B.]

Rozpoznawalne brzmienie a nowy język to dwa zupełnie różne kryteria wyboru. Jeżeli chodzi o rozpoznawalne brzmienie to pominęliście dwóch bardzo rozpoznawalnych saksofonistów amerykańskich - Sidney Bechet i Earl Bostic i jednego polskiego - Tomasz Szukalski

[Chicago]

Steve Lacy - historia od dixie do free. Oryginalne brzmienie sopranu i eksploracja Monka do białej kości! Unikalny saksofonista.

[Ciekawski]

Saksofon skończył w zeszłym roku 170 lat, Lee Konitz dziś 90.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Kawał historii jazzu.Podobno pomieszkuje w Polsce.

[Ciekawski]

Kawał historii jazzu.Podobno pomieszkuje w Polsce.

Daje lekcje Kubie Więckowi?

[wojciech iwaszczukiewicz]

Też

[Lencoman]

Więcek,w mojej ocenie,jest bardzo obiecujący. Rain drop-świetna.

[Chicago]

Podobno pomieszkuje w Polsce.

 

Ale to było chyba z dziesięć lat temu, w małej miejscowości Wleń pod Wrocławiem. Jego żona jest Niemką i żródła podają, że pochodzi właśnie z okolic Wlenia, więc pewnie dlatego we Wleniu. Przed Polską mieszkali w Niemczech. Pamiętam śmieszną relację na łamach Jazz Forum z wizyty Lee Konitza i Darka Oleszkiewicza w mieszkaniu Jacka Niedzieli-Meiry - nasze klimaty! Polecam!

 

Lee Konitz jest chyba ostatnim z żyjących jazzowych figur wielkich pochodzących z czasów bebopu - przyleciał do Nowego Jorku w 1948 mając 21 lat! Niesamowity gość - widziałem go live kilka lat temu i choć muzycznie było średnio, to i tak mam wielką satysfakcję, że widziałem wielkiego Lee Konitza na żywo! Dużo opowiadał i żartował z kameralną publicznością. Lubię go zarówno w jazzie jak i w neoklasycznych projektach z kameralnymi orkiestrami czy też jakimiś mniejszymi składami. W awangardzie też całkiem fajnie jest posłuchać Lee Konitza - zarówno w contemporary jak i free. Jedynie co mu chyba nie wyszło za bardzo, to fusion - pamiętam, że nie było to za bardzo strawne w jego wykonaniu. Co tu dużo pisać - Wall of Fame na szczytowej półce!

[dong]

(...) w małej miejscowości Wleń pod Wrocławiem.

 

To "pod Wrocławiem" to tak bardziej w kategoriach odległości amerykańskich ;-). Ja bym jednak określił "pod Jelenią Górą".

 

Tak czy inaczej, ciekawostka - nie wiedziałem o tym.

[Фома]

A Brubeck plasuje się ?