Muzyka Judas Priest

**JarlBjorn** · 5 Grudnia 2014

Zbliżający się, na razie małymi krokami, czerwcowy koncert w Lodzi tego jakby nie było zasłużonego dla światowego heavy-metalu zespołu może być okazją do podyskutowania o jego twórczości.

Dla mnie najciekawsze są płyty z początkowego okresu twórczości: "Sad Wings of Destiny" oraz "Rocka Rolla". Ich estetyka jest dość odległa od typowego klimatu heavy oraz od późniejszego stylu zespołu, znanego np. z płyt "British Steel" czy "Painkiller", sporo w niej psychodelii, finezji, operowania nastrojem.

Na tle tych pierwszych płyt wiele późniejszych wydawnictw wydało mi się mniej interesujących, takich dość schematycznych i przewidywalnych… chociaż trzeba przyznać, ze Judasi nigdy chyba nie zeszli poniżej pewnej klasy.

Szczególnie godny wyróżnienia wydaje mi się album "Nostradamus", dwupłytowy koncept-album z zaskakującymi zwrotami stylistycznymi i rozszerzonym instrumentarium, operujący bardziej nastrojem niż typowo metalowym "czadem", dojrzały i wielowątkowy.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Darek67 · 5 Grudnia 2014

Witam

Mi również najbardziej podobały się stare płyty . Turbo , Screaming for Vengeance ,Rocka Rolla to było to . Potem była juz tylko "sieczka".

**soundchaser** · 5 Grudnia 2014

Przecież Turbo i Screaming for Vengeance to już właśnie sieczka.

Ja akceptuję wszystko do British Steel włącznie, ale dwie pierwsze płyty rzeczywiście odbiegają in plus stylistyką.

Sin After Sin jest płytą przejściową, po której styl zespołu skrystalizował się.

Darek67 · 5 Grudnia 2014

Przecież Turbo i Screaming for Vengeance to już właśnie sieczka.

Ja akceptuję wszystko do British Steel włącznie, ale dwie pierwsze płyty rzeczywiście odbiegają in plus stylistyką.

Sin After Sin jest płytą przejściową, po której styl zespołu skrystalizował się.

Sieczka to była w latach 90 tych i dalej . A że ty akceptujesz to czy tamto -twoja sprawa. Napisałem tylko co mi się podobało.

**soundchaser** · 5 Grudnia 2014

OK, tyle że Screaming i Turbo to nie są te stare płyty, na które się powołujesz i stawiasz je razem z pierwszą. ;-)

flood2 · 6 Grudnia 2014

W latach 80 tych to był mój ulubiony zespół metalowy. Ich koncert Live obok koncertów Ironow i Scorpionsow z tamtego okresu należą do klasyki. Obecnie słucham raczej ich pierwszych plyt. Moją ostatnią płytą ktora cenie jest Ram it down.

mgrkleszcz · 6 Grudnia 2014

Zdecydowanie British Steel!

flood2 · 6 Grudnia 2014

Moim zdaniem wersje utworów z płyt British Steel i Turbo zagrane na koncercie Live są o wiele lepsze. Na regularnych płytach brzmią one bardzo popowo.