Manu Katché

[Violet]

Bardzo lubię tego francuskiego perkusistę afrykańskiego pochodzenia. Od kilku lat nagrywa dla wytwórni ECM. A parę dni temu ukazała się jego nowa płyta w ECM zatytułowana po prostu - "Manu Katché". Zapraszam do dyskusji.

Mój ulubiony album Manu Katché to "Neighbourhood" z udziałem Tomasza Stańko i Jana Garbarka.

 

Nowa płyta ECM:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[mathu]

Neighbourhood bardzo fajne, ale głównie z powodu osób towarzyszących. Pozostałe albumy Katche za bardzo zalatują smooth jazzem.

[zildjian]

+1 !

[xniwax]

Daj Boże wszystkim taki smooth jazz.

[Violet]

+ 1 :)

[moreno1973]

Już dwa razy dzisiaj miałem okazję posłuchać w całości płyty Manu Katché pt: Manu Katché...dla mnie to idealna muzyka na taki dzień jak dziś gdy na zewnątrz paskudna pogoda...a w domu, Manu Katché;-). Zdecydowanie polecam, bowiem czasami coś co jest melodyjne i łatwe w odbiorze to jest nam potrzebne...

[Gość glubisz]

Po przed ostatniej płycie nabrałem przekonania że muzyka Katche się zmienia, szczerze to dopiero z tego forum dowiedziałem się że jest premiera nowej. Napewno kupie.

[mike1973]

Witam. Ja bardzo lubię czasy kiedy Manu grał z Gabrielem. Obecne płyty to inne granie aczkolwiek bardzo przypada do gustu mojej żonce.

Pozdrawiam

[mqy]

Bardzo lubię tego francuskiego perkusistę afrykańskiego pochodzenia. Od kilku lat nagrywa dla wytwórni ECM. A parę dni temu ukazała się jego nowa płyta w ECM zatytułowana po prostu - "Manu Katché". Zapraszam do dyskusji.

Mój ulubiony album Manu Katché to "Neighbourhood" z udziałem Tomasza Stańko i Jana Garbarka.

 

Nowa płyta ECM:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

 

Najnowszego albumu jeszcze nie słyszałem. Jeszcze. Warto wspomnieć że na tym albumie gra również Nils Petter Molvær. :)

 

Manu to jeden z moich ulubionych perkusistów. Ponoć był czas w którym był najdroższym sesyjnym perkusistą. Taka ciekawostka.

Neighbourhood to dla mnie mistrzostwo. Kolejne płyty już mniej, ale również bardzo fajny klimat.

 

Z Garbarkowych "rzeczy" polecam wszystko. ECM zawsze brzmi dobrze imho, warto posłuchać koncertowy album Dresden. Dobrze zrealizowane bębny.

 

Z nie-garbarkowych:

Joe Satriani - Joe Satriani (1995),

Tracy Chapman - Matters of the Heart (1992)

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Chicago]

Manu Skacze mam trzy płyty z ECM i więcej nie będę sobie zawracał głowy takimi projektami. Jak dla mnie nie odnajduje się w estetyce ECM i w ogóle jazzowych projektach, chociaż jak najbardziej znakomicie wkomponowuje się w repertuar Petera Gabriela czy też nawet Stinga. Niezły feel rockowy, etniczny ale niestety nie posiada on jazzowej duszy i jeszcze nigdy nie słyszałem go dobrze swingującego!

No, ale zasługi ma i trzeba to uszanować, co zrobiłem kupując jego trzy albumy z ECM plus wszystko z PG.

 

Pozdr, M

[wojciech iwaszczukiewicz]

MarkN

 

Podpisuję się pod tym co napisałeś.

[foma11]

Słuchałem wszystkich autorskich płyt Manu, z których jedyną strawną była dla mnie Neighbourhood. Z drugiej jednak strony

spodziewałem się więcej po tak znamienitej ekipie, Wasilewski dał od siebie nieco swego firmowego liryzmu na fortepianie, ale

generalnie on jak i Garbarek czy Stańko grają bardzo ograniczoną skrępowaną muzykę, jak gdyby nie potrafili wyjść ponad pewne założone przez

autora ramy kompozycyjne. Brakuje mi na tej płycie rozmachu, swobody, budowania muzyki i emocji w czasie sesji nagraniowej.

 

Z kolejnymi płytami Manu Katche jest już tylko gorzej - podobna konwencja, w gorszym wykonaniu. To muzyka która zadowoli zapewne tylko

wielbicieli szeroko pojętego gatunku smooth jazz i jego okolic.

 

Manu to świetny muzyk, podoba mi się jego filozofia podejścia do perkusji, i to jak grywał na płytach np. Garbarka,

gościnne granie u kogoś a wydanie swojej autorskiej płyty to jednak dwie różne rzeczy

[Gość Przemski]

Wcześniejsze płyty Manu Katche, jak i koncert promujący płytę Third Round wspominam bardzo dobrze. Czwarty album zaskoczył mnie nieco ogólnym spokojnym tempem i ogólnym stonowaniem. Główne role w moim odczuciu od perkusji przejęły organy Hammonda i trąbka oraz elektronika w rękach Molvaer'a. Jak można wywnioskować i z wypowiedzi poprzedników nie jest to wielce ambitna, odkrywcza twórczość. Płytę odsłuchuję czwarty raz i jeszcze żaden fragment nie zapadł mi w pamięci, tak jak to miało miejsce choćby podczas odsłuchu płyt Molvaer'a. Mimo to rzecz warto odsłuchania choćby z racji tego, że może dać dużo przyjemności, a o to przecież m.in. chodzi.