O muzyce:
Rok 1973. Diary Ralpha Townera, czyli osiem impresji z życia artysty. Muzyka, którą przesłuchuje się jednym tchem. Krótkie, urzekające, proste kompozycje na dwunastostrunową gitarę, fortepian i tajemnicze brzmienie gongów. Wszystkie instrumenty w rękach kompozytora. Wyważona wirtuozeria, bez zbędnych ozdobników. Mistrzowskie balansowanie między ulotnymi i zmiennymi ilustracjami muzycznymi w tworzeniu których, tak niewielu potrafi Townerowi dorównać. I w tym wszystkim jeden tylko żal. Czemu Ralph zamyka swój pamiętnik już na ósmej stronie.

O dźwięku:
Realizator wyciągnął z instrumentów samo sedno rzeczy a nawet więcej, ponieważ dodatkowym atutem jest rzeczywisty, subtelny pogłos podkreślający przestrzeń. Dźwięk bardzo naturalny. Pięknie rozplanowany.