O jazzie szlachetnie

[toptwenty]

Mam oczywiście Audacity, ale tylko do skracania i łączenia długich utworów. Używam jakieś starego, bo w nowszych szczerze mówiąc się gubiłem. 

Przy okazji - jest coś, czego nie lubię, być może z niezrozumienia techniki cyfrowej. Jeśli na przykład z jakiegoś powodu utnę tym programem ostatnie 5 sekund utworu, to utwór muszę  potem "eksportować". Czyli przemiędlić go cyfrowo jeszcze raz (czytaj - trochę zepsuć). Dlaczego nie może zostać bez tych pięciu sekund - jak kiedyś na taśmie magnetofonowej (nawet cyfrowej)? 🤑

Podobno nie da się tego obejść.

 

 

Edytowane 15 Sierpnia 2023 przez toptwenty
typo

[jarrro]

Swoją drogą, to może być ciekawy pod-wątek: jazz tylko na analogu (taśma też się liczy:).
Teraz słucham płytę nabytą parę miesięcy temu w ramach kompletowania nagrań Władysława Sendeckiego, duet fortepian plus bas:
Zajmująca, żywa i pogodna muza.

Cudny wpis. O to właśnie chodzi, o czerpanie radości z muzyki, wszystko inne się nie liczy. Co mnie obchodzi, o czym myśli artysta, jak żyje. Nawet nazwiska wykonawcy nie trzeba znać, aby zachwycać się muzyką.

[msankowski]

Audacity operuje na swoim formacie wewnętrznym który wykorzystuje 32 bitowe liczby zmiennoprzecinkowe. To jest zapis znacznie dokładniejszy niż typowe próbki. Jeśli na sygnale nie wykonujemy w Audacity żadego processingu, to próbki po eksporcie powinny być takie same jak przed importem.

Te operacje, o których pisałem to:
1. Digitalizacja bezpośrednio do Audacity 2 kanały po 24bit 44.1 kHz
2. Edycja manualna wyraźnych trzasków, bez processingu.
3. Podział na utwory, wycięcie ciszy i eksport pojedynczych utworów do plików FLAC 16 bit 44.1 kHz.
4. Edycja tagów.

[przemak]

47 minut temu, toptwenty napisał:

Mam oczywiście Audacity, ale tylko do skracania i łączenia długich utworów. Używam jakieś starego, bo w nowszych szczerze mówiąc się gubiłem. 

Przy okazji - jest coś, czego nie lubię, być może z niezrozumienia techniki cyfrowej. Jeśli na przykład z jakiegoś powodu utnę tym programem ostatnie 5 sekund utworu, to utwór muszę  potem "eksportować". Czyli przemiędlić go cyfrowo jeszcze raz (czytaj - trochę zepsuć). Dlaczego nie może zostać bez tych pięciu sekund - jak kiedyś na taśmie magnetofonowej (nawet cyfrowej)? 🤑

Podobno nie da się tego obejść.

 

 

Programy typu DAW (czyli audacity też) zasadniczo działają z edycją nieniszczącą, czyli zachowują oryginalny plik.  Jeżeli chcesz stworzyć nowy plik, to musisz go stworzyć. Nie wiem, jak to można obejść. Inaczej działają edytory - Soundforge, Wavelab, też Pro-Tools i parę innych chyba też - można nadpisać plik, ale w praktyce to jest to samo co eksport nowego i skasowanie starego. W wideo to co chcesz zrobić robią programy typu mux/demux (może jakiś umie też audio PCM, mój ulubiony avidemux nie umie), do mp3 coś podobnego było, do nieskompresowanych plików nie jest to potrzebne.

[Pseudodrummer]

są takie do wideo,można uciąć i zachować resztę bez ponownego kodowania podobno:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[soundchaser]

No i już po wątku jazzowym...wkroczyli technicy. 😉

[wojciech iwaszczukiewicz]

To jest nieuchronne. Ale czemu ci  forumowicze którzy deklarowali niezadowolenie z dotychczasowych wątków jazzowych nie zabierają głosu ? Czemu nie ma wpisów kulturalnych , grzecznych nie drażniących nikogo a jednocześnie merytorycznych i kompetentnych ? I w ogóle szersze pytanie . Czemu tak mało forumowiczów uczestniczy w dyskusjach w wątkach muzycznych ? W końcu jak by nie było na forum muzycznym .

[jarrro]

[mention=11799]wojciech[/mention] iwaszczukiewicz
Trudne pytania zadajesz. Wątek na charakter eksperymentalny, konkurencyjny. Twoje pytania są zasadnicze i właściwie to jest pytanie o sens życia, czyli po co żyję? Dlaczego świat wygląda tak, a nie inaczej, dlaczego tyle zła wokół? Dlaczego tylu idiotów dookoła? Dlaczego 70 procent głosuje na PiS? (Dodałem tych, którzy nie biorą udziału w wyborach)
Aktualnie dla mnie najlepszy jazz to hałas uliczny: głosy ludzkie, dźwięki samochodów, motocykli, krzyki dzieci itp. To jest to, co kocham najbardziej. Ulica generuje muzę, która zawsze zaskakuje, słuchacz nie potrafi przewidzieć dalszego ciągu, nie ma melodii, rytmu, powtórzeń.
Nie reagowałem na odbieganie od tematu, bo wszelkie dygresje są także potrzebne. Takie jest życie. Jedyne, czego w swojej przyszłości możemy być pewni, to śmierć. I to jest najlepsza wiadomość dnia.
Panie i Panowie! Udanego radosnego słuchania i życia!

PS
Żeby reagować, trzeba mieć czas, a nie zawsze można go znaleźć pod ręką

[piorasz]

To jest nieuchronne. Ale czemu ci  forumowicze którzy deklarowali niezadowolenie z dotychczasowych wątków jazzowych nie zabierają głosu ? Czemu nie ma wpisów kulturalnych , grzecznych nie drażniących nikogo a jednocześnie merytorycznych i kompetentnych ? I w ogóle szersze pytanie . Czemu tak mało forumowiczów uczestniczy w dyskusjach w wątkach muzycznych ? W końcu jak by nie było na forum muzycznym .

Trochę prowokacyjnie podchodzisz do tego. Rozumiem, że sam nic konkretnego, merytorycznego nie zamierzasz tu napisać. Lojalność? Można i tak... Na marginesie cenię sobie Twoje posty o nowościach choć się nie udzielam.
Odniosę się jeszcze tylko do ostatniego pytania. Napiszę krótko. Nie każdy ma presję, żeby publicznie na forum dyskutować o czymkolwiek. Są inne formy komunikacji we własnym środowisku.
Sam jazz jest niszą, więc raczej nie ma co oczekiwać wysokiej frekwencji a zwłaszcza wysokiej aktywności.

[kangie]

1 godzinę temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

Czemu tak mało forumowiczów uczestniczy w dyskusjach w wątkach muzycznych ? W końcu jak by nie było na forum muzycznym .

"Wybitne metalowe albumy". Wątek założony w zeszłym roku. Proszę sprawdzić. Były dwie strony wpisów. Skromnie, ale na temat.

W kwietniu 2023 nastąpił Wielki BUM! Eksplozja! W ciągu tylko jednego miesiąca powstało ponad 50 stron wpisów. Kulturalnie, grzecznie, merytorycznie, z dowcipem. Dawno tyle nie pisałem o muzyce. Niestety okupione to zostało czymś niespodziewanym. Dwóch (dwoje?) forumowiczów zapłaciło za to wysoką cenę. Nie chcę pisać co się wydarzyło i dlaczego.

Zatem jak widać często milczenie jest złotem.

[jarrro]

Dzięki

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) , że mnie wyręczyłeś.
Poza tym, aby wątek działał, trzeba się nim opiekować, podlewać nowymi informacjami. Niebawem nie będę mieć czasu, by tu pisać, wówczas nastąpi uwiąd i zanik. Chociaż z tym czasem to jest tak, że jest raczej gumowy i można go rozciągać. To myślenie, że czas to pieniądz, okazuje się mylne, bo są inne wartości ważniejsze od pieniędzy

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[kangie]

@jarro gdzie dokładnie jesteś nad morzem? Ja w Jastrzębiej Górze. Do soboty.

Może jakiś spot?

[toptwenty]

1 godzinę temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

To jest nieuchronne. Ale czemu ci  forumowicze którzy deklarowali niezadowolenie z dotychczasowych wątków jazzowych nie zabierają głosu ? Czemu nie ma wpisów kulturalnych , grzecznych nie drażniących nikogo a jednocześnie merytorycznych i kompetentnych ? I w ogóle szersze pytanie . Czemu tak mało forumowiczów uczestniczy w dyskusjach w wątkach muzycznych ? W końcu jak by nie było na forum muzycznym .

Jazz jest trudny, zwłaszcza modern jazz. Brak dla niego prostego języka, nie wystarczy "daje czadu". Jazz to jednak nie heavy metal.  Poza tym miłośnicy jazzu są różni, mniej lub bardziej obeznani, mniej lub bardziej wylewni. Niektórzy mogą czuć się przytłoczeni opiniami takich znawców jak Chicago. Może boją się "kompromitacji". 

[soundchaser]

1 godzinę temu, jarrro napisał:

Aktualnie dla mnie najlepszy jazz to hałas uliczny: głosy ludzkie, dźwięki samochodów, motocykli, krzyki dzieci itp.

To bardziej "noise". 😉

[jarrro]

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) jestem ze Słupska, zatem byłem w Ustce. Ludzie z Polski nie wiedzą, że są dwie plaże i tłoczą się na jednej. Słupszczanie przyjeżdżają na drugą , będzie jest pusto. Zresztą wróciłem już do Poznania, byłem na długim weekendzie w Słupsku z misją. Zachęcono mnie, bym zaczął rozmawiać z siostrą , bo od sześciu lat unikaliśmy się. Mam tyle zmian słonecznych na ciele, że jestem najlepszą reklamą opalania się. Jako dzieciak każde wakacje spędzałem mam plaży, a wtedy filtrów nikt nie wynazł, to były lata 70 i 80 tamtego wieku. Nad morzem natura bez piękny jazz: rytmiczne uderzenia fal, szum morza, piękne kobiety dookoła z dziećmi. Tylko trzeba trafić na pogodę, bo wiatr potrafi udusić człowieka.
Nie potrafię leżeć być ruchu na plaży, wolę spacer brzegiem, brodzenie w wodzie podczas spokojnego ruchu, ciała ludzi zmieniają się jak w kalejdoskopie. Nawet nagą dziewczynę widziałem wśród tekstylnych. Mam naturę naturysty i anarchisty, bo i jestem kosmopolitą. Czechów było dużo na plaży, ale w Ustce 50 procent mniej turystów niż zazwyczaj.
Pyszną grochówkę zjadłem w Ustce, ryby tylko dla bogatych.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Z Tobą zawsze i wszędzie chętnie się spotkam. Zapraszam gorąco do Poznania, piękne miasto, chociaż prezydent lekko zwariował i niszczy ludzi, ale na uda się wszystkiego zrujnować.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[mahavishnuu]

Bez mentorstwa, złośliwości i chamstwa? Wchodzę w to!

 

Alice Coltrane - Transfiguration (1978)

Postanowiłem przypomnieć nieco mniej znaną płytę z dyskografii Alice Coltrane. „Transfiguration” od lat znajduje się w cieniu takich klasyków, jak: „Ptah The El Daoud” (1970), „Journey To Satchidananda” (1971), „Universal Consciousness” (1971) i „World Galaxy” (1972). Tymczasem ze wszech miar zasługuje na uwagę.

Utwory zarejestrowano 16 kwietnia 1978 roku w czasie koncertu w Schoenberg Hall w Los Angeles. Alice Coltrane wystąpiła ze swoim triem w następującym składzie: liderka (fortepian, organy), Reggie Workman (kontrabas), Roy Haynes (perkusja). Jeszcze w tym samym roku nagrania ukazały się na dwupłytowym albumie. Zanim „Transfiguration” ujrzał światło dzienne, wszystko wskazywało na to, że Alice Coltrane lata artystycznej prosperity ma już za sobą. Do takiego wniosku skłaniały dwa wcześniejsze albumy - „Radha-Kŗşņa Nama Sankirtana” (1977) i „Transcedence” (1977), które trudno było uznać za szczególnie udane.  „Transfiguration” potwierdził, że nadal znajduje się w wysokiej formie.

Album otwiera 12-minutowy utwór tytułowy. Niepodzielnie panują w nim dźwięki organów. Pomimo tego, że partie solowe liderki są dość zakręcone, to jednak utwór żadną miarą nie odstrasza radykalizmem i hermetycznością. „One For The Father” przynosi zmianę klimatu. Po dynamicznym openerze przenosimy się do krainy łagodności. Liderka tym razem gra na fortepianie. Nierzadko udaje jej się tworzyć ciekawe kontrasty kolorystyczne. „Prema” wyróżnia się na tle pozostałego materiału, ponieważ nie pojawia się w nim sekcja rytmiczna. Utwór w swojej formie przypomina trochę koncert na harfę i orkiestrę kameralną. Artystce towarzyszy nonet smyczkowy - pięciu wykonawców gra na skrzypcach, dwóch na altówkach i wiolonczelach. Dominuje nastrój zadumy i medytacji. Trudno nie zauważyć wpływu kultury indyjskiej. Zamykający pierwsza płytę „Affinity” bardzo przypomina kompozycję tytułową. Ponownie jest to długie solo na organach, które w kulminacyjnych momentach śmiało wkracza na teren free jazzu.

Otwierający drugą płytę „Krishnaya” jest tylko krótkim wstępem do dania głównego. Alice Coltrane przedstawia w nim członków swojego tria. Crème de la crème „Transfiguration” to 37-minutowy „Leo”, podzielony na dwie części, który wypełnił niemal w całości trzecią i czwartą stronę płyty winylowej. Podział wynika z tego, iż kompozycja Johna Coltrane’a nie miała szans zmieścić się na jednej stronie płyty analogowej. W części pierwszej znowu królują elektryzujące organy liderki. Następnie przez kilka minut rej wodzi kontrabasista Reggie Workman, który wreszcie miał sposobność zaprezentować swoje umiejętności w większym wymiarze. Drugą część kolosa rozpoczyna pięciominutowe solo na perkusji Roya Haynesa. W końcu do głosu dochodzi Alice Coltrane i jej organy. Solówka trwa, bagatela, piętnaście minut.

Ze względu na podobieństwo organowego soundu do syntezatora, po „Transfiguration” powinni sięgnąć fani rocka progresywnego, którzy rozmiłowani są w wirtuozerskich solówkach na tym instrumencie. Warto zanurzyć się w te dźwięki, aby przekonać się, ile czarownych brzmień można wydobyć z organów. Ekspresyjne solówki Alice Coltrane są efektowne, jednak pozbawione efekciarstwa. Słucha się ich z ogromną przyjemnością. Częstokroć są bardzo długie, jednak nigdy nie nużą. Podejrzewam, że niejedna osoba, słuchając tych dźwięków, mogłaby dojść do wniosku, że artystka gra zakręcone solówki na Moogu. Workman i Haynes potwierdzają swój kunszt instrumentalny i wszechstronność. Album powinien być smakowitym kąskiem dla jazzfanów rozmiłowanych w uduchowionych odmianach jazzu. W moim prywatnym rankingu płyt pianistki „Transfiguration” plasuje się w pierwszej trójce, wyprzedzając kilka klasycznych pozycji.

[jarrro]

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )
Na kolanach wyrażam swą wdzięczność, że tyle wiedzy postanowiłeś przelać tu.
Nie uważam się za lepszego od pijaka podwórkowego, co dzień zaczyna od piwa, potem szcza przy ławce, na której siedzi i nie ma gdzie spać. Kilka drobnych wydarzeń w życiu każdego z nas może diametralnie zmienić naszą sytuację życiową. Co mnie obchodzą okładki płyt i wiedza encyklopedyczna? I poniżanie tych, którzy wiedzą mniej? Nie bawię się w takiej piaskownicy. W życiu realnym tyle zła nas spotyka każdego dnia, że potem chcemy odpocząć przy muzyce wśród życzliwych ludzi. Mam kolegę zatwardziałego ateistę fizyka, który z punktu widzenia racjonalnego odrzucił istnienie Boga, ale w życiu kieruje się dewizą NIE CZYŃ DRUGIEMU, CO TOBIE NIEMIŁE.
Radosnego życia Panie i Panowie.
Nie wiem, czy będę żył wieczorem, bo nie wiem, czy do domu dojadę :) A lubię adrenalinę, szaleństwo słowiańskie mocno tkwi we mnie.
To był offtop, za który przepraszam, ale z drugiej strony każdy z nas ze swojego życia snuje melodię, próbuje siebie odnaleźć, by melodia zagrała

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[toptwenty]

Byłem na jej koncercie w Warszawie w Sali Kongresowej.  Wtedy grała na harfie. 

 

[jarrro]

Wielokrotnie próbowałem twórczości Alice Coltrane, niestety nie trafia do mnie. Ona odleciała w kosmos, to dźwięki takie niby zadumane, kosmiczne. Nie rozumiem tej pani

[iro III]

8 minut temu, jarrro napisał:

Wielokrotnie próbowałem twórczości Alice Coltrane, niestety nie trafia do mnie. Ona odleciała w kosmos, to dźwięki takie niby zadumane, kosmiczne. Nie rozumiem tej pani

Moim zdaniem nie ma wymogu by jazz rozumieć.

Najważniejsze - czuć go i lubić, potem dopiero można rozumieć.

[jarrro]

Na jedno wychodzi. Nie trafia do mnie jej twórczość po prostu

[piorasz]

Są takie płyty, gdzie potrzeba czasu zanim je docenimy. Trzeba dużo, dużo słuchać.

P.S.
Super, że kolega

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) się odezwał.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[toptwenty]

21 minut temu, iro III napisał:

Moim zdaniem nie ma wymogu by jazz rozumieć.

Ze śpiewu ptaków i etiudy rewolucyjnej też się niczego nie dowiesz. Tak samo jak z obrazu Kandynskiego.

Z Alicji na początek polecałbym Lord of Lords.

[msankowski]

23 godziny temu, toptwenty napisał:

Przy okazji - jest coś, czego nie lubię, być może z niezrozumienia techniki cyfrowej. Jeśli na przykład z jakiegoś powodu utnę tym programem ostatnie 5 sekund utworu, to utwór muszę  potem "eksportować". Czyli przemiędlić go cyfrowo jeszcze raz (czytaj - trochę zepsuć). Dlaczego nie może zostać bez tych pięciu sekund - jak kiedyś na taśmie magnetofonowej (nawet cyfrowej)? 🤑

Podobno nie da się tego obejść.

He, he, nadal nie do końca na jazzowo, ale jeszcze w tym temacie...

Kiedyś pobrałem parę albumów (jazzowych) z YouTube. Wynikowy plik z całą stroną płyty był oczywiście zakodowany, w tym przypadku w mp3. Bezkarnie, czyli bezstratnie, można go było podzielić na ścieżki i wyciąć odcinki ciszy programem mp3DirectCut

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Może się komuś z Czytających przyda.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[piorasz]

W moim prywatnym rankingu płyt pianistki „Transfiguration” plasuje się w pierwszej trójce, wyprzedzając kilka klasycznych pozycji.

Ze zwykłej ciekawości... Jakie pozostałe dwa albumy tworzą tą świętą trójcę?

[wojciech iwaszczukiewicz]

O zaczęło się !

[piorasz]

O zaczęło się !

What?

[soundchaser]

2 godziny temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

O zaczęło się !

Zaczęło się to, co jest najciekawsze w tego typu wątkach.
Osobiście uwielbiam wszelkiego typu porównania płyt i indywidualne rankingi, oczywiście z uzasadnieniem. Kolega mahavishnuu  to jeden z moich autorytetów muzycznych, także w jazzie, oczywiście zaraz po Chicago, którego cenię najbardziej.

@jarrro - zakop topór wojenny i zaproś Chicago również do tego wątku. Z pewnością będzie pisał o jazzie szlachetnie.

[piorasz]

Osobiście uwielbiam wszelkiego typu porównania płyt i indywidualne rankingi, oczywiście z uzasadnieniem.

Ja również. Zwłaszcza w obszarze zbliżonych gustów.

Kolega mahavishnuu  to jeden z moich autorytetów muzycznych, także w jazzie, oczywiście zaraz po Chicago, którego cenię najbardziej.

To wg mnie było nietaktowne ale kto komu zabroni.

[soundchaser]

17 minut temu, piorasz napisał:

To wg mnie było nietaktowne ale kto komu zabroni.

Czemu nietaktowne? Wyraziłem swoje zdanie. @mahavishnuu z pewnością nie obrazi się. Dla mnie jest większym ekspertem w rocku progresywnym i pokrewnych gatunkach, a Chicago w jazzie. Nie ma na naszym forum większego eksperta, nawet jeśli komuś nie podoba się jego mentorski ton.