Klub fanów Accuphase

[CINETEC]

 

E-270 kosztuje 23.900 PLN.

 

To i tak nic nie zmienia, czyli 2 x droższy ale czy Denon to 1/2 ACCU - dla mnie nie. Może z 20%

 

 

Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[lolek126]

Jeśli wzmacniacz Accu 270 kosztuje 20 tys to najdroższy Denon ile powinien ? Moim zdaniem nie więcej niż 5000. Tymczasem około 12.000 tys za PMA-2500.

A gra to .... za 1000

 

 

Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

 

Niestety gra gorzej niż denon 2020.. nie wiem co zrobili ale gra lipnie..

[Darth Vader]

To i tak nic nie zmienia, czyli 2 x droższy ale czy Denon to 1/2 ACCU - dla mnie nie. Może z 20%

 

Nie bronię Denona, nawet nigdy nie miałem wzmacniacza tej firmy i pewnie mieć nie będę. Jednak mam pewną teorię odnośnie twojej powyższej wypowiedzi. Wcale nie dziwię się "Wam", że padają porównania, niby 20%. Skoro większość z "Was" nigdy takiego Denona nie odsłuchiwała w kontrolowanym środowisku z wysokiej klasy komponentami towarzyszącymi, wliczam w to również przewody. To powoduje, że później rodzą się legendy i noty procentowe maxymalnie na poziomie 20%.

A wzmacniacz Accuphase nawet jak ma 30 lat to i tak musi być lepszy, nawet jeśli to szrot i nikt w Niemczech go nie chce.

[darek89]

Tak sie sklada akurat ze ja mam porownanie Denona 1520ae z Accuphase e405 ktory ma 26 lat. Denon przegrywa, moze nie przez nokaut ale jednak pod kazdym wzgledem wypada gorzej

[Darth Vader]

Darek89. Pisząc powyższe miałem na uwadze serię wyższą z katalogu Denona.

[Darth Vader]

Witam wszystkich serdecznie i pozwalam sobie przedstawić własną ocenę brzmienia czterech odtwarzaczy, jakie miałem okazję przetestować w ostatnich tygodniach. A mianowicie: Accuphase DP-430, Accuphase DP-550, Ayon CD-10 oraz Marantz SA-10. Wszystkie powyżej wymienione urządzenia testowałem wpinając we własny tor audio, - zatem znamy mi i osłuchany. Informacja ta jest o tyle ważna, ponieważ wnioski płynące z odsłuchu w zestawieniu z inną elektroniką czy przewodami, w niektórych aspektach brzmienia mogą dawać odczuwalną różnicę, jednak w większości przypadków, wnioski te powinny pokrywać się z tym, co ja zaobserwowałem.

Przechodząc jednak do testu. Rozpocząłem go od odsłuchu odtwarzaczy Accuphase z tym, że DP-430 poszedł na pierwszy ogień. Tego modelu byłem najbardziej ciekawy, z uwagi na jego obecną premierę w naszym kraju. Cóż można powiedzieć. Godziny mijały, a mi bardzo dobrze słuchało się muzyki z tego odtwarzacza. Nic nie zawiodło, nic nie uwierało. Reprodukowany przekaz jest gęsty, aksamitny. Wysokie tony są wyraźnie obecne, ale daleko im do natarczywości. Bas, mimo, iż jest mocny, z niektórymi utworami nieco podkreślony, nie rozlewa się. Tym rożni się od poprzedniej wersji - DP-410. Jest dobrze kontrolowany. Żaden z podzakresów nie wybijał się na pierwszy plan. Fenomenalnie zabrzmiały utwory „What Is Love” czy „Who Are They”, śpiewane przez Ayo. Po pewnym czasie zdałem sobie sprawę z tego, że nawet takie płyty jak składanka – The Very Best Of Chrisa Rea, która pozostawia wiele do życzenia odnośnie jakości nagrania – w moim odczuciu jest mocno skompresowana, brzmiała całkiem strawie i słuchało się jej z dużym zaangażowaniem. Dźwięk odtwarzacza jest naturalny, a raczej naturalnie ciepły, tzn, pozbawiony nadmiernego dopalenia, – choć w porównaniu z Ayonem CD-10 jest „cieplej”, ale tylko odrobinę. Na Accuphase głos ludzki brzmi przyjemnie i bardzo naturalnie, bez różnicy, czy słuchamy męski czy kobiecy wokal. Dobrze ukazały to utwory z płyt Diany Krall - Quiet Nights, oraz Chrystiana Willsonha – Hold On – (płyta dwuwarstwowa SACD).

Z tej drugiej płyty, wyśmienicie oddana została barwa fortepianu i saksofonu. Również doskonale była rozłożona holografia instrumentów na scenie. Gdy grał saksofon, zawsze wychodził na pierwszy plan, wibrował, a fortepian, mimo, iż lekko cofnięty w tył, – co było słychać wyraźnie, stawał się jego doskonałym uzupełnieniem, obejmując swym dźwiękiem całe pomieszczenie. Do tego niekiedy przebijała się perkusja, informując, iż osadzona jest z tyłu, głęboko na scenie. W tym kontekście Ayon CD-10 grając ten sam utwór, przesuwał punkt ciężkości minimalnie wyżej, w kierunku wyższej średnicy. Dając odrobinę więcej powietrza. Zakres ten pokazując odważniej, głośniej, co w moim systemie delikatnie zostało zaznaczone, lecz nie wpływało negatywnie na średnicę i najwyższe rejestry oraz ogólny odbiór słuchanej muzyki. Góry wcale nie było więcej niż w DP-410, była za to inna. Ayon stawiał na skupienie dzwięku. A w Accuphase była gładsza, spokojniejsza. W pozostałych względach odtwarzana muzyka niczym się nie różniła. Obydwa odtwarzacze oferują podobny poziom szczgółowośći, barwy, nasycenia, szybkości i kontroli basu oraz jego masy. Wracając jednak do Accuphase. Dźwięk odtwarzacza DP-430 oceniam wyżej niż poprzedniej wersji. Zachęcony odczuwalnym wzrostem jakości, postanowiłem jego dźwięk skonfrontować z dźwiękiem odtwarzacza tańszego, ale potrafiącego odtworzyć nagranie w SACD. Tak, aby porównać granie między tymi dwoma standardami. Idealnie do tego zadania nadawał się Marantza 11s3 oraz, tylko i wyłącznie dobrze zrealizowane płyty SACD, - takie, które nie są wyzbyte w czasie realizacji z mnogości barw i wybrzmień. Wnioski? Zaobserwowałem dwie różnice na niekorzyść DP-430, w porównaniu, z tym samym materiałem, odsłuchiwanym z tej samej płyty, ale odtwarzanej w standardzie SACD. Różnice te przedstawię opierając się o odsłuch utworu „Keith Dont Go” Nilsa Lofgrena, z płyty Acoustic Love – (dwuwarstwowa SACD). Utwór ten pokazał różnicę, jaka jest miedzy warstwą SACD, a warstwą PCM. W tym przypadku DP-430 ustępował SA11s3. Wybrzmienia strun nie miały tego samego „body” tak jak przy „gęstszej warstwie” – jednak, podkreślam, różnica w tym zakresie była dosłownie minimalna. Odwracając powyższe. Każdy, kto słucha hybrydowe płyty SACD z SA-11s3 może uzyskać prawie tą samą jakość z warstwy PCM, ale słuchanej za pomocą DP-430 – i to niech wszystkim uświadomi jak dobrze gra Accuphase. Drugim zaobserwowanym wnioskiem, była różnica wybrzmień, szarpnięcia strun. W wersji PCM owszem niosły emocje, ale były wyraźniej ostre na krawędziach, co w pewien sposób zaburzało czystość przekazu w porównaniu z warstwą DSD. Należy jednak pamiętać, iż mówimy o wersji PCM z dwuwarstwowej, dobrze zrealizowanej płyty SACD. Porównanie Marantza SA-11s3 odtwarzającego standardowe krążki CD z Accuphase DP-430 nie ma sensu. Jakość przy tym pierwszym drastycznie spadała, dając obraz mniej barwny, mniej nasycony, po prostu płaski, bardziej wyblakły z prezentowanej palety barw droższego konkurenta. Jedynie płyty nagrywane przez niemiecką wytwórnię StosckFisch-Records jakoś się jeszcze broniły, nie deklasując tak znacznie obydwu odtwarzaczy między sobą.

Po przełożeniu opisywanej powyżej płyty do Ayona CD-10 i automatycznym wyborze SACD, dźwięk znów nabierał plastyczności i stawał się odrobinę gładszy. Mimo tej subtelnej różnicy, to był ten sam rodzaj przekazu, jak chwilę wcześniej z DP-430. Po zmianie płyty i powrocie do krążka Diany Krall - Quiet Nights (zwykłą płyta PCM), oraz przełączeniu Ayona w tryb pracy DSD 256, nie odczuwałem, żadnej wyrażanej różnicy względem reprodukcji tej płyty za pomocą DP-410. Niczego nie ubyło ani nie przybyło, a wyższa średnica nie zmieniała swego charakteru względem nagrań PCM odtwarzanych przez DP-410, jak i samego Ayona tyle, że bez usmaplingu.

Ayon ogólnie ma kilka wariantów pracy z krążków CD. Pomijając odczyt PCM i SADC, każda z tych warstw/płyt może być potraktowana usamplingiem do wartości DSD 128 lub DSD 256. Jednak to nie wszystko. Można również skorzystać z opcji filtr 1 oraz filtr 2, które wybiera się niezależnie od powyższego. Jeśli chodzi o zabawę między DSD 128 lub DSD 256 oraz filt1 i filt 2, nie słyszałem jakiejś istotnej różnicy. Może tak być, że nie wiedziałem, czego szukać, a może ustawienia te swoją przewagę pokazują na „jakiś” specyficznie nagranych płytach, nie wiem. Innym czynnikiem determinującym dźwięk, jest wygrzanie odtwarzacza. Dokonując własnego odsłuchu należy pamiętać, iż Ayon potrzebuje około 15-20 minut, aby przejść w optymalne warunki pracy.

Na tle powyższej dwójki Accuphase DP-550 zaprezentował się w sposób znacznie bardziej wysublimowany. Nadal względem DP-430 dostajemy to samo spójne brzmienie, a źródła pozorne mają duży wolumen. Oczywiście wpływ na to ma prowadzenie sekcji basowej, która jest duża i dobrze wypełniona. Jest dobrze scalona z średnicą i wyższymi rejestrami, które i w tym modelu, tak jak i w DP-430 odnotowują pewną miękkość, dając dźwięk naturalny i przyjemny, umożliwiający wielogodzinne słuchanie. Mimo tych podobieństw dźwięk jest jeszcze bardziej namacalny, prawdziwszy, z odczuwalnie niższymi zniekształceniami i większym spokojem. Spokój wynika z czystości przekazu i przejrzystości pozbawionej choćby śladu wyostrzeń. To dźwięk o wiele bardziej wyrafinowany od tańszych rywali i słychać to od pierwszej chwili. Gdy puściłem utwory takie jak „Mercy Stret” czy „Biko” oraz „Signal To Noise” z płyty Live Blond, w wykonaniu Petera Gabriela i z udziałem orkiestry symfonicznej, urzekła mnie cisza tła, a w niej wybrzmienia wprowadzające w aurę koncertu. Odtwarzacz ten w porównaniu z tańszymi modelami o wiele sugestywniej oddaje spiętrzenie dźwięku, mikroinformacje czy dramaturgię. To, że jest to odtwarzacz z wysokiej pułki słychać przy każdym nagraniu.

Accuphase DP-550 swoją największą siłę pokazał w muzyce, w której ciągle mi czegoś brakowało. Chodzi o odtwarzanie dużych składów orkiestrowych, chórów, muzyki symfonicznej lub popularnej, ale wykorzystującej tak zacne grono instrumentalne.

Spokój, z jakim budowane są plany był bardzo wyczekiwany prze zemnie. Zapewne droższe odtwarzacze robią to jeszcze lepiej, ale w tym odtwarzaczu poszczególne dźwięki odklejały się od siebie by ukazać muzykę bardziej namacalną, bliższą temu jak chcemy ją odbierać i jak kojarzymy z dźwiękiem granym na żywo. Melodie utworu „La Fortuna” z dzieła symfonicznego Carmina Burana, kompozytora Carla Offa wbijał w fotel i nie pozwalał nawet na chwilę przerwy w przeżywaniu emocji, jakie zaszyte są w tym dziele. Podobne emocje przeżywałem słuchając Jana Kantego Pawluśkiewicza z kompozycjami takimi jak: „Ach, moje lasy”, „Ile biedy i Głodów”, „Błogosławmy Panu” czy „Góry Baszanu”.

Zaznaczę jeszcze jedno, Ayon CD-10 mimo, iż posiada skalowanie do DSD 256, nie osiągał powyższego poziomu reprodukcji. Accuphase DP-550 ten rodzaj muzyki i każdy inny, mimo pewnej kremowości, odtwarzał naturalniej.

Ostatnim odsłuchiwanym urządzeniem był Marant SA-10. Razem z Accuphase DP-550 to najdroższy odtwarzacz testu. Granie obydwu playerów porównywałem miedzy sobą przez kilka dni tak, aby mieć 100% pewność, co do różnic w dźwięku, a nawet klasy jakościowej. Muszę stwierdzić, że Marantz grał na tym samym poziomie jakościowym, co Accuphase DP-550. W wielu aspektach odtwarzacze te oferowały ten sam rodzaj przekazu, występowały tez różnice. SA-10 w porównaniu do DP-550, to urządzenie niewiele, ale bardziej rozdzielcze.

Proszę, pamiętać, że są to różnice minimalne, a nie na zasadzie „znacznie gorzej”, „znacznie lepiej”. Dobrze uchwyciły to utwory, których realizacja odbywała się w miejscach z publicznością. Tak jak, np. Nieszpory Ludzmierskie zarejestrowane w Kościele Św. Katarzyny w Krakowie. Pogłos kościoła był bardziej wyczuwalny, a z nim każde kaszlnięcie, przytup czy chrząknięcie muzyków z orkiestry. Przy odtwarzaniu innego rodzaju muzyki też można było to zaobserwować. Utwory takie jak „Unrevealed” czy „Reveal” z płyty The Made History zespołu Bliss. Miały wyraźniej zaznaczone mikroinformacje w przestrzeni. Oczywiście Accuphase również ukazywał powyższe, ale nieznaczne wycofanie wyższej średnicy i góry wpływało na mniejszą wyrazistość niż ta, w jakiej osadzone było granie Marantz. I nie mogę powiedzieć, że owa rozdzielczość Marantza osiągana byłą przez, np. przesunięcie środka ciężkości w górę. Nie ma również mowy o pogorszeniu wypełnienia i gęstości dźwięków. To nawet była cecha wspólna. Obydwa urządzenia posiadały ten sama poziom nasycenia oraz barwy dźwięku. Przejrzystość faktur, bogactwo barw, przestrzeń oraz głębia stanowią podstawę do prawidłowego budowania sceny. Dzięki zaobserwowanym różnicą, doskonale było słychach jak budowana jest scena przez te dwa odtwarzacze. DP-550 budował obraz sceny w tył, od linii głośników, Marantz natomiast pozostawał na tej linii, niekiedy wychodząc przed nią. DP-550 pokazuje szczegóły w sposób subtelny, przyciąga pewnego rodzaju miękkością i brakiem wyostrzeń. SA-10 szczegóły przedstawia w bardziej efektowny, dźwięczny sposób. Jeśli miałbym posłużyć się skalą zdjętą z linijki szkolnej, do porównania tego zjawiska i określić prostopadłą linię na linijce, gdzie linia ta będzie punktem neutralnym i określającym kierunki, co do dźwięku, z brakiem wyostrzenia, oraz po przekroczeniu jej, kierunek z dźwiękiem akcentującym sybilanty, a idąc dalej dźwiękiem wyostrzonym. To Accuphase grał po lewej stronie i na milimetr przed tą „linią”, niekiedy (przy niektórych nagraniach), wchodząc na ta linie. Marantz grał cały czas na tej „linii” i często wychodził w prawo na jeden milimetr od tej „lini”. To informacja bardzo ważna dla wszystkich tych, którzy mają swój „tor odsłuchowy” dość neutralny lub lekko rozjaśniony. Wtedy przy Marantzu będzie się musiało trochę pogimnastykować w odszukaniu „złotego środka”.

Bas. Jeśli chodzi szczegółowość, obydwa odtwarzacze wyznaczają ten sam poziom rozdzielczości na niniejszym zakresie dźwięku. Budowany obraz jest plastyczny, pełny i równie energetyczny jak środek pasma. SA- 10, mimo, iż ma to samo zabarwienie, co

DP-550, ma jednak przewagę w większej mięsistości, połączonej ze sprężystością. Jest również bardziej zwarty, co daje większe złudzenie pulsowania rytmu. Natomiast Accuphase daje bas bardziej zaokrąglony.

 

Na zakończenie, proszę wszystkich, którym spodobał się test o polubienie, to da mi jakiś obraz, co do odbioru powyższego. Zachęcam również do komentarzy i dyskusji – zawsze mogę coś uściślić, dopowiedzieć.

[SVART]

Takie posty, to ja rozumiem, oby było ich więcej na forum.

[rafsyl]

Brawo kompleksowy test 4 źródeł

[lolek126]

Darth Vader to który z tych wymienionych wydał Ci się najlepszym cd-kiem i jak wielka między tym najlepszym, a tym najgorszym jest patrząc ogólnie na to co pokazały wszystkie odtwarzacze.. i oczywiście patrząc, że jeden z nich jest bez SACD :- ) Czy też tego nr 1 nie ma bo np dwa najlepsze z nich są naprawdę względem siebie zbliżone .. tym jak ukazują dźwięk w tym systemie, który Ty masz w domu.

[Capricorn44]

Napisz jeszcze jaki wzmacniacz i jakie kolumny brały udział w teście?

[harry84]

Czy ktoś porównywał Marantz PM 7004 do PM 8005. Czy mając 7004 warto zamienić go na 8005 czy to jednak wyrzucanie kasy w błoto? Chodzi o jakość brzmienia.

[darek89]

Kolego to jest klub Accuphase, moze zapytaj w klubie marantza. Trzymajmy sie choć troche regulaminów.

[Audio Forever]

Czy ktoś porównywał Marantz PM 7004 do PM 8005. Czy mając 7004 warto zamienić go na 8005 czy to jednak wyrzucanie kasy w błoto? Chodzi o jakość brzmienia.

 

Warto wymienić na Accuphase.

[harry84]

Kolego to jest klub Accuphase, moze zapytaj w klubie marantza. Trzymajmy sie choć troche regulaminów.

 

Choć regulaminów nie uznaje, przepraszam, mój błąd.

 

 

 

Warto wymienić na Accuphase.

 

Nie stać mnie na Accu... jestem za biedny ;)

[darek89]

Czasem można być biednym mając kupe forsy. Nie pieniądze czynią człowieka biednym lub bogatym. Sami jesteśmy kim chcemy. Wśród taniszych wzmacniaczy też jest mnóstwo highendu. Pozdrawiam

[CINETEC]

Czy ktoś porównywał Marantz PM 7004 do PM 8005. Czy mając 7004 warto zamienić go na 8005 czy to jednak wyrzucanie kasy w błoto? Chodzi o jakość brzmienia.

 

Kolega chyba nie doczytał że to klub Accuphase.

 

 

Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Darth Vader]

Darth Vader to który z tych wymienionych wydał Ci się najlepszym cd-kiem

 

Każdy z wymienionych może się podobać. Tak jak napisałem w teście. Accuphase DP-430 to ten sam poziom jakościowy, (choć jest kilka różnic), co Ayon CD-10, bez względu czy odtwarzamy zwykłe krążki PCM czy SACD. DP-550 ma ten sam sznyt grania, co DP-430 tyle, że jest wysublimowany, szlachetniejszy. Odczuwamy lepsza precyzję i ciszę tła, a na niej dokładniejszą separację instrumentów czy muzyków. I to jednoznacznie winduje ten odtwarzacz o klasę wyżej. Marantz SA-10 ma tą samą barwę czy wysycenie, co DP-550. Reprezentuje ten sam poziom jakościowy. Jednak jego bas jest najlepszy w stawce. Średnica i najwyższe tony wtłaczają więcej oddechu w nagranie, ale i podkreślają sybilanty, czego DP-550 nie robi, a co może w niektórych systemach (tak jak u mnie), być uciążliwe. Tu musi każdy sam ocenić w swoim sprzęcie. Tyle nic więcej nie mogę dodać.

 

Wiem też jedno. Przy wzmacniaczu z miękkim, czy rozlanym basem, dopalonym środkiem, czy średnio szczegółowym, np. takim jak A klasowy E-550 czy E-560 korzystniejszym rozwiązaniem może być Marantz SA-10. Przy wzmacniaczach takich jak Pass Labs INT-250 gdzie mamy potęgę brzmienia i znaczną precyzję, wtedy lepszym rozwiązaniem będzie podłączenie Accuphase DP-550. A musisz zwrócić jeszcze uwagę, że pozostają głośniki czy kable, które to teraz całkowicie pomijam. Każdy musi niestety sam przetestować te odtwarzacze w swoim systemie.

 

Napisz jeszcze jaki wzmacniacz i jakie kolumny brały udział w teście?

 

Informacje są podane w zakładce o mnie.

[kapelli]

Wśród taniszych wzmacniaczy też jest mnóstwo highendu. Pozdrawiam

 

Możesz podać jakieś przykłady?

[Seweryn Seweryn]

W kwestii E-550, jeśli mógłbym się wtrącić. Czy miałeś okazję posłuchać i porównać to urządzenie np. z serią E-4XX czy z czymkolwiek innym? Zastanawiam się jakby ten wzmacniacz zasilił moje kolumny. Czy jest wystarczająco wydajny?

[darek89]

Podam na swoim przykładzie, Anthem integrated 2 od Sonic frontiers jeszcze. Ale każdy też inaczej słyszy. Pozdrawiam

[Darth Vader]

Zastanawiam się jakby ten wzmacniacz zasilił moje kolumny

 

E-550/E-560 To nie jest wzmacniacz do twoich głośników.

[Seweryn Seweryn]

Za mało mocy, za mało prądu? Rozumiem, że E-4XX to lepsza opcja?

[Darth Vader]

Impedancja 86 ohm, moc do 500 watów. Jeśli chcesz aby to cichutko "plumkało" to możesz podłączyć, zagra z każdym repertuarem nawet metalem czy orkiestra symfoniczną. Ale cóż z tego, jak życia, dynamiki z tego nie będzie, zero jakości. Chyba nie tego oczekujesz? Tak zdecydowanie seria 4xx.

[Seweryn Seweryn]

Tak myślałem... Impedancja tych kolumn jest chyba 4 Ohm z tendencją spadkową. Skuteczność przeciętna...

[konradwo]

Impedancja 86 ohm, moc do 500 watów. Jeśli chcesz aby to cichutko "plumkało" to możesz podłączyć, zagra z każdym repertuarem nawet metalem czy orkiestra symfoniczną. Ale cóż z tego, jak życia, dynamiki z tego nie będzie, zero jakości. Chyba nie tego oczekujesz? Tak zdecydowanie seria 4xx.

W pełni się zgadzam. E-5x0 nie nadają się do takich kolumn. Będzie bułowato, bez życia, bez dynamiki.

Można próbować z serią E-40x choć nie wiadomo czy to też będzie dobre połączenie.

Mocy powinno wprawdzie wystarczyć do poprawnego wysterowania, ale obstawiam, że te kolumny polubią się bardziej z czymś innym.

[Capricorn44]

Panowie, słuchał ktoś E-370, E-470 z Sunus Faber Olimpica III lub Focal Sopra No2?

Ciekaw jestem wrażeń i oceny.

[lolek126]

Również dołączam się do tego pytania tylko mi bardziej chodzi o E 470 ...z tymi wymienionymi kolumnami..

[Darth Vader]

Panowie, słuchał ktoś E-370, E-470 z Sunus Faber Olimpica III lub Focal Sopra No2?

Ciekaw jestem wrażeń i oceny.

 

A satysfakcjonowałoby Ciebie odsłuchanie E-470 z SF Cremona M ? Oraz SF Olympica III z Pass Labem. Słuchałem też Focala Soprę III. Tak wiem ciężko się wstrzelić, ale tak to już jest.

Jeszcze dopytam. A czego konkretnie poszukujesz, co chcesz osiągnąć i czemu to zestawienie? Czym więcej napiszesz tym lepiej będzie się poruszać w temacie.

Edytowane 16 Czerwca 2017 przez Darth Vader

[Capricorn44]

Zastanawiam się z którymi E-470 zagra najfajniej.

Chce żeby było szczegółowo, dynamicznie i z odpowiednim powietrzem, bas kontrolowany i dociazony.

Kolumny niestety dosyć blisko ściany, ok. 0,5 m.

Pokój 35m2 , rozstaw kolumn 3m.

Słucham głównie rocka, blusa, trochę jazzu w wersji smooth.

[Darth Vader]

Z tego co wiem, twoje głośniki to Dynaudio Contour 30. A wzmacniacz E-370.

Jakie masz przewody, sygnałowy, głośnikowe i na co chciałbyś wymienić odtwarzacz Accuphase DP-430. I czy wzmacniacz też chcesz wymienić na E-470?

Jak widzisz pytań mam wiele. Jeśli chcesz możemy poklikać na priw.

Edytowane 16 Czerwca 2017 przez Darth Vader