Czy jedzenie odgrywa w Polsce istotną rolę?

**Genesis** · 30 Marca 2023

Stawiam tezę, że jedzenie w Polce nie odgrywa żadnej istotnej roli, czy to kulturowej, czy społecznej. Jest za to doskonałym odzwierciedleniem ksenofobii oraz ogólnego ponuractwa. Zacznijmy od oferty sklepów spożywczych. Rynek zdominowały dyskonty oraz sieć „Płaz” oferująca „garbage food” cyli śmieciowe jedzenie. W Poznaniu, liczącym prawie 600 tysięcy mieszkańców, nie ma ani jednego sklepu, który można by nazwać delikatesami. Oferta w sieciach jest beznadziejnie uboga. Króluje karkówka (reklamowana na bilbordach, często z dopiskiem „duża porcja”), strasznej jakości drób i wędliny z glonami, bambusem, soją i setką ulepszaczy). Dania gotowe to odwieczne klopsy w sosie szarym, fasolka po bretońsku (w Bretanii nieznana) i tym podobne wynalazki. Czy można w Polsce kupić coś porządnego? Można, ale wiąże się to z długimi poszukiwaniami. Mogę z całego serca polecić Bastion Smaku oraz Leśniczówke.pl – jedyne źródła dobrych wędlin, jakie udało się nam znaleźć. W stacjonarnych sklepach wszystko, co wykracza poza „normę” kosztuje więcej niż w Niemczech. Na przykład, tu kupujemy mrożone krewetki królewskie za 11 euro/kg (50 zł), podczas gdy w Polsce trzeba za nie zapłacić ponad 100 zł. Jagnięcinę w tureckich sklepach kupujemy za ok. 15 euro/kg. W Polsce, jeśli się ją uda gdzieś dostać, ta przyjemność kosztuje ponad 100 zł (udziec z kością 93 zł). To samo dotyczy pieczywa. Dla austriackiej firmy „Dom Chleba”, handlującej polepszaczami Polska to rynek nr 1. W miarę przyzwoity chleb kupujemy na Zielonym Targu (czynnym tylko w soboty przed południem). Cena – 25 zł/kg, czyli tyle samo co w berlińskich piekarniach. Kolejna kwestia to gastronomia. Około 50% Polaków NIGDY nie korzysta z jej usług. Zaraz padnie argument, że przecież wielu na nią nie stać. Zjeździliśmy kawał świata w celach kulinarnych. Byliśmy w krajach, gdzie dochód na mieszkańca jest kilkukrotnie niższy niż w Polsce, a ludzie mimo to żywią się przede wszystkim „na mieście”. Jedzenie uliczne to tam głęboko zakorzeniona tradycja. Tutaj niepodzielnie panują dwa koronne dania kuchni polskiej, czyli kebab i pizza (oba nie mające wiele wspólnego z oryginałem). Wystarczy za pomocą map googla odwiedzić mniejsze miasta i zobaczyć, ile lokali oferuje te delicje. Na prowincji tradycyjna kuchnia polska właściwie umarła. Czynne gdzie nie gdzie restauracje z takimi daniami to bardzo często inicjatywy uciekinierów z korporacji. Miejscowi omijają te przybytki szerokim łukiem. Jednak nie tylko o restauracjach to mowa. W innych krajach ludzie chodzą codziennie do kawiarni czy baru na kawę, piwo oraz żeby porozmawiać ze znajomymi. W Polsce taka tradycja nie odrodziła się po wojnie. Co ciekawe, nawet stali bywalcy rzadko nawiązują kontakt z ludźmi siedzącymi obok. No, ale przecież (jak wskazują badania socjologiczne) do drugiego człowieka podchodzimy z nieufnością. Za to sławetne ośmiorniczki tak wstrząsnęły Suwerenem, że do dziś głosuje na PiS z wdzięczności za ochronienie go przed tym paskudztwem. Załączam zdjęcia poglądowe z pobliskiego tureckiego marketu oraz kilka naszych obiadków.

Ukryta Zawartość