Nowości Jazzowe

[wojciech iwaszczukiewicz]

Zgadza się .

[wojciech iwaszczukiewicz]

Spieszę donieść o dwóch nowościach w moich zbiorach . Najpierw Wayne Shorter i płyta " Live At The Detroit Jazz Festival " Candid 2022, nagranie z 2017r.  To przepięknie wydany winyl , a grają oprócz lidera T. L. Carrington perk, L. Genovese piano i E. Spalding bas i voc.

Bill Frisell " Orchstras " Blue Note 2024. To dwupłytowe wydawnictwo zrealizowane z udziałem dwóch orkiestr . Brukselskiej i Umbria Jazz Orchestra . Gitarzysta gra z sekcją T. Morgan bas i R.Royston perk. Na krążkach kompozycje M. Gibbs'a, B. Strayhorna , R. Cartera ,B. Frisell'a, S. Foster'a. Szczególnie podoba mi się płyta druga, z Umbria Jazz Orch. Utrzymana w klimatach orkiestralnych Gila Evansa. Nagrania z 2021 i 22r.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Już w czerwcu premiera płyty T. Stańki z ECM. " September Night " to nagranie z koncertu w Monachium z 2004 r. z polskim składem ( Wasilewski, Miśkiewicz , Kurkiewicz ) .

[kojotte]

Godzinę temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

Już w czerwcu premiera płyty T. Stańki z ECM. " September Night " to nagranie z koncertu w Monachium z 2004 r. z polskim składem ( Wasilewski, Miśkiewicz , Kurkiewicz ) .

Również czekam z niecierpliwością...

[Tal]

Ja także 🤗

[Lech W]

Dzięki za czujność. Też jestem zainteresowany tym albumem..

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[whir]

E.S.T. 30.

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[cortes]

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Poezja, jazz i autorski slalom między muzycznymi stylami - Tadeusz Olchowski śpiewa o dojrzałej miłości, przemijaniu, godzeniu się z losem i ulotnych chwilach zachwytu.

Nie uczestniczy w wyścigu zwanym show-biznesem, za to pielęgnuje swoje literackie i muzyczne pasje, ciesząc się uznaniem słuchaczy, którzy poznali go kilka lat temu dzięki piosence „Janusze”, przewrotnym wyznaniu sympatii wobec statystycznego rodaka. Kompozytorskie, autorskie i wykonawcze doświadczenie, zdobywane tu i tam przez kilka dekad pracy fortepianie i mikrofonie, Tadeusz Olchowski wykorzystał, przygotowując w 2021 r. debiutancki album „Tadek”. Kontynuacja - czyli „Poczekalnia” - dokumentuje nie tylko rozwój muzycznej wizji, ale i zmianę lirycznej optyki: tym razem osią opowieści zawartej w piosenkach są uczucia.

- Opowiadam o miękkich, czułych emocjach, dzięki którym zachowujemy dystans do świata, mamy lepsze, spokojniejsze życie, którego nieodłącznym elementem jest przemijanie - mówi Tadeusz Olchowski. - Pisząc teksty, inspiruję się bliskim mi światem, codziennym małym życiem. A kiedy brakuje mi własnych metafor, sięgam po mistrzowskie słowa Jonasza Kofty. Nigdy nie spotkałem Go osobiście, ale dzięki życzliwości Jego żony Jagi, jego wiersze wybrzmiewają w aż czterech piosenkach („Kiedy serce śpi”, „Niepotrzebny nam ten smutek”, „Zawsze warto” i „Wyspa”). Dwie piosenki napisałem do słów Krystyny Zajko-Minkiewicz („Oddaj mi” i „Metamorfoza”), a tytułowa „Poczekalnia” to piosenka mojego zmarłego niedawno przyjaciela, Jana Lechowskiego, do której dodałem tylko kilka swoich fraz.

Muzycznie album to przegląd różnorodnych - choć spojonych wrażliwością autora - konwencji. - Kocham legendarnych amerykańskich songwriterów: Stephena Bishopa, Michaela Franksa (któremu poświęciłem piosenkę na płycie!), Jamesa Taylora, Andrew Golda. Wielbię też polskich wspaniałych kompozytorów, którzy pisali muzykę do tekstów Agnieszki Osieckiej. Inspiracje? Słucham wielu rodzajów muzyki, ale nie jestem niewolnikiem konkretnego stylu: o charakterze każdej kompozycji zawsze decyduje tekst.

Lwiej części nagrań Tadeusz Olchowski dokonał samodzielnie w swoim domowym studiu, śpiewając, grając na fortepianie, instrumentach klawiszowych i akordeonie. Blasku efektownym aranżacjom - możliwym dzięki umiejętnemu wykorzystaniu cyfrowych czarów-marów - dodał udział improwizujących jazzmanów: trębacza Patrycjusza Gruszeckiego, saksofonisty Władysława Kwaśnickiego i flugelhornisty Łukasza Kłosa.

Słuchacze, którzy wejdą w posiadanie płyty kompaktowej, docenią niezwykłą urodę wydawnictwa: - Jestem przywiązany do idei albumu muzycznego jako artefaktu, który można poczuć w rękach, poświęcić mu zmysłową chwilę zanim z głośników popłynie muzyka, przeczytać teksty piosenek, poznać twórców, nasycić oczy oprawą graficzną. „Poczekalnia” jest różnorodna muzycznie i pasował do niej mocny, kolorowy projekt graficzny. To dzieło całej rodziny, bo wykorzystałem obrazy i rysunki moich córek Kasi Olchowskiej i Asi Yarwood. Osobiste teksty i osobiste ilustracje…

Szczęśliwy zestaw trzynastu piosenek zamyka czternasty, instrumentalny utwór „Dla Aliszki”. - Wiem, nie tworzę nowoczesnej, modnej muzyki, a słowo „target” nigdy nie przeszło mi przez myśl - mówi Tadeusz Olchowski. - Robię to, co czuję, z potrzeby serca. Moje piosenki „same się stworzyły”, bez wyrachowania, i teraz czekają na słuchaczy, którzy nade wszystko cenią szczerość. (Źródło empik).

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[mdavis]

Nowy album

Meshell Ndegeocello – No More Water 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane 13 Czerwca 2024 przez mdavis

[mdavis]

Do tej pory mam wszystkie płyty Meshell na nośniku CD 😊

[wojciech iwaszczukiewicz]

A u mnie dwie nowości spod znaku wolnej improwizacji osadzonej w tradycji mainstreamowej . Najpierw gigant saksofonów i klarnetu basowego czyli David Murray i jego kwartet. Czyli płyta " Francesca " Intakt 2024. Oprócz lidera Marta Sanchez piano, Luke Stewart bas i Russell Carter perk. Na krążku 8 utworów ( 7 Murray'a i 1 Don Pullena).

I druga pozycja z niezawodnego Clean Feedu " Old Mountain . Another State Of Rytm " . Skład portugalsko -amerykański bo P. Branco piano i kompozycje, J.Sousa perk, J.Faustino bas i Tony Malaby tenor. Urokliwe kompozycje , błyskotliwe improwizacje ( dedykacje dla Monka i Motiana ) i piękne brzmienia.

Edytowane 6 Lipca 2024 przez wojciech iwaszczukiewicz

[Lech W]

16 godzin temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

A u mnie dwie nowości spod znaku wolnej improwizacji osadzonej w tradycji mainstreamowej . Najpierw gigant saksofonów i klarnetu basowego czyli David Murray i jego kwartet. Czyli płyta " Francesca " Intakt 2024. Oprócz lidera Marta Sanchez piano, Luke Stewart bas i Russell Carter perk. Na krążku 8 utworów ( 7 Murray'a i 1 Don Pullena).

I druga pozycja z niezawodnego Clean Feedu " Old Mountain . Another State Of Rytm " . Skład portugalsko -amerykański bo P. Branco piano i kompozycje, J.Sousa perk, J.Faustino bas i Tony Malaby tenor. Urokliwe kompozycje , błyskotliwe improwizacje ( dedykacje dla Monka i Motiana ) i piękne brzmienia.

O pierwszej płycie czyli "Francesca" kwartetu Davida Murray'a wspominał też Marek na fascynacjach. Cieszy mnie ,że też doświadczeni, tak doświadczeni fani jazu podają muzykę nieco lżejszą chociaż nie stroniącą od free.

Mamy lato i trochę oddechu i radości przyda się wszystkim.

Ja w każdym razie słucham tej płyty  z wielką przyjemnością i dzięki za to polecenie.

[soundchaser]

Właśnie jestem po przesłuchaniu (chyba) debiutanckiej płyty argentyńskiego zespołu:

Æthereal (2024)

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Muzyka w całości instrumentalna, głównie jazz-fusion, mocno eksperymentalna i improwizowana.
Dla mnie to absolutna bomba! Ponad 75 minut niezwykle energetycznego grania na pełnych obrotach.
Ciekaw jestem czy to jednorazowy "wybryk" tej formacji, czy może ten projekt uraczy nas jeszcze kolejnymi płytami.

Polecam - jak macie dostęp - posłuchajcie koniecznie!

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[greg190872]

W dniu 7.07.2024 o 18:19, soundchaser napisał:

Właśnie jestem po przesłuchaniu (chyba) debiutanckiej płyty argentyńskiego zespołu:

Æthereal (2024)

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Muzyka w całości instrumentalna, głównie jazz-fusion, mocno eksperymentalna i improwizowana.
Dla mnie to absolutna bomba! Ponad 75 minut niezwykle energetycznego grania na pełnych obrotach.
Ciekaw jestem czy to jednorazowy "wybryk" tej formacji, czy może ten projekt uraczy nas jeszcze kolejnymi płytami.

Polecam - jak macie dostęp - posłuchajcie koniecznie!

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[iro III]

W dniu 7.07.2024 o 18:19, soundchaser napisał:

Właśnie jestem po przesłuchaniu (chyba) debiutanckiej płyty argentyńskiego zespołu:

Æthereal (2024)

Fajne, niemęczące, jak posłucham drugi raz, będę wiedział, czy dla mnie to jest do jednorazowego słuchania.

Gdybym miał tą płytę, postawiłbym ją tuż obok Go Go Penguin. Ta sama półka jakości. Różnice dotyczą  instrumentacji, dęciaki vs. smyczkowe.

Edytowane 12 Lipca 2024 przez iro III

[whir]

To trzeba posłuchać:

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Opis:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[wojciech iwaszczukiewicz]

 U mnie dwie nowości. Z dwu wybitnych i zasłużonych wytwórni, ECMu i Clean Feedu . Najpierw stajnia Manfreda . Giovanni Guidi " A New Day " . W składzie zespołu pianisty mamy Jamesa Brandona Lewisa na tenorze, Thomasa Morgana na basie i Joao Lobo na perk. To bardzo ecmowskie granie, niespieszne, wyciszone, nastrojowe skontrastowane mocnym , mięsistym , trane'owskim brzmieniem saksofonu Lewisa. Piękne brzmienia i jakość nagrania ( studio w Prowansji ).

Druga pozycja to dawno niesłyszany przez mnie ( a bardzo ceniony ) pianista Simon Nabatov i nagranie " Lonely Music " Clean Feed 2024. Oprócz lidera R. Alessi trąbka, S. Gille saksofon ,D. Helm bas i L.Berger perk. Nagranie z Kolonii z 2021 r. Muzyka bardzo efektowna , kolorowa ,zmienna rytmicznie. Ciągłe zmiany rytmiczne, porywające solówki i muzyczne dialogi. Jak zwykle znakomita jakość nagrania.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Kolejna wspaniała płyta Enrico Pieranunziego " Hindsight . Live At La Seine Musicale " CamJazz 2024 . Mistrz dokonał nagrania ze swoją wspaniałą sekcją w składzie Marc Johnson i Joey Baron w 2019r. w Boulogne . Na krążku 8 kompozycji pianisty wykonanych jak zwykle z delikatnością , czułością , znakomitym porozumieniem , poszanowaniem europejskiej tradycji pianistycznej . Znakomita jakość nagrania ( nagranie live ) .

I coś z innej beczki . Bo to jazz na wskroś amerykański , czarny i nagrany w 2005r. ale dopiero teraz wydany na winylu ( dlatego zakupiłem ) . Robert Glasper " Convas " Blue Note 2019 .W sekcji Vincente Archer bas, Damion Reid perk. i Mark Turner gościnnie tenor i Bilal wok. To dwupłytowe wydawnictwo , 9 kompozycji pianisty i 1 Hancock'a . Mocne, dynamiczne granie z odniesieniami do R&B, soulu , hip hopu i klasyki jazzu .

[soundchaser]

W dniu 24.07.2024 o 17:54, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

Giovanni Guidi

Właśnie słucham tego pianisty. Dopiero pierwszą płytę, na którą natrafiłem. Uważam, że jest świetna i wnosi do jazzu jakiś powiew świeżości.

Giovanni Guidi – Rebel Band (2016)

 

[iro III]

AL DI MEOLA - Twentyfour

Teraz tylko czekam na wolne 1,5 godziny, zapowiada się arcyciekawie.

 

[Lech W]

7 godzin temu, iro III napisał:

AL DI MEOLA - Twentyfour

Teraz tylko czekam na wolne 1,5 godziny, zapowiada się arcyciekawie.

 

Po pierwszym utworze już miałem pisać podziękowania i peany na Twoją cześć.

Potem, nie wiem, ale w całości ten album mnie nie porwał. Wcześniejsze dokonania mistrza bardziej przypadły mi do gustu. Nic nie musiał zmieniać , był sobą.

Album jest dokładnie taki jak jego okładka. Kolorowy, różnorodny, dynamiczny, wprost latynoski.

Na razie nie spowodował u mnie ciśnienia aby kupić płytę a trochę Ale di Meola posiadam jak na moje skromne zbiory. Może to takie moje wrażenie po pierwszym słuchaniu, że trochę Al przekombinował. Przepraszam jeśli urażam czyjeś gusta ale tak ten album odebrałem.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą ) Edytowane 4 Września 2024 przez Lech W
Tekst się nie zapisał

[iro III]

3 godziny temu, Lech W napisał:

Przepraszam jeśli urażam czyjeś gusta ale tak ten album odebrałem.

W końcu go posłuchałem w całości i mam podobne odczucia. 

Trochę za długi, trochę mnie momentami "dekoncentrował" i jakby na "auto pilocie" słuchałem, przechodził płynnie w muzykę tła.

Odstawię na trochę i dam drugą szansę. Dobrze, że jest na Tidalu, bo płyty nie kupię.

P.S. może pierwotny pomysł Ala, by to było tylko akustycznie, był ciekawszy? 

Edytowane 4 Września 2024 przez iro III

[wojciech iwaszczukiewicz]

Dwie kapitalne płyty , dwóch wybitnych saksofonistów . Najpierw Wayne Shorter " Celebration Vol. 1 " Blue Note 2024 , nagranie z 2014r. z koncertu w Sztokholmie.  Mistrz grał w swoim stałym składzie czyli Danilo Perez piano, J. Pattituci bas i B. Blade perk. Grają swoje starsze , znane tematy. Ale jak grają ? Jest to nagranie live a więc długie , transowe improwizacje, dużo free jazzu , odjazdu, zabawy dźwiękiem , sonorystyki . Brzmienie saksofonu Shortera niby znane ale jednak jakieś inne, bardziej stonowane , delikatne. Wspaniała muzyka, czekam na vol. 2.

I Mats Gustafsson i płyta " Fire " Rune Grammofon 2009. W składzie lider tenor, baryton, elekronika, fender, Johan Berthling  bas , hammond, i Andreas Werliin perk. To nagranie z 2009r. ale dopiero teraz ją dopadłem . A muzyka niesamowita ! Psychodeliczna , transowa, minimalistyczna , odjechana. To free ale z odniesieniami do metalu , awangardy czy rocka. Nic a nic się nie zestarzała.

[Maciej Mki]

Jeśli ktoś kojarzy nazwę Shibusashirazu to pewnie doceni wiadomość, że 7 września ukazała się nowa płyta zespołu  😎   

[wojciech iwaszczukiewicz]

Najpierw płyta z 2011 r. ale zakupiona dopiero obecnie. " The New Gary Burton Quartet . Common Ground " Mark Avenue Rec. To kapitalne nagranie w składzie lider vibr. ,J. Lage git., S. Colby bas i A. Sanchez per. Na krążku 10 kompozycji ( siedem własnych ).  Przepiękne improwizacje, idealne współbrzmienie wibrafonu i gitary , znakomita jakość nagrania.

Weteran awangardy , Wadada Leo Smith oraz nestorka instrumentów klawiszowych Amina Claudine Myers nagrali album " Central Park " Red Hook Rec. 2024. To muzyka niełatwa w odbiorze ale warta wysłuchania. Lider oczywiście trąbka , Myers fortepian oraz Hammond B3. To muzyka bardzo wyciszona , skupiona , przestrzenna . Wadada gra pięknym tonem , w stylu Milesa . Piękne brzmienie instrumentów , z lekkim pogłosem .

I na koniec Raphael Rogiński i solowe nagranie " Talan ". Gitarzysta gra na gitarze elektrycznej odpowiednio przetworzonej .To muzyka poza kwalifikacjami , jazzowa, , rockowa, etniczna , awangardowa ? Ale słucha się dobrze , są elementy kompozycji, tematy, zabawy brzmieniem , sonorystyką . Bardzo atrakcyjne granie.

[kghm]

Bardzo fajna płyta ,,Faces'' szczególnie jak ktoś lubi organy Hammonda na których gra Kajetan Galas, na perkusji Zbigniew Lewandowski, a na trąbce lider zespołu Patrycjusz Gruszecki.

Wg. czytelników JazzPressu i słuchaczy RadioJAZZ.FM została wybrana polską jazzową płytą roku w 2022

Edytowane 6 Października 2024 przez kghm

[wojciech iwaszczukiewicz]

Trochę sypnęło u mnie nowościami. Najpierw niezawodny Walter Smith III i płyta " Three of  us are from Houston and Reuben is not " BN . Oprócz lidera na tenorze, J. Moran piano, R. Rogers bas i E. Harland perk. Na krążku 11 utworów wszystkie autorstwa Smitha oprócz jednego S. Riversa. Bardzo dobre granie , brzmienie bluenotowskie.

The Bad Plus i płyta "Complex Emotions " Mack Avenue 2924. W składzie R. Anderson bas i synt. , D. King perk., B. Monder git., Ch. Speed tenor. Świetne granie , szczególnie dzięki udziałowi Speed'a .

Rodrigo Amado & Eve  Risser  i " La Grande Crue " NoBusiness Rec. Amado tenor, G. Almeida bas, O.Govaert perk. i E. Risser piano. Na płycie cztery utwory własne , piękna kooperacja saksofonu i piano.

Avishai Cohen " Ashes to Gold " ECM . W składzie lider trąbka, Y. Avishai piano , B. Mori bas i Z. Ravitz perk. Muzyka to coś w rodzaju trzeciego nurtu z lat 60 czyli fuzja kontemplacyjnego jazzu i muzyki poważnej ( m.in. Ravel ).

I dwie gorące pozycje z kręgu poszukującego free jazzu . William Parker , Hugo Costa alt i P.Ernsting perk. i płyta " Pulsar " NoBuisness . Niesłychanie dynamiczna i pulsująca muzyka kapitanie nagrana .

Oraz archiwalne nagranie " Live From Studio Rivbea . Arthur Blythe Quartet .July 6. 1976 " NoBuisness . Niesamowite garażowe brzmienie . Lider alt, J.Booth bas . M. Abdullah conga, S. Reid perk.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Nowa , stara płyta Jarretta już gości w moim odtwarzaczu . Mowa o nagraniu " The Old Country . More from the Deer Head Inn " . To nagranie tria z 1992 r. z P. Motianem na perkusji . Oczywiście nie ma tu zaskoczeń, nowości , rewolucji. Mistrzowie grają standardy tak jak tego oczekujemy choć może z większą świeżością  i radością . Jak dla mnie pozycja obowiązkowa bo to trochę tak jakby ktoś obecnie wyciągnął nagranie live Mozarta . Po prostu ikona.

[soundchaser]

W dniu 4.09.2024 o 10:01, iro III napisał:

AL DI MEOLA - Twentyfour

Nie robiłem sobie nadziei i dlatego nie byłem rozczarowany. 😉
Słaba płyta.

W dniu 8.09.2024 o 10:08, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

Mats Gustafsson i płyta " Fire " Rune Grammofon 2009. W składzie lider tenor, baryton, elekronika, fender, Johan Berthling  bas , hammond, i Andreas Werliin perk. To nagranie z 2009r. ale dopiero teraz ją dopadłem . A muzyka niesamowita ! Psychodeliczna , transowa, minimalistyczna , odjechana. To free ale z odniesieniami do metalu , awangardy czy rocka. Nic a nic się nie zestarzała.

Tak. Tylko nie ten wątek, bo to żadna nowość. W "Fascynacjach" powinna się znaleźć Twoja wypowiedź.

[Lech W]

1 godzinę temu, wojciech iwaszczukiewicz napisał:

Nowa , stara płyta Jarretta już gości w moim odtwarzaczu . Mowa o nagraniu " The Old Country . More from the Deer Head Inn " . To nagranie tria z 1992 r. z P. Motianem na perkusji . Oczywiście nie ma tu zaskoczeń, nowości , rewolucji. Mistrzowie grają standardy tak jak tego oczekujemy choć może z większą świeżością  i radością . Jak dla mnie pozycja obowiązkowa bo to trochę tak jakby ktoś obecnie wyciągnął nagranie live Mozarta . Po prostu ikona.

O tej płycie pisał też Marek na Fascynacjach... Nie chciałem się nadpisywać aby nie być branym za potakiwacza bo trochę dobrych polecajek ostatnio podpowiedział.

Z tym materiałem jednak inaczej się nie da. Tak, to doskonała muzyka i zgadzam się w pełni , że jest to płyta ikoniczna. Zagrane tak, że parafrazując kolegów, buty spadają. 

Dodam tylko od siebie, że mamy tu naoczny/ nauszny dowód, że nie trzeba się znać, nie trzeba mieć żadnego doświadczenia/ osłuchania żeby się podobało. Co dobre to dobre i wzbudza emocje.

Mamy na początku co prawda pomrukiwania Jarretta, które ja akurat nie specjalnie lubię ale jak mistrz milknie to zaliczam tą muzykę do arcydzieł jazzowych.

Arcydziełem jest dla mnie taka muzyka, do której mogę wracać bez końca. Tak też będzie z tą płytą. 

Czy szkoda, że takie rzeczy powstawały kiedyś a teraz już nie ?

Ależ skąd. Obecnie również powstają i ja mam typy płyt za 2024 rok. O tym jednak pogadamy mam nadzieję po nowym roku 😊